«Με αυτόν τον τρόπο, κάτι που στις άλλες χώρες θεωρείται αδιανόητο, εδώ αποτελεί πρακτική»
«Το θέμα έχει γίνει αντιληπτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δηλώνει η Σοφία Βούλτεψη σχετικά με την αύξηση των μεταναστευτικών ροών στην Κρήτη και τονίζει πως «καμιά χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνη της». Η ίδια μιλάει στο «Π» και για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, επισημαίνοντας πως μία υπόθεση που θα αφορούσε μια εγκληματική οργάνωση κατέληξε σε πολιτικό ζήτημα λόγω του ρουσφετιού, της άγρας ψήφων και του εσωκομματικού ανταγωνισμού μεταξύ υποψηφίων της ίδιας περιφέρειας. Επίσης, αναφέρεται στην ενδεχόμενη επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας πως δεν πρόκειται να βρει τη δικαίωση που ψάχνει για το 2015.
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ θύμισε «παλιές πληγές» του πελατειακού κράτους. Ωστόσο, η κυβέρνηση είναι βέβαιη πως δεν υπάρχουν παρόμοια φαινόμενα κακοδιαχείρισης κοινοτικών πόρων και σε άλλους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης ή σε άλλα υπουργεία;
Σε όλη την Ευρώπη, οι υποθέσεις αυτές αφορούν κυκλώματα που συνεργάζονται με δημόσιους λειτουργούς ή αφορούν πολιτικούς με την κατηγορία της σύγκρουσης συμφερόντων. Ας θυμηθούμε ότι το 1999 παραιτήθηκε ολόκληρη η Επιτροπή Σαντέρ, ότι η υπόθεση με τα βουλευτικά έξοδα στη Βρετανία οδήγησε στην παραίτηση των μισών μελών του Κοινοβουλίου, ότι πρόσφατα ο εισαγγελέας πρότεινε επταετή κάθειρξη για τον Γάλλο πρώην πρόεδρο Σαρκοζί. Ή και το σκάνδαλο Qatargate. Και άλλα πολλά. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι εξακολουθεί να υπάρχει το ρουσφέτι, έως έναν βαθμό παραμένουμε στην εποχή του τζουμπέ. Με αυτόν τον τρόπο, κάτι που στις άλλες χώρες θεωρείται αδιανόητο, εδώ εξακολουθεί να αποτελεί πρακτική. Με αποτέλεσμα να έρχονται στην επιφάνεια ονόματα υπουργών ή βουλευτών. Δεν υπάρχει αμφιβολία -το είπε και ο πρωθυπουργός- ότι αποτύχαμε στην αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους. Και πρέπει να το κάνουμε τώρα, όχι μόνο για να αποφεύγονται τέτοια ντροπιαστικά φαινόμενα, αλλά και επειδή είναι θέμα Δημοκρατίας. Οι βουλευτές, βάσει του Συντάγματος, εκπροσωπούν το σύνολο του Έθνους και όχι την προσωπική τους πελατεία. Επιπλέον, όταν ευνοείται κάποιος, τότε είναι βέβαιο ότι κάποιος άλλος, που δεν έχει τις ίδιες «γνωριμίες», αδικείται. Αυτό δεν είναι Δημοκρατία. Από εκεί και πέρα, είναι θράσος να μιλά το ΠΑΣΟΚ, που επί των ημερών του πληρώσαμε τεράστια ποσά (από τα αγροτικά έως το Κτηματολόγιο, το Χρηματιστήριο και άλλα πολλά), να παριστάνει ότι προέρχεται από παρθενογένεση. Είναι θράσος να μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ που, κατά την προεκλογική περίοδο του 2019, χρησιμοποίησε παροχές της τελευταίας στιγμής προς τους αγρότες, ενώ επί των ημερών του θεσμοθετήθηκε η κατανομή των βοσκοτόπων. Ας αναλάβει, λοιπόν, ο καθένας το μερίδιο που του αναλογεί και ας συμφωνήσουμε ότι πρέπει να μπει ένα τέλος σ’ αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση. Αλλά ξέρετε κάτι; Όπως είχε πει ο Τριστάν Μπερνάρ, «ουδείς φαίνεται περισσότερο αθώος από έναν ένοχο που δεν κινδυνεύει πια».
Όμως η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ελέγχει τη διακυβέρνηση της ΝΔ…
Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ιδρύθηκε το 2021, αλλά και προηγουμένως υπήρχαν ελεγκτικοί μηχανισμοί που επέβαλαν πρόστιμα. Όμως βλέπετε τα πρόστιμα του ΠΑΣΟΚ τα πληρώσαμε, και τώρα παριστάνουν τις αθώες περιστερές. Συμπέρασμα: Μία υπόθεση που θα αφορούσε αποκλειστικά μια εγκληματική οργάνωση (όπως συνέβη τις προάλλες με τις εφόδους στα τελωνεία 14 χωρών – και της Ελλάδας) κατέληξε σε πολιτικό ζήτημα λόγω του ρουσφετιού, της άγρας ψήφων και του εσωκομματικού ανταγωνισμού μεταξύ υποψηφίων της ίδιας περιφέρειας. Όσο για το ερώτημά σας για ενδεχόμενες υποθέσεις σε άλλους τομείς, αυτό είναι δουλειά της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
Με αφορμή την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ και την αποχώρηση τεσσάρων στελεχών από την κυβέρνηση, επανήλθαν στο προσκήνιο τα σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Πιστεύετε ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αποτελεί λύση για την κυβέρνηση;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς συνδέεται η (σοβαρή) υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ με τις πρόωρες εκλογές. Οι εκλογές και ο σχηματισμός κυβέρνησης σχετίζονται με πολλά και διαφορετικά ζητήματα και διλήμματα, τα οποία θα τεθούν στην ώρα τους. Σχετίζονται με την οικονομία, με την κυβερνητική σταθερότητα, με το μέλλον. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εκκρεμούν 2.666 ενεργές έρευνες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Μερικά παραδείγματα: Για την Ελλάδα υπάρχουν 84 ενεργές υποθέσεις με εκτιμώμενη βλάβη στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό 1,7 δισ. Στην Ιταλία 764 έρευνες που αφορούν ποσό της τάξης των 7 δισ. Στη Γερμανία 295 και 5 δισ. Στη Ρουμανία, πατρίδα της Ευρωπαίας εισαγγελέως, 380 υποθέσεις με εκτιμώμενη βλάβη 2,57 δισ. Σε καμιά από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες δεν έχουν ζητηθεί εκλογές γι’ αυτόν τον λόγο. Ούτε θα ήταν δυνατόν. Αξίζει να σημειώσω ότι ο OLAF ανέφερε ήδη από το 2021 ότι η συνηθέστερη μέθοδος απάτης, όσον αφορά τον αγροτικό τομέα, είναι η λεγόμενη «land grapping», δηλαδή αρπαγή γης προς δήλωση.
Εσείς εκλέγεστε αρκετά χρόνια και είστε από τους πολιτικούς που βρίσκονται πολύ κοντά με τους πολίτες. Σας έχουν ζητήσει εξυπηρετήσεις οι ψηφοφόροι σας;
Προφανώς είμαι σε διαρκή επικοινωνία με τους πολίτες, όχι μόνο της περιφέρειάς μου. Και προφανώς μού θέτουν ζητήματα που τους αφορούν. Αν πρόκειται για κάτι το θεμιτό ή μια διοικητική δυσλειτουργία, γραφειοκρατία, αδιαφορία της Διοίκησης, ασφαλώς και παρεμβαίνω. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, προσπαθώ να εξηγήσω με βασικό άξονα τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Με βασικό επιχείρημα ότι «αν κάποιος άλλος, πιο ισχυρός και πιο αρμόδιος από εμένα, επιδιώκει μια άλλη “εξυπηρέτηση”, δεν θα αδικηθείς εσύ;». Πιστεύω ότι ο λαός εκπαιδεύεται και είναι δική μας υποχρέωση να εξηγούμε.
Η δέσμευση του πρωθυπουργού να επιστραφούν τα ποσά από όσους παράνομα τα πήραν πιστεύετε ότι θα έχει πολιτικό κόστος για την παράταξη;
Μα αυτό είναι το ζήτημα. Δεν μπορούμε να τα μετράμε όλα με το πολιτικό κόστος. Δεν τα καταφέραμε από το 1830 μέχρι σήμερα, τώρα δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Εξάλλου δεν πρόκειται για πολιτική απόφαση. Πρόκειται για εφαρμογή των νόμων, τους οποίους έχουμε ορκιστεί να υπηρετούμε.
Ας περάσουμε σε ένα «καυτό» θέμα, που η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή έχει προκαλέσει νέο μεταναστευτικό κύμα. Ήδη οι «καραβιές» που φτάνουν στην Κρήτη έχουν τετραπλασιαστεί. Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για να ανακόψει τις ροές; Ποιες πρωτοβουλίες πρέπει να λάβει σε συνεργασία με την ΕΕ;
Όπως γνωρίζετε, οι ροές στα χερσαία σύνορά μας και στο Βορειοανατολικό Αιγαίο έχουν σχεδόν μηδενιστεί. Το πρόβλημα είναι στα νότια, στην ανοιχτή θάλασσα, όπου δεν μπορεί να επιχειρήσει το Λιμενικό. Ήδη έχουν αναπτυχθεί πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, ως δύναμη αποτροπής. Ωστόσο αν υπάρξει ναυάγιο, και αυτά διάσωση θα κάνουν. Το θέμα έχει γίνει αντιληπτό από την ΕΕ. Καμιά χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνη της. Και, κυρίως, το μεταναστευτικό δεν έχει πολιτικό πρόσημο. Βουλιάζει η Λαμπεντούζα του Σαλβίνι, βουλιάζουν και οι Βαλεαρίδες και τα Κανάρια του Σάντσεθ, ενώ η Βρετανία του Εργατικού πρωθυπουργού Στάρμερ παρουσιάζει αφίξεις-ρεκόρ εξαμήνου. Δεν είναι θέμα ρητορικής, αλλά κοινής δράσης και ενίσχυσης των χωρών από όπου προέρχονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε ρεκόρ πολέμων και να περιμένουμε αντιμετώπιση του προβλήματος.
Δεδομένου ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας «δύσκολος γείτονας», θεωρείτε πιθανό το ενδεχόμενο να εκμεταλλευτεί τη διεθνή αναταραχή στη Μέση Ανατολή για να πλήξει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας;
Η Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί παραβίαση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, και αυτό το γνωρίζουν ακόμη και εκείνοι που τα επιβουλεύονται. Έχουμε ισχυρές και αποτελεσματικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουμε τις συμμαχίες μας, είμαστε χώρα της ΕΕ, την οποία επηρεάζουμε στις αποφάσεις της, όπως φάνηκε και από τα Συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Η επέτειος του δημοψηφίσματος και το αίτημα του Αλέξη Τσίπρα να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών του 2015 «φούντωσαν» να σενάρια επιστροφής του. Πιστεύετε ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανασύνταξη της Αριστεράς ή αυτός ο χώρος έχει κλείσει τον κύκλο του;
Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει ανασύνταξη αυτού του χώρου, διότι είναι δέσμιος των ιδεοληψιών του και της ανικανότητάς του στη διακυβέρνηση. Ζήσαμε στο πετσί μας την «πρώτη φορά Αριστερά», που συμμάχησε με την Ακροδεξιά κατά τον πλέον τυχοδιωκτικό τρόπο. Οι συνέπειες υπήρξαν ολέθριες και την ευθύνη φέρει ακεραία ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Βέβαια, τώρα προσπαθεί να δικαιωθεί, ζητώντας, για παράδειγμα, τα πρακτικά του Συμβουλίου Αρχηγών, αφού είχε οδηγήσει τη χώρα στο γελοίο δημοψήφισμα, μετά τα γνωστά ηρωικά που μας έφεραν το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο. Τέτοια δικαίωση δεν πρόκειται να βρει. Πολύ περισσότερο που, τελικά, ουδέποτε έκανε την αυτοκριτική του για μια σειρά από ολέθριες αποφάσεις του. Παραμένει στο «πού είσαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος…». Αυτός ο «άλλος» μιλά τώρα για… δημοκρατικό καπιταλισμό!
