Με καθαρό βλέμμα που ακτινοβολεί αποφασιστικότητα, ο 26χρονος Γιώργος Τσακνάκης δεν είναι απλώς ένας αθλητής ή αστυνομικός: είναι η ζωντανή εικόνα της αφοσίωσης, της πειθαρχίας και του θάρρους. Καταφέρνει να συνδυάζει την ένταση των διεθνών αγωνιστικών διοργανώσεων με την υπευθυνότητα της υπηρεσίας του, διατηρώντας πάντα την ψυχή του ανοιχτή στην προσπάθεια και τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο.
Σύμφωνα με την Political και το ρεπορτάζ της Δήμητρας Δάρδα, η πρόσφατη νίκη του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα πάλης ανδρών ενόπλων δυνάμεων 2025, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στα 97 κ., έγινε το εισιτήριό του για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2026, σφραγίζοντας με τον πιο λαμπρό τρόπο την ανοδική του πορεία.
Γεννημένος στα Γιαννιτσά Πέλλας και μεγαλωμένος στα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Τσακνάκης προέρχεται από οικογένεια εκπαιδευτικών που του μετέδωσαν το πάθος για τον αθλητισμό: ο πατέρας του από τη Δολίχη Ελασσόνας ποδοσφαιριστής μέχρι τα 35 σε ερασιτεχνικές ομάδες, η μητέρα του πρωταθλήτρια στο άλμα εις μήκος, ενώ η 29χρονη αδελφή του και ο μικρότερος αδελφός του τον υποστηρίζουν σε κάθε βήμα. Από τα πρώτα χρόνια του γυμνασίου, ο Γιώργος αναζητούσε τον δρόμο του στη ζωή· ονειρευόταν να γίνει καπετάνιος σε εμπορικά πλοία, αλλά τα πολλά ναυάγια τον απογοήτευσαν. Στα χρόνια του λυκείου, η επιθυμία του στράφηκε στα σώματα ασφαλείας και, συγκεκριμένα, στην αστυνομία. Τον εντυπωσίαζαν η στολή, η επαγγελματική αποκατάσταση και η δυνατότητα να συμβάλλει σε μια δίκαιη και πολιτισμένη κοινωνία.
Το μετάλλιο που του χάρισαν και τον έστρεψε στον αθλητισμό
Παράλληλα, ο αθλητισμός αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Σε ηλικία 12 ετών συμμετείχε με τον πατέρα του σε αγώνα δρόμου 16 χιλιομέτρων, όπου η απρόσμενη χειρονομία του νικητή να χαρίσει στον Γιώργο το μετάλλιό του έγινε μια στιγμή που σφράγισε την αγάπη του για τον αθλητισμό. Αργότερα, εντάχθηκε στο τμήμα μπάσκετ του ΓΑΣ Κουφαλίων και συμμετείχε σε τοπικά πρωταθλήματα, ενώ αγωνιζόταν σε αγώνες δρόμου μαζί με τον πατέρα και την αδελφή του.
Στα 15 του, η συνάντηση με τον προπονητή Π. Κουτσουπάκη (προπονητής της εθνικής ομάδας πάλης ανδρών για αρκετά χρόνια) τον έφερε στην ελεύθερη πάλη. Οι καθημερινές διαδρομές Κουφάλια-Ξεχασμένη Ημαθίας, οι προπονήσεις, τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα παίδων και εφήβων καθώς και η σχολική μελέτη έγιναν μέρος της ζωής του, διδάσκοντάς τον υπομονή, επιμονή και σεβασμό στον αντίπαλο.
Τι διδάχτηκε από την πάλη
«Έμαθα να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με περισσότερη ψυχραιμία, αφήνοντας πίσω αυθορμητισμούς και επιπολαιότητα», λέει στην «P» o Γιώργος Τσακνάκης
Η πάλη τού έμαθε πως κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο ενός αγώνα μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Οι ήττες δεν τον κάμπτουν, οι νίκες δεν τον εγωποιούν· όλα είναι βήματα για την προσωπική και αθλητική του εξέλιξη.
«Στο άθλημα της πάλης βρίσκομαι περίπου 11 χρόνια και μέσα σε αυτό το διάστημα μού έχει χαρίσει αρετές που με διαμορφώνουν καθημερινά: υπομονή, επιμονή και την πεποίθηση πως ακόμη κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ο αγώνας δεν τελειώνει μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Εκεί μπορεί να κρυφτεί η ανατροπή, εκεί γεννιέται η επιτυχία. Η πάλη με έμαθε να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με περισσότερη ψυχραιμία, αφήνοντας πίσω αυθορμητισμούς και επιπολαιότητα. Ξεχωρίζω επίσης τον σεβασμό στον αντίπαλο και τη δικαιοσύνη του αθλήματος: ο καλύτερος κερδίζει κι αυτό από μόνο του έχει αξία. Οι νίκες δίνουν χαρά και αναγνώριση, όμως και οι ήττες με κάνουν πιο δυναμικό και πιο ρεαλιστή. Μέσα από το άθλημα γνώρισα ανθρώπους από διαφορετικούς τόπους, έκανα αληθινές φιλίες, έμαθα να συνεργάζομαι και να συμβιώνω με συναθλητές, εμπειρίες μοναδικές, που αποτελούν κεφάλαιο ζωής. Όλα αυτά τα εφόδια με βοηθούν να λειτουργώ με μεγαλύτερη ωριμότητα και επαγγελματισμό και στην υπηρεσία μου ως αστυνομικός»
Ασημένιος στο Παγκόσμιο εφήβων του 2019
Η συμμετοχή του σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εφήβων στην Οδησσό το 2019, όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, του έδωσε την αίσθηση της υπευθυνότητας και της τιμής να εκπροσωπεί την Ελλάδα, ενώ η συγκίνηση της στιγμής παραμένει ανεξίτηλη στη μνήμη του.
«Η συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πάλης εφήβων, στην Οδησσό της Ουκρανίας το 2019, αποτελεί μια από τις πιο έντονες στιγμές της ζωής μου. Κατάφερα να κατακτήσω το ασημένιο μετάλλιο, σημειώνοντας ισάριθμες νίκες, και να σηκώσω την ελληνική σημαία ψηλά. Το συναίσθημα εκείνης της στιγμής ήταν πραγματικά απερίγραπτο -μια βαθιά συγκίνηση που δύσκολα αποτυπώνεται με λόγια», αποκαλύπτει στην «Political». Και προσθέτει: «Η ιδέα ότι εκπροσωπώ τη χώρα σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις έχει μια ιδιαίτερη και ξεχωριστή σημασία, μου δίνει την αίσθηση των υποχρεώσεων και την υπευθυνότητα που πρέπει να έχω. Σίγουρα αποτελεί μεγάλη τιμή για εμένα. Και αν συνδυαστεί με απονομή κάποιου μεταλλίου, τότε η στιγμή αυτή αποκτά μια δύναμη σχεδόν ιερή, γίνεται η απόδειξη ότι ο κόπος, η πειθαρχία και οι θυσίες ανταμείβονται. Η υπερηφάνεια είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα που νιώθω εκπροσωπώντας την Ελλάδα»
Πώς μπορεί να καταφέρει τα ακατόρθωτα
Παράλληλα, υπηρετεί με αφοσίωση στην αστυνομία, ισορροπώντας την καθημερινότητα ενός νευραλγικού πόστου με την απαιτητική προετοιμασία για αγώνες πανελλήνιου, ευρωπαϊκού και παγκόσμιου επιπέδου. Η οικογένεια, η γυναίκα του, οι προπονητές και οι συναθλητές του αποτελούν πυξίδα και στήριγμα, διατηρώντας τον συγκεντρωμένο και ψύχραιμο ακόμα και υπό πίεση. «Είναι δύσκολο να ισορροπήσει κανείς την καθημερινότητα ασκώντας το επάγγελμα του αστυνομικού, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να κάνει τη σχετική αγωνιστική προετοιμασία για πανελλήνια, ευρωπαϊκά ή παγκόσμια πρωταθλήματα. Θεωρώ πως με πραγματική θέληση, επιμονή, πειθαρχία, υπομονή και με συγκεκριμένους στόχους, με τη στήριξη της οικογένειας, συναθλητών και προσώπων του στενού κύκλου μπορεί να καταφέρει κανείς πράγματα που ίσως φαντάζουν λίγο ακατόρθωτα», αναφέρει ο Γιώργος Τσακνάκης.
Για τον αθλητή και αστυνομικό, η αξία δεν βρίσκεται απλώς στη νίκη· βρίσκεται στη συμμετοχή, στην προσπάθεια και στην υπερπήδηση των ορίων. Η πάλη και η αστυνομική του πορεία συνθέτουν έναν άνθρωπο θαυμαστό, που ενώνει δύναμη, θάρρος και ακεραιότητα, αφήνοντας πίσω του ίχνη έμπνευσης σε κάθε βήμα, σε κάθε αγώνα και σε κάθε στιγμή της ζωής του.
