Υπάρχει και η γλυκιά πλευρά σε ένα «κακό» τέλος
Ο χωρισμός δεν είναι εύκολος ακόμα και αν πρέπει, χρειάζεται ή αν γίνεται συνειδητά και από τις δύο πλευρές, χαλάει μία ρουτίνα, αφήνεις μία αγάπη, αλλάζουν τα δεδομένα σου και γίνεται συναισθηματικά ευάλωτος.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Personality and Individual Differences, υπάρχουν τρεις πολύ συνηθισμένες, αλλά και… ύπουλες τακτικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να λήξουν μια σχέση. Ο επικεφαλής της μελέτης, καθηγητής εξελικτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Μενέλαος Αποστόλου, εξηγεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν το χωρισμό, κάποιοι περισσότερες από μία φορές στη ζωή τους. «Είτε είναι εκείνοι που παίρνουν την απόφαση είτε όχι, με ενδιέφερε να ανακαλύψω πώς ακριβώς επιλέγουν να χωρίσουν», υπογραμμίζει.
1. Το «γλυκό» αντίο
Η πιο διαδεδομένη τακτική (την επέλεξαν σχεδόν 9 στους 10) είναι να «μαλακώσουν το χτύπημα». Δηλαδή, να προσπαθήσουν να μην ρίξουν ευθύνες, να αναλάβουν μέρος της ευθύνης και να παρουσιάσουν το χωρισμό όσο πιο ήπια γίνεται.
Μπορεί να ακουστεί ως:
- «Δεν φταις εσύ»
- «Απλώς νιώθω ότι έχουμε απομακρυνθεί»
- «Δεν θέλω να σε πληγώσω»
Τι πραγματικά σημαίνει αυτή η φράση;
- Έχω ήδη πάρει την απόφασή μου, αλλά νιώθω τύψεις.
- Δεν μπορώ να συνεχίσω, αλλά σε νοιάζομαι.
- Δεν είσαι το πρόβλημα, αλλά ούτε και η λύση.
- Προσπαθώ να φανώ «καλός/η» σε μια άβολη στιγμή.
Αν αποδομήσουμε αυτή τη φράση, θα δούμε ότι συνήθως συνοδεύεται από άλλα μηνύματα, όπως:
- «Είσαι υπέροχος/η, απλώς δεν ταιριάζουμε».
- «Αξίζεις κάτι καλύτερο».
2. Η «παύση»
Περίπου 1 στους 4 προτείνει ένα «διάλειμμα» αντί για ευθεία ρήξη.
Στην πράξη, αυτό μεταφράζεται σε:
- «Ας πάρουμε λίγο χρόνο να σκεφτούμε»
- «Ίσως μας κάνει καλό λίγη απόσταση»
Αν και μπορεί να δώσει το περιθώριο για ξεκάθαρη σκέψη, συνήθως λειτουργεί ως πρόλογος του τέλους. Οι περισσότεροι δεν επιστρέφουν ποτέ από αυτό το «διάλειμμα».
3. Το φάντασμα
Το 16% παραδέχεται ότι προτιμά να εξαφανιστεί χωρίς εξηγήσεις. Ο πιο σιωπηλός – και ψυχρός – τρόπος χωρισμού.
Ξεκινά με αραιά μηνύματα, συνεχίζεται με ακυρώσεις και τελικά… σιωπή. Αυτός που φεύγει αποφεύγει κάθε σύγκρουση, ενώ αυτός που μένει πίσω παλεύει με την απόρριψη και την αβεβαιότητα.