Για μία ακόμη φορά μία θλιβερή εικόνα λίμνης που στερεύει έρχεται στο φως της δημοσιότητας με αυτή τη φορά να στο επίκεντρο να είναι η Λίμνη Κορώνεια.
Η κάποτε ζωντανή λίμνη στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης μοιάζει πλέον με τοπίο εγκατάλειψης, προκαλώντας ανησυχία για την οικολογική της επιβίωση.
Το φαινόμενο της αποξήρανσης δεν είναι πρωτοφανές καθώς επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε χρόνο, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η έλλειψη βροχοπτώσεων και οι υψηλές θερμοκρασίες επιταχύνουν τη μείωση των υδάτων, ωστόσο τα αίτια δεν περιορίζονται στις καιρικές συνθήκες.
Παρά το γεγονός ότι η λίμνη Κορώνεια έχει χαρακτηριστεί υγροβιότοπος διεθνούς σημασίας βάσει της Σύμβασης Ραμσάρ και ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, η περιβαλλοντική της υποβάθμιση συνεχίζεται αμείωτη. Η ανεξέλεγκτη άντληση νερού για γεωργική χρήση, η ρύπανση και η απουσία μακροπρόθεσμου σχεδίου διαχείρισης έχουν καταστήσει τη λίμνη έναν «ασθενή» που κάθε χρόνο δίνει μάχη για να επιβιώσει.
Η υποχώρηση της στάθμης έχει σοβαρές συνέπειες για το οικοσύστημα, το οποίο φιλοξενεί σπάνια και απειλούμενα είδη πτηνών. Οι καλαμιώνες ξεραίνονται, η πανίδα μειώνεται, και η εικόνα των εγκαταλελειμμένων όχθεων αποτυπώνει με σαφήνεια την αποτυχία των έως τώρα προσπαθειών αποκατάστασης.
Η απογοητευτική εικόνα της λίμνης δεν είναι απλώς αποτέλεσμα φυσικών μεταβολών. Είναι αντανάκλαση χρόνιων παθογενειών στη διαχείριση φυσικών πόρων και περιβάλλοντος
