Το νέο πακέτο στήριξης δεν αφορά απλώς μια εφάπαξ ενίσχυση των 250 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους.
του Χρήστου Μυτιλινιού
Αφορά 2,4 εκατομμύρια πολίτες και εντάσσεται σε ένα σχέδιο 2,5 δισ. ευρώ, που –όπως λένε στο Μαξίμου– θα ξεδιπλωθεί τους επόμενους μήνες και θα αποτελέσει τη «γέφυρα» ανάμεσα στην επίμονη ακρίβεια και στην επερχόμενη φορολογική μεταρρύθμιση.
Ένα ενοίκιο πίσω – χωρίς αίτηση, με μόνιμο χαρακτήρα
Η πιο ηχηρή κίνηση είναι η επιστροφή ενός ολόκληρου ενοικίου σε περίπου 1 εκατομμύριο νοικοκυριά στις 28 Νοεμβρίου. Το ποσό φτάνει έως τα 800 ευρώ, προσαυξημένο κατά 50 ευρώ για κάθε παιδί, και –σημαντική λεπτομέρεια– δεν χρειάζεται αίτηση. Θα καταβάλλεται κάθε Νοέμβριο, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.
Εδώ βρίσκεται και η πολιτική διαφορά σε σχέση με το παρελθόν: η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει ότι δεν πρόκειται για «μια ακόμα προεκλογικού τύπου ενίσχυση», αλλά για σταθερό μηχανισμό, ενσωματωμένο στον ετήσιο σχεδιασμό.
Τέσσερις πηγές αύξησης για τους συνταξιούχους
Στο κυβερνητικό επιτελείο γνωρίζουν ότι η κοινωνία δεν θα ενθουσιαστεί με 250 ευρώ μετά από χρόνια απωλειών. Γι’ αυτό και επιμένουν στο αφήγημα των τεσσάρων πηγών αύξησης για τους συνταξιούχους:
• την έκτακτη ενίσχυση των 250 ευρώ,
• την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς κατά 50% τώρα και πλήρως σε έναν χρόνο,
• τις ετήσιες αυξήσεις στις συντάξεις,
• και τις μειώσεις φόρων, που «μεταφράζονται» σε καθαρότερο εισόδημα.
Το μήνυμα είναι σαφές: «Δεν πανηγυρίζουμε για 250 ευρώ – προσπαθούμε να επιστρέψουμε όσα στερήθηκαν, με χρήματα που υπάρχουν». Η λέξη–κλειδί εδώ είναι «υπάρχουν»· όχι «λεφτά που δήθεν υπήρχαν».
Η ιδεολογική γραμμή: επιδόματα χωρίς φόρους, όχι φόροι με επιδόματα
Απαντώντας στην κριτική περί επιδοματικής πολιτικής, η κυβέρνηση σηκώνει την αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ σε πιο «ιδεολογικό» επίπεδο. Θυμίζει ότι η προηγούμενη διακυβέρνηση επέβαλε ή αύξησε 30 φόρους και μετά μοίραζε «καθρεφτάκια σε ιθαγενείς» με προσωρινά επιδόματα, συχνά βαφτίζοντάς τα «μόνιμα».
Αντίθετα, το επιχείρημα για την περίοδο Μητσοτάκη είναι πως έχουν μειωθεί ή καταργηθεί 83 φόροι, ενώ τα επιδόματα παρουσιάζονται ως συμπληρωματική, όχι κεντρική πολιτική. Με άλλα λόγια, το πακέτο στήριξης εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης και της πάταξης της φοροδιαφυγής, όχι ως υποκατάστατο μισθολογικής πολιτικής.
Το στοίχημα μέχρι το 2027
Η πραγματικότητα όμως παραμένει σκληρή: η ακρίβεια πιέζει, τα νοικοκυριά ζητούν «περισσότερα» και η κοινωνική αντοχή δεν είναι ανεξάντλητη. Η κυβέρνηση παίζει, ουσιαστικά, σε διπλό ταμπλό:
από τη μία, να διατηρήσει δημοσιονομική σοβαρότητα,
κι από την άλλη, να δείξει ότι κάθε επιπλέον ευρώ που βγαίνει από την ανάπτυξη και τη φορολογική συμμόρφωση επιστρέφει στους πολίτες.
Αν στο τέλος αυτής της διαδρομής οι πολίτες δουν πραγματική διαφορά στο πορτοφόλι, το σημερινό πακέτο στήριξης θα έχει λειτουργήσει όχι μόνο ως ανάσα, αλλά και ως βασικό επιχείρημα στην τελική κρίση της κάλπης.
