Αυτά που συμβαίνουν στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη έχουν γίνει παντού πρωτοσέλιδο. Όλα τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα σόσιαλ μίντια μιλάνε μόνο γι’ αυτό. «Πρέπει να δοθεί άδεια εκταφής…» υποστηρίζουν κάποιοι και τα ρίχνουν στην κυβέρνηση. «Είναι θέμα του εφέτη της Λάρισας…» λένε άλλοι και, κάνοντας τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, σημειώνουν: «Η κυβέρνηση δεν επεμβαίνει στη Δικαιοσύνη». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που όλα όσα γίνονται καθημερινά στον χώρο όπου βρίσκεται ο απεργός πείνας τα χαρακτηρίζουν «πανηγυράκι».
Δυστυχώς, ο πόνος του πατέρα που έχασε το παιδί του μετατράπηκε με όλα αυτά σε «πολιτικό παιχνίδι», που κάποια κόμματα το εκμεταλλεύονται. Γι’ αυτό, όπως πολύ σωστά είπε η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Αναστασία Παπαδόπουλου, «κανένα δικαίωμα δεν χάνεται». Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας μπορεί να ζητηθεί η εκταφή, όπως ανέφερε η ίδια και συνέχισε: «Η χώρα είχε και άλλα δυστυχήματα, ποτέ δεν έγιναν τέτοιες εκδηλώσεις». Και έχει δίκιο, γιατί εκείνα τα δυστυχήματα με τους 104 νεκρούς στο Μάτι και τους 25 στη Μάνδρα ουδείς τα εκμεταλλεύτηκε πολιτικά. Αντίθετα, το δυστύχημα των Τεμπών τα κόμματα της αντιπολίτευσης το «σήκωσαν» ψηλά και το έχουν κάνει «σημαία». Συγκεκριμένα, η κα Παπαδοπούλου τόνισε: «Να απευθυνθώ σε όσους εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση, η χώρα είχε και άλλα δυστυχήματα, ποτέ δεν έγιναν τέτοιες εκδηλώσεις που εκμεταλλεύονται τον πόνο των συγγενών. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να ξεκινήσει η δίκη».
Όμως στον χώρο όπου βρίσκεται το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη υπάρχει μια άλλη «ανορθογραφία», όπως παραδέχονται πολλοί. Εκεί έχουν τοποθετηθεί από τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών 57 φαναράκια με τα 57 ονόματα. Όπως οι περισσότεροι παραδέχονται, είναι μια παραφωνία στον ιερό χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Εκεί όπου τιμούμε τους ήρωες των πολέμων, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας. Μάλιστα, οι ξένοι που επισκέπτονται το Μνημείο, όπου έχουμε και την ιστορική αλλαγή φρουράς την οποία καταγράφουν με τα κινητά τους, αναρωτιούνται «τι είναι αυτά τα 57 φαναράκια;». Οι εικόνες αυτές μεταφέρονται σε όλο τον κόσμο. Αλλά για φανταστείτε τι θα γινόταν εάν στον ίδιο χώρο οι συγγενείς των 104 θυμάτων στο Μάτι και των 25 στη Μάνδρα έβαζαν φαναράκια και έγραφαν τα ονόματα των θυμάτων! Ο χώρος στο Μνημείο θα είχε κλείσει.
Γι’ αυτό δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτείνουν να βρεθεί άλλος χώρος και να μεταφερθούν εκεί τα 57 φαναράκια με τα ισάριθμα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών. Αλλά γιατί; Γιατί να υπάρχουν όλα αυτά; Δεν είναι απαραίτητο!
Γράφει ο Γιώργος Κοντονής