Τον συνάντησα σε ένα ήσυχο καφέ στο κέντρο της Αθήνας. Ο νέος αναπληρωτής γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Παναγιώτης Λεμπέσης αποτελεί μια «φρέσκια» αλλά συνάμα δυνατή φωνή στη «γαλάζια» παράταξη.
του Μίλτου Σακελλάρη
Πρώτη μου ερώτηση, για την οικογένειά του: «Οι αξίες που διαμορφώνουν τον άνθρωπο είναι και η πρώτη σημαντική κληρονομιά που φέρει. Αυτές γεννώνται ήδη από την αρχή της ζωής του, μέσα στο σπίτι του. Έτυχε να αποτελώ μέλος μιας ένθεης οικογένειας που δεν μου μίλησε απλώς για το ήθος, αλλά το εφάρμοζε καθημερινά, διδάσκοντάς με πως οι πράξεις πρέπει να είναι ανάλογες των λόγων. Η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός, η διαρκής προσπάθεια παρά τις δυσκολίες, η προσήλωση στον στόχο και η δικαιοσύνη ήταν και είναι τα θεμέλια της δικής μου οικογένειας».
Οι γονείς του, με καταγωγή από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας και τη Γορτυνία Αρκαδίας, μεγάλωσαν τα παιδιά τους χωρίς να τα έχουν όλα. Ωστόσο, κατάφεραν και έφτασαν σε ένα επίπεδο που εξασφάλισαν έναν αξιοπρεπή και άνετο βίο για τους ίδιους και για τα αδέλφια του κι εκείνον. Ανάμεσα στις διδαχές τους, η έννοια του χρήσιμου ανθρώπου στην κοινωνία ήταν το θεμέλιο της επιτυχίας για εκείνους.
Μεγάλωσε σε ένα απλό και γαλαντόμο πνευματικά οικογενειακό περιβάλλον. «Βρισκόμουν ανάμεσα σε ανθρώπους που ήξεραν να χαίρονται με τα απλά και να εκτιμούν την αξία της επιτυχίας. Επιπλέον, παραμένουν οδηγοί μου τα νοσταλγικά οικογενειακά τραπέζια -εκεί που οι ιστορίες αυτών που είναι ακόμη μαζί μας και εκείνων που δεν μπορέσαμε να τους ζήσουμε όσο θα θέλαμε έπλαθαν τη φαντασία μας και αγκάλιαζαν με θαλπωρή ο ένας την ψυχή του άλλου», μου είπε και συνέχισε: «Πάντα εκεί βρισκόταν και ο Καίσαρας. Ένας γερμανικός ποιμενικός που σημάδεψε όχι μόνο τη παιδική και εφηβική μου ηλικία, αλλά διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μου, το αίσθημα ευθύνης, της φιλίας και το πώς η ανιδιοτελής αγάπη συναντάται σε όλη την πλάση. Εάν ο Θεός μου έδωσε ευλογίες σε αυτή τη ζωή, μία από αυτές ήταν ο Καίσαρας».
Όσο για το σχολείο; «Το σχολείο για μένα δεν ήταν ένα απλό καθημερινό καθήκον, αλλά μια ευκαιρία διεύρυνσης του μυαλού και συναναστροφής με άτομα που μπορεί να είχαμε διαφορετική αφετηρία σε πολλά επίπεδα. Έτσι, η έννοια της φιλίας, της συντροφιάς και της αλληλοβοήθειας από τα πιο ασήμαντα στα πιο σημαντικά παίρνει σάρκα και οστά, δοκιμάζοντας τον άνθρωπο από νωρίς», λέει στο σήμερα.
Τα φοιτητικά χρόνια
Ακολούθησαν τα χρόνια ως φοιτητής του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας της Σχολής Επιστημών Υγείας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, η γνώση σε ανώτερο επίπεδο για τον άνθρωπο και πώς οι καθημερινές του διατροφικές συνήθειες μπορούν να έχουν επίδραση στη σωματική του υγεία και την ψυχολογία του, στοιχεία που «έθεσαν τις βάσεις για να αντιληφθώ τη σημασία του επιστημονικού μου κλάδου και τη συνεισφορά μου στον άνθρωπο. Ωστόσο, όπως όλοι, μεταξύ όλων των σοβαρών στιγμών, πρέπει να υπάρχουν και οι χαλαρές στιγμές αποσυμπίεσης. Τέτοιες είναι οι έξοδοι με καλούς φίλους και παρέες, όπως και η μεγάλη μου αγάπη, ο κινηματογράφος».
Σε αυτό το σημείο μου ανέφερε και δύο κινηματογραφικές ταινίες που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη του και ταυτίζονται με την ιδιοσυγκρασία του: «VICE» και «The Darkest Hour». «Οι δύο αυτές ταινίες με αγγίζουν βαθιά, γιατί αναδεικνύουν το βάρος της πολιτικής ευθύνης και τη μοναξιά της ηγεσίας -τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη της απόφασης και στο ηθικό της κόστος», μου είπε.
Τον πήγα στα πολιτικά και ήταν αφοπλιστικά ξεκάθαρος: «Τοποθετώ τον εαυτό μου στη φιλελεύθερη Δεξιά. Θεωρώ αυτονόητη την κοινωνική συνοχή ως προϋπόθεση εθνικής σταθερότητας και την προάσπιση της Ορθοδοξίας, ενώ, παράλληλα, πιστεύω έντονα στην προσωπική ευθύνη, την ατομική πρωτοβουλία και την αξιοκρατία. Ο ρόλος του κράτους είναι να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για πρόοδο, όχι να εμποδίζει τη δημιουργικότητα του πολίτη. Η ιδιωτική προσπάθεια, η επιχειρηματικότητα, η καινοτομία είναι δυνάμεις που πρέπει να ενθαρρύνονται -μέσα σε ένα πλαίσιο δικαιοσύνης και διαφάνειας. Αυτές είναι αξίες που πρεσβεύει σταθερά η Νέα Δημοκρατία».
Συνέχισε λέγοντας ότι «εάν έχω μία οικογένεια στην οποία γεννήθηκα, έχω και μία στην οποία ανήκω και οφείλω μεγάλη ευγνωμοσύνη, καθώς στη Νέα Δημοκρατία βρήκα την πολιτική μου οικογένεια. Έναν χώρο αρχών, συνέπειας και ευθύνης, όπου η πατρίδα, η δημοκρατία και ο άνθρωπος βρίσκονται στο επίκεντρο. Στη Νέα Δημοκρατία έμαθα ότι η πολιτική δεν είναι μέσο επιβολής, αλλά εργαλείο προσφοράς -και ότι η πίστη στις αξίες της παράταξης σημαίνει πίστη σε μια Ελλάδα που προχωρά με σταθερότητα, αξιοκρατία και αυτοπεποίθηση».
Η ΟΝΝΕΔ και το όραμά του για το μέλλον
Ξεκινώντας ως φοιτητής από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ως υπεύθυνος του τμήματός του, υπεύθυνος της σχολής του και μετέπειτα γραμματέας ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, γνώρισε φίλους που μοιράζονταν το ίδιο όραμα: μια Ελλάδα σύγχρονη, ανοιχτή, με αυτοπεποίθηση και ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
«Η εμπειρία μου στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ μου δίδαξε τι σημαίνει συλλογικότητα και δημιουργικός διάλογος. Η συνέχεια ήρθε φυσικά μέσα από την ΟΝΝΕΔ, όπου ωρίμασε η πολιτική μου σκέψη και ενισχύθηκε η διάθεση για προσφορά. Εκεί κατάλαβα πως η συμμετοχή δεν είναι απλώς δικαίωμα, αλλά χρέος. Η νέα γενιά έχει ρόλο και φωνή, και όταν ενώνεται γύρω από αξίες όπως η ελευθερία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η υπευθυνότητα, μπορεί να καθορίσει το μέλλον της χώρας. Στην ΟΝΝΕΔ έμαθα να βλέπω την πολιτική όχι μόνο ως πεδίο αντιπαράθεσης, αλλά ως σχολείο δημοκρατίας, συνεργασίας και ιδεολογικής συνέπειας. Η μέχρι πρότινος θέση μου ως αντιπροέδρου ΟΝΝΕΔ αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα παράσημά μου», θυμάται για εκείνα τα χρόνια.
Υπηρετώντας τον κλάδο του ως επαγγελματίας διαιτολόγος, γραμματέας της Ένωσης Διαιτολόγων-Διατροφολόγων Ελλάδος και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ενώσεων Διαιτολόγων (EFAD), ένα από τα πράγματα που τον κάνουν να αισθάνεται υπερήφανος είναι ότι «καταφέραμε να δώσουμε επίσημη φωνή στους Έλληνες διαιτολόγους με την ίδρυση του οργανισμού μας, ως νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Μια ομάδα επιστημόνων, επαγγελματιών και με μεγάλη αγάπη προς τον κλάδο, με τον καθένα και την καθεμία, βάλαμε το δικό μας λιθαράκι για να δώσουμε ένα τέλος σε προβλήματα υγείας που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία από σφετεριστές της υγείας και κακή ενημέρωση. Το μεγαλύτερο στοίχημά μας είναι να δώσουμε ένα τέλος στη μάστιγα της παχυσαρκίας, εξασφαλίζοντας ένα κυριολεκτικά υγιές μέλλον για τις επόμενες γενιές. Στον αγώνα αυτό, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν όχι απλώς υπέρμαχος, αλλά σύμμαχος για το παρόν και το μέλλον».
Όσο για το όραμά του για το μέλλον; «Οραματίζομαι μια Ελλάδα σύγχρονη, χωρίς φοβικά σύνδρομα, με σοβαρή φωνή και αξιέπαινη. Μια χώρα που στηρίζεται στους πολίτες της, που επενδύει στη γνώση, στην παραγωγή και στην τεχνολογία. Δεν λησμονεί αλλά τιμά το ένδοξο παρελθόν της και την Ορθοδοξία. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εάν δεν έχει ρίζες», μου είπε και συνέχισε: «Η ελευθερία έχει νόημα μόνο όταν συνοδεύεται από ευθύνη. Αυτό πρεσβεύω και αυτό προσπαθώ να εφαρμόζω στην πράξη. Πιστεύω πως η Ελλάδα μπορεί και προχωράει μπροστά, με σταθερά βήματα, με όραμα και με συνέπεια στην Ιστορία της.
Είμαι υπερήφανος που ανήκω εδώ, είναι τιμή μου που ως αναπληρωτής γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας μπορώ και συνεχίζω να μάχομαι για να υπερασπίζομαι αυτές τις αξίες: την ελευθερία του ατόμου, την κοινωνική δικαιοσύνη, την πίστη στους θεσμούς και την προοπτική μιας Ελλάδας ισχυρής και δημιουργικής. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου για ακόμα μία φορά απέδειξε την εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους».
Η κουβέντα μας έκλεισε από τον ίδιο με ένα απόφθεγμα του Νίκου Καζαντζάκη: Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
