Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα για εσένα, αλλά τι μπορείς να κανείς εσύ για την πατρίδα. Η φράση αυτή ανήκει στον Τζον Φ. Κένεντι και σίγουρα θα μπορούσε να είναι το μότο του.
του Μίλτου Σακελλάρη
Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Θάνος Πλεύρης αποτελεί έναν πολιτικό που ποτέ δεν έκρυψε τα λόγια του. Σταθερός στις θέσεις του εδώ και χρόνια. Πιστός στην πατρίδα, συντηρητικός, ένας «στεγνός» δεξιός. Απόψεις που αποτελούν το σήμερα και το αύριο για τον ίδιο. Δεν άλλαξε ποτέ. Και ούτε πρόκειται.
Παρά το βαρύ του πρόγραμμα, τον συνάντησα ζητώντας του να μου περιγράψει τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής του. Τι είναι για εκείνον η λέξη «οικογένεια» αλλά και πώς προέκυψε η πολιτική. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 1977. Το πατρικό του πατέρα ήταν στα Πατήσια, όπου είχε και το γαλατάδικο ο παππούς μου, το γνωστό καφενείο «Πλεύρης». Πέρασε τα σχολικά του χρόνια στου Παπάγου. Από μικρός είχε έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική. Ήταν άλλωστε πρόεδρος πενταμέλους στην τάξη και του δεκαπενταμελούς στο σχολείο. «Ο πατέρας μου με επηρέασε στην ενασχόληση με την πολιτική και στη διαμόρφωση πολιτικής άποψης, ειδικά στα χρόνια της εφηβείας. Η μητέρα μου με επηρέασε στη διαμόρφωση των ηθικών αξιών και του χαρακτήρα μου. Με την αδελφή μου έχουμε στενή σχέση και μεγάλη αγάπη», θυμάται για εκείνη την περίοδο.
Ακόμη και σήμερα διατηρεί τις φιλίες που είχε από το σχολείο. Η οικογένεια για εκείνον είναι το παν. Όταν η συζήτησή μας πήγε εκεί, το πρόσωπό του «μαλάκωσε» και το χαμόγελό του «ζωντάνεψε». Είναι παντρεμένος με την Ελένη Παπαθεολόγου- Πλεύρη και έχει δύο παιδιά, τη Νίκη και τον Κωνσταντίνο. «Με τη γυναίκα μου Λένα τον Ιανουάριο κλείνουμε 20 χρόνια κοινής πορείας και 17 χρόνια παντρεμένοι. Για εμένα η οικογένεια είναι ό,τι σημαντικότερο έχω», μου είπε όταν του ζήτησα να μου περιγράψει τους αγαπημένους του.
Μετά το λύκειο εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης με υποτροφία (2002) με την εργασία «Η συναίνεση του ασθενούς σύμφωνα με το ελληνικό και γερμανικό ποινικό δίκαιο». Επιπλέον, από το 2006 είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με διατριβή στο θέμα «Η ποινική ευθύνη στην ιατρική πράξη. Έρευνα και πειραματισμός με αντικείμενο τον άνθρωπο». Διατελεί δικηγόρος Αθηνών Παρ’ Αρείω Πάγο. Υπηρέτησε στον στρατό στις ειδικές δυνάμεις ως πεζοναύτης και εκπαιδευτής καταδρομέων πεζοναυτών.
Αγαπάει το σκάκι, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. «Έπαιζα μπάσκετ στο σχολείο του Παπάγου, ομάδα που υποστηρίζω, ο Ολυμπιακός, παρακολουθώ κυρίως μπάσκετ. Κάνω τρέξιμο και συμμετέχω σε 10 χλμ. και ημιμαραθώνιο εδώ και 15 χρόνια και κάνω και ποδήλατο», μου είπε, σημειώνοντας πως το πρόγραμμά του μπορεί να είναι βαρύ, όμως πάντα προσπαθεί να βρίσκει -έστω και λίγο- ελεύθερο χρόνο.
Όσο για τη μουσική, ακούει κυρίως ελληνικά και αγαπάει τη ροκ από τα νεανικά χρόνια του. Αναφορικά με τα βιβλία που επιλέγει, δηλώνει πως τον ενδιαφέρει όλο το φάσμα των ιστορικών, ειδικά από αρχαία Ελλάδα και 1821.
Η πολιτική του πορεία και το έργο του στο Μετανάστευσης
Από το 2019 έως σήμερα υπηρετεί ως βουλευτής Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία. Στις 31 Αυγούστου 2021 ορκίστηκε υπουργός Υγείας, ενώ τον Ιούνιο του 2025 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, θέση που διατηρεί έως σήμερα.
Η πρώτη του επίσημη επαφή με την πολιτική -με πιο επίσημο τρόπο, καθότι μεγάλωσε σε μία αμιγώς πολιτική οικογένεια- ήρθε στη Νομική Αθηνών και στη ΔΑΠ, όπου είχε πρόεδρο τον Γιώργο Παπανικολάου, ο οποίος είναι σήμερα δήμαρχος της Γλυφάδας. Στο μεταπτυχιακό του στη Χαϊδελβέργη ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων και Κύπριων φοιτητών. Στη ΝΔ προσχώρησε τον Μάιο του 2012. Έχει εκλεγεί βουλευτής με τον ΛΑΟΣ το 2007 και το 2009 και με τη ΝΔ το 2014 στη θέση Αβραμόπουλου. Στη συνέχεια εκλέχθηκε το 2019 και το 2023, πάντα στην Α’ Αθηνών με τη ΝΔ.
«Έχω ως αρχή να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο και να χτίζουμε τους στόχους βήμα βήμα. Επιστημονικά ως νομικός θέλω να είμαι πάντα ενεργός και πολιτικά να κερδίζω καθημερινά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Στην πολιτική βρίσκομαι για ιδέες και όχι για θέσεις. Άρα η κυβερνητική θέση δεν είναι αυτοσκοπός. Σκοπός είναι να παραμένω πιστός στις αρχές και τις αξίες μου και να υπηρετώ τη σύγχρονη Δεξιά», μου είπε σχετικά με το όραμά του για το μέλλον.
Η δουλειά του στο υπουργείο Μετανάστευσης δεν ήταν ποτέ μια «εύκολη υπόθεση». Πρόκειται για ένα χαρτοφυλάκιο ειδικού χειρισμού. Ένα από τα δυναμικά μέτρα που έλαβε ήταν η μείωση των επιδομάτων στους δικαιούχους ασύλου. Πώς έφτασε σε αυτή την απόφαση; Η απάντησή του είναι ξεκάθαρη: «Διότι αυτό ορίζει η λογική. Δεν είναι δυνατόν δικαιούχοι ασύλου να συντηρούνται εσαεί από τον Έλληνα φορολογούμενο. Η διεθνής προστασία δεν ισοδυναμεί με ισόβιο επίδομα και οι δομές δεν είναι ούτε ξενοδοχεία ούτε μόνιμοι χώροι εγκατάστασης. Είναι προσωρινή φιλοξενία μέχρι την απόφαση ασύλου. Η πολιτική μας είναι ξεκάθαρη. Τέρμα η επιδοματική εξάρτηση και τα τεχνητά κίνητρα παραμονής στο κέντρο της Αθήνας χωρίς εργασία. Οι πόροι θα κατευθύνονται πλέον εκεί όπου έχουν πραγματικό αντίκρισμα: στην εκμάθηση ελληνικών, στην κατάρτιση και στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Όποιος βρίσκεται νόμιμα στη χώρα θα μετακινείται όπου υπάρχουν πραγματικές ανάγκες ώστε να γίνει παραγωγικό μέρος της κοινωνίας και να ζει με αξιοπρέπεια και όχι εις βάρος των υπολοίπων».
Όσο για τη νομοθεσία για την παράνομη μετανάστευση, απαντάει αφοπλιστικά: «Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου αλλάζει ριζικά το πλαίσιο για την παράνομη μετανάστευση και βάζει επιτέλους αυστηρούς κανόνες. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: όποιος δεν δικαιούται διεθνή προστασία είτε θα επιστρέφει είτε θα κρατείται. Φυλακή ή επιστροφή. Αυτό είναι το δόγμα με το οποίο πορευόμαστε και θέλουμε να γνωρίζει ο καθένας που εισέρχεται παράνομα στη χώρα ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο παραμονής. Θεσπίσαμε πραγματικές συνέπειες για όποιον παραμένει παράνομα μετά την οριστική απόρριψη του ασύλου. Προβλέπονται φυλάκιση, χρηματική ποινή, διοικητική κράτηση έως 24 μήνες και δυνατότητα ηλεκτρονικής επιτήρησης. Καταργήσαμε οριστικά τη δυνατότητα νομιμοποίησης έπειτα από επταετή παράνομη παραμονή. Αυτό ήταν ένα παράθυρο που επί δεκαετίες τροφοδοτούσε την προσδοκία ότι η παρανομία θα ανταμειφθεί. Πλέον αυτή η πόρτα έκλεισε. Όποιος εισέρχεται και παραμένει παράνομα στη χώρα δεν νομιμοποιείται – επιστρέφει. Για πρώτη φορά υπάρχει μια πολιτική που διαχωρίζει καθαρά τη νόμιμη από την παράνομη μετανάστευση και προστατεύει την κοινωνική συνοχή, την ασφάλεια και την αξιοπιστία της χώρας. Η Ελλάδα δεν θα γίνει πέρασμα για όσους παραβιάζουν τους κανόνες, θα είναι χώρα που θα σέβεται όσους δικαιούνται προστασία και θα επιβάλλει συνέπειες σε όσους προσπαθούν να την εκμεταλλευτούν».
Είναι χαρακτηριστικό πως οι ροές μεταναστών έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό. Από τον Αύγουστο έως τα μέσα Νοεμβρίου οι αφίξεις είναι μειωμένες κατά 45%-50% σε σχέση με πέρυσι. «Για να το πούμε καθαρά: πέρυσι είχαμε περίπου 27.324 αφίξεις· φέτος μόλις 13.857. Και υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο: η μείωση αφορά σχεδόν αποκλειστικά εθνικότητες που δεν δικαιούνται άσυλο. Δηλαδή, όσοι γνωρίζουν ότι το αίτημά τους θα απορριφθεί πλέον δεν επιχειρούν καν να έρθουν», αναφέρει ο υπουργός.
