Με πάνω από τριάντα χρόνια επιτυχίας στη σκηνή, την τηλεόραση και τη μουσική, ο γοητευτικός Κωνσταντίνος Καζάκος επιστρέφει θεατρικά με την ξεκαρδιστική κωμωδία «Check-in για 2», όπου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, δίπλα στην Ιωάννα Πηλιχού.
Στην Δήμητρα Δάρδα
Με το μοναδικό του χιούμορ και την εμπειρία δεκαετιών, αποκαλύπτει στο «Π» τον άνθρωπο πίσω από τον ηθοποιό: έναν δημιουργό που αγαπά το χάος της ζωής, δεν μένει ποτέ ικανοποιημένος, βλέπει κάθε λάθος ως μάθημα, ενώ τα παιδιά του τον γεμίζουν χαρά. Και μέσα σε όλα… σήμερα θα αποδεχόταν χωρίς δεύτερη σκέψη την πρόταση να φύγει στο Χόλιγουντ!
Στην παράσταση «Check-in για 2» υποδύεστε έναν ψυχαναγκαστικό χαρακτήρα με απόλυτο έλεγχο και οργανωτικότητα. Λειτουργείτε κι εσείς με λίστες;
Στη ζωή μου δεν είμαι καθόλου έτσι, μάλλον το αντίθετο! Είμαι οργανωτικός, μόνο σε ορισμένα πράγματα που πρέπει. Σε όλα τα υπόλοιπα, είναι ένα μικρό χάος που προσπαθώ κάποια στιγμή να βάλω τάξη, αλλά ξαναγίνεται το χάος και έρχεται πάλι το χάος και μένει το χάος! (γέλια)
Όταν ανεβαίνετε στη σκηνή νοιώθετε πως η υποκριτική, σας χαρίζει την ίδια μαγεία, με τη μουσική στα live σας;
Στο θέατρο τα πράγματα είναι πιο αυστηρά: υπάρχει το έργο του συγγραφέα και ένας ρόλος που πρέπει να υπηρετήσεις. Μπορείς να παίξεις, να φανταστείς, αλλά πάντα μέσα στα όρια του ρόλου, δεν μπορείς να ξεφύγεις εντελώς. Στη μουσική, η ελευθερία αλλάζει ανάλογα με το είδος. Η κλασική μουσική μοιάζει πολύ με το θέατρο: παίζεις αυτό που είναι γραμμένο, τελείωσε. Ομως στη ροκ και τη blues υπάρχει πολύ αυτοσχεδιασμός, το πλαίσιο είναι πιο ευρύ και η ελευθερία μεγαλύτερη. Αλλά και τα δύο τα λατρεύω.
Νιώθετε ικανοποιημένος από την πορεία σας ή υπάρχει ακόμα ένα όνειρο που περιμένετε να έρθει;
Ένα από τα χαρακτηριστικά μου -και του ανθρώπου γενικότερα- είναι ότι δεν μένω ποτέ ικανοποιημένος. Συνεχώς ψάχνεσαι για να βελτιωθείς, εγώ τουλάχιστον έτσι λειτουργώ. Κάποια όνειρα έχουν περάσει λόγω ηλικίας ή συνθηκών, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλοί ρόλοι που μπορώ να ερμηνεύσω και έχω ήδη παίξει πολλούς και σημαντικούς. Θέλω πολύ να συνεχίσω και θα δείξει το μέλλον.
Στις ελληνικές μεταγλωττίσεις της Disney δανείσατε τη φωνή σας στον «Ντόναλντ Ντακ» και σας κάλεσαν στο Χόλιγουντ, γιατί αρνηθήκατε;
Τότε είχα τη ζωή μου εδώ, έπαιζα τους ρόλους μου πρωταγωνιστικούς στο θέατρο και την τηλεόραση και είπα «τι, θα φύγω τώρα θα πάω στην Αμερική για να κάνω τον Ντόναλντ;». Δεν το σκέφτηκα πολύ καλά είναι η αλήθεια, γιατί αν πήγαινα δε θα έκανα μόνο τον Ντόναλντ, αλλά τότε το σκέφτηκα έτσι. Τι να κάνουμε, δεν πήγα. Αν γύρναγε πίσω ο χρόνος, θα το τολμούσα για να δω τι έχασα, γιατί στη ζωή δεν μετανιώνουμε γι ́ αυτά που κάναμε, μετανιώνουμε αυτά που δεν κάναμε γέλια) και αυτά είναι που μας «τρώνε»!
Ο ρόλος του μπαμπά φαντάζει απλός στη θεωρία, αλλά στη πραγματικότητα έχει απαιτήσεις και φόβους;
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να θεωρηθεί «απλός» ο ρόλος του μπαμπά ή τηςμαμάς, είναι εντελώς λάθος. Είναι ένας ρόλος με πολλές απαιτήσεις και χρειάζεταιμεγάλη συνειδητότητα. Όταν έρχεται μια ζωούλα, πρέπει να τηνφροντίσεις σωστά και να τη μεγαλώσεις όπως πρέπει, κάτι που δεν είναι πάνταεύκολο. Και για να κάνεις αυτό, πρέπει να θυσιάσεις πολλά από τα δικά σουπράγματα. Αν δεν είσαι έτοιμος για αυτό, να μην κάνεις παιδί. Το παιδίσημαίνει θυσία. Τελεία. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Τι σας συγκινεί περισσότερο καθώς βλέπετε τα παιδιά σας να μεγαλώνουν;
Χαίρομαι το καινούριο, την εξέλιξή τους, όσα κάνουν ήδη και όσα θα κάνουν στομέλλον. Η Τζένη έχει ήδη ξεκινήσει το δικό της δρόμο, ενώ ο Ιάσονας είναι ακόμαμικρός, έχει όμως καλές βάσεις για να ασχοληθεί με τη μουσική, αν το επιλέξει.Σημασία έχει να είναι ευτυχισμένα, να είναι καλά και να κάνουν ό,τι αγαπούν.Θέλω οι ψυχούλες τους να είναι γελαστές.
Σήμερα απολαμβάνετε την ελευθερία του εργένη! Σας φαίνεται γλυκιά ή ηοικογενειακή θαλπωρή σας καλεί δυνατά;
Δεν είχα μείνει ποτέ μόνος μου για πολύ καιρό, πάντα ήμουν σε σχέσεις, γάμους, ιστορίες. Τώρα που είμαι, συνειδητοποιώ τα καλά του: ησυχία όταν είσαι καλά, μοναξιά όταν δεν είσαι. Ευτυχώς, δεν νιώθω μοναξιά, τα δύο μου παιδιά με γεμίζουν. Απο την αλλη, δεν αναζητώ κάτι απλώς για να το κάνω, την έχω περάσει αυτή τη φάση «been there, done that». Είμαι καλά με τον εαυτό μου και, αν προκύψει κάτι, θα είναι καλώς, αν όχι, πάλι καλά! (γέλια). Αν είχατε ένα κουμπί «undo» για τη ζωή σας, θα το πατούσατε; Μου αρέσει η ζωή μου, τα λάθη που έκανα με διαμόρφωσαν σε αυτόν που είμαι σήμερα. Από αυτά έμαθα πολλά και, αν είχα κάνει κάτι διαφορετικό στο παρελθόν, ίσως να μην ήμουν ο ίδιος τώρα. Γι’ αυτό θα μείνω πιστός στις επιλογές μου και θα τις θεωρήσω σωστές!
Φανταστείτε ότι μπορείτε να επηρεάσετε τον κόσμο γύρω σας – τι θα θέλατε να βελτιωθεί;
Θα ήθελα να αλλάξει η κοινωνία μας. Η Ελλάδα φαίνεται να διαλύεται, έχει μετατραπεί σε μια ατελείωτη «μπανανία» όπου υπάρχει ατιμωρησία και έλλειψη δικαιοσύνης. Είμαστε στον πάτο του πηγαδιού, και δυστυχώς δεν βλέπω παρόμοια φαινόμενα πουθενά αλλού. Αυτό είναι που με ενοχλεί και για το οποίο παλεύω, όσο μπορώ, μέσα από τη δουλειά μου. Εμείς οι καλλιτέχνες προσπαθούμε να ανοίγουμε «παραθυράκια σκέψης» στα μυαλά των θεατών. Πιστεύω ότι ο τρόπος ζωής των Ελλήνων πρέπει να αλλάξει και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συμβεί.
