Ο σημαντικός ζωγράφος Νίκος Στεφάνου «έφυγε» πλήρης ημερών σε ηλικία 92 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη.
Γεννημένος το 1933 στον Πειραιά, ξεκίνησε από τα 17 του χρόνια να εργάζεται ως ζωγράφος, επιμελούμενος σκηνογραφίες για το ελεύθερο θέατρο της Αθήνας, τη Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο και κινηματογραφικές παραγωγές.
Το 1960, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, μετέβη στο Παρίσι για ελεύθερες σπουδές θεάτρου, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des Beaux-Arts. Μέχρι το 1970 είχε την πλήρη ευθύνη για το σχεδιασμό και την εκτέλεση των σκηνογραφιών σε όλα τα έργα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του Εθνικού Θεάτρου.
Μεταξύ 1962 και 1967 συνεργάστηκε με τον Αλέκο Φασιανό και τον Βασίλη Σπεράντζα στο κοινό τους ατελιέ στην Καλλιθέα, έναν χώρο δημιουργίας και επικοινωνίας που σημάδεψε όχι μόνο το έργο τους, αλλά και μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λήνα Μενδώνη, στ συλλυπητήριο μήνυμά της ανάφερε: «Με οδύνη πληροφορήθηκα την απώλεια του Νίκου Στεφάνου, ενός από τους επιδραστικότερους και πιο πολυσχιδείς σύγχρονους εικαστικούς μας. Εικαστικός -η ιδιότητα αυτή προσέγγιζε καλύτερα από κάθε άλλη τη μεγάλη κληρονομιά που μας καταλείπει. Γιατί ο Νίκος Στεφάνου, στην πολύχρονη τριβή του στην Τέχνη, υπήρξε σπουδαίος ζωγράφος, σκηνογράφος, κεραμίστας, γλύπτης, χαράκτης, αλλά και αντιγραφέας έργων, διασώζοντας εικόνες και ψηφιδωτά από τον ‘Αθω και τη Μονή Δαφνίου. Με στέρεες σπουδές στο Παρίσι και τη Βιέννη, ο Νίκος Στεφάνου διέγραψε μια γονιμότατη πορεία δεκαετιών ιδιαίτερα στη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος με το Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, αλλά και πάμπολλες ακόμη σκηνές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κομβική υπήρξε η συμβολή του στη δημιουργία του «Ατελιέ της Καλλιθέας», ενός πρωτοποριακού εργαστηρίου, που εξελίχθηκε σε κύκλο καλλιτεχνών και διανοουμένων, αλλά και βήμα μαθητείας για νεότερες γενιές εικαστικών και μήτρα νέων τάσεων στην Τέχνη».
