Απύθμενος κυνισμός και οργή στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός υπενθύμισε σε Ευρωπαίους εταίρους ότι η Τουρκία αγοράζει εξοπλισμό χωρίς να λογοδοτεί για τις εντάσεις που προκαλεί σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο
Αν μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, τότε τα ρεπορτάζ των τουρκικών φιλοκυβερνητικών Μέσων για την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε Ιταλία και Γερμανία είναι πορτρέτο μιας Τουρκίας που όσο και αν παριστάνει τον… παίκτη, δείχνει να χάνει τον έλεγχο του αφηγήματος.
Το Haber Global, φιλοκυβερνητικό κανάλι (με αζέρικες πλάτες), θορυβημένο από τις διπλωματικές επαφές
του Έλληνα πρωθυπουργού επιστρατεύει ψευδεπίγραφους «πανηγυρισμούς» για τις δήθεν επιτυχίες του καθεστώτος Ερντογάν, αλλά ταυτόχρονα βγάζει αφρούς για τις ελληνικές επισημάνσεις γύρω από την τουρκική στρατιωτική κινητικότητα στην Ευρώπη. Και κάπου εκεί ο παραλογισμός εκτοξεύεται: η Τουρκία εμφανίζεται ως το «θύμα» μιας Ελλάδας που… μιλά, που επισημαίνει, που ανησυχεί. Που τολμά, εν πάση περιπτώσει, να έχει άποψη.
Εκνευρισμός και αστεία επιχειρήματα
Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας υπενθυμίζει σε Ευρωπαίους εταίρους ότι η Άγκυρα αγοράζει εξοπλισμό χωρίς να λογοδοτεί για τις εντάσεις που προκαλεί σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Καύκασο είναι -λένε- «στοχοποίηση». Το να ζητά η Αθήνα συνοχή στα ευρωπαϊκά εξοπλιστικά, σύμφωνα με τις αξίες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι για την τουρκική προπαγάνδα «υστερία».
Οργίζονται γιατί η Ελλάδα έχει διπλωματικό σθένος. Και επιχειρούν να γυρίσουν το παιχνίδι ανάποδα: παρουσιάζουν την κριτική ως «επίθεση», την ανησυχία ως «εμμονή» και την άσκηση εξωτερικής πολιτικής ως
«παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις». Αν αυτό δεν είναι η επιτομή της αντιστροφής της πραγματικότητας,
τότε τι είναι;
Το πιο αποκαλυπτικό όμως είναι το υπόστρωμα φόβου. Το Haber Global δεν κρύβει τη δυσφορία της Άγκυρας
για την απουσία της από τα κέντρα αποφάσεων της Ευρώπης. Εμφανίζει τη Γερμανία και την Ιταλία ως «θύματα ελληνικής πίεσης», λες και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν έχουν δική τους κρίση, αλλά λειτουργούν
σαν μαριονέτες της Αθήνας.
Πέρα από τα αστεία επιχειρήματα όμως υπάρχει και μια υποδόρια ανασφάλεια: η Τουρκία έχει απομακρυνθεί από την Ευρώπη όχι επειδή είναι «μουσουλμανική» -όπως κακομοίρικα διατείνονται κάποιοι παρουσιαστές- αλλά γιατί το κράτος δικαίου και η δημοκρατία έχουν καταλυθεί. Επειδή ο αυταρχισμός έχει γίνει κανόνας. Επειδή κανείς δεν θέλει έναν επιθετικό ταραχοποιό στην καρδιά του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και σαν να μην έφτανε η διαστρέβλωση, το τουρκικό αφήγημα προσπαθεί να γελοιοποιήσει την ελληνική εξωτερική πολιτική με σαρκασμούς του τύπου «ο Μητσοτάκης δεν έχει άλλη δουλειά από το να
διαμαρτύρεται για την Τουρκία». Φαίνεται πως το τουρκικό κατεστημένο θα προτιμούσε μια σιωπηρή Ελλάδα, ανίσχυρη να υπερασπιστεί τα αυτονόητα. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί – ούτε τώρα ούτε στο μέλλον.
Τρέμουν τις συμμαχίες της χώρας μας
Την ίδια στιγμή, ενώ υποτίθεται ότι όλα «βαίνουν καλώς» για την Τουρκία, το ύφος των ρεπορτάζ προδίδει εκνευρισμό. Ενοχλούνται που ο Έλληνας πρωθυπουργός συναντάται με ηγέτες και ζητά ευρωπαϊκή συνοχή. Ενοχλούνται που η Ελλάδα έχει πλέον διαμορφώσει διπλωματικές και στρατιωτικές συνεργασίες που εδραιώνουν την παρουσία της. Ενοχλούνται γιατί -πολύ απλά- δεν είναι αυτοί το επίκεντρο.
Αυτό που αποπνέει η τουρκική ρητορική δεν είναι αυτοπεποίθηση, είναι απελπισία μεταμφιεσμένη σε ηχηρές διακηρύξεις. Η Τουρκία, όσο και αν διατυμπανίζει ότι «είναι ήδη μέλος της Ευρώπης», γνωρίζει καλά πως ούτε θεσμικά ούτε αξιακά βρίσκεται κοντά στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Στην πραγματικότητα, η Άγκυρα τρέμει το ενδεχόμενο μιας Ελλάδας που θα μιλά, που θα διεκδικεί, που
θα συνθέτει συμμαχίες. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα. Όσο κι αν το Haber Global επιχειρεί να σκεπάσει την αλήθεια με λόγια μεγάλα, η εικόνα είναι σαφής: η Τουρκία δεν αντέχει να βλέπει την Ελλάδα να της παίρνει τη θέση στο τραπέζι. Και όσο πιο πολύ το φωνάζει, τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Political»