Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από τη νύχτα που «πάγωσε» την καρδιά της Ευρώπης. Ήταν 13 Νοεμβρίου 2015, όταν το Παρίσι βυθίστηκε στο αίμα και στον τρόμο.
Ομάδες ενόπλων τζιχαντιστών χτύπησαν σχεδόν ταυτόχρονα στο Μπατακλάν, στο «Stade de France» και σε πολυσύχναστα σημεία της πόλης-μπαρ και εστιατόρια γεμάτα ζωή.
131 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, περισσότεροι από 400 τραυματίστηκαν, και η Πόλη του Φωτός έμεινε βουβή.
Ήταν η νύχτα που σημάδεψε μια γενιά, η φονικότερη επίθεση σε γαλλικό έδαφος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μια πληγή που ακόμη δεν έχει επουλωθεί.
H επίθεση του ISIS που άλλαξε τη ζωή στην Ευρώπη
13 Νοεμβρίου του 2015, λίγο μετά τις 9 το βράδυ. Μια έκρηξη ακούγεται στα βόρεια προάστια του Παρισιού, κοντά στο Σταντ ντε Φρανς. Είναι ένας βομβιστής αυτοκτονίας που έχει μόλις πυροδοτήσει τα εκρηκτικά του.
Μέσα στο στάδιο, χιλιάδες θεατές, μεταξύ αυτών και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, παρακολουθούν το φιλικό ματς Γαλλία – Γερμανία.
Στα επόμενα λεπτά, άλλες δύο εκρήξεις, άλλοι δύο βομβιστές. Το αποτέλεσμα, ένας νεκρός και 63 τραυματίες.
Σχεδόν ταυτόχρονα, μια δεύτερη ομάδα τρομοκρατών βγαίνουν στους δρόμους του 10ου και του 11ου διαμερίσματος της γαλλικής πρωτεύουσας.
Εισβάλλουν σε εστιατόρια και καφέ και ανοίγουν πυρ αδιακρίτως.
«Είδαμε περίπου 50 άτομα να τρέχουν πέρα – δώθε και να ουρλιάζουν, και πολλά θύματα το ένα πάνω στο άλλο», θυμάται ο πυροσβέστης Κριστόφ, από τους πρώτους που έφτασαν στο σημείο.
Ένας από τους τρομοκράτες αντιτάσσεται στη λεωφόρο Βολταίρου. Οι άλλοι δύο καταφέρνουν να διαφύγουν.
Στο μεταξύ, μια τρίτη ομάδα τζιχαντιστών φτάνουν στον συναυλιακό χώρο Μπατακλάν, όπου είναι σε εξέλιξη ροκ συναυλία του αμερικανικού συγκροτήματος «Eagles of Death Metal».
O Μπουσέρ φορώντας ένα λευκό πουκάμισο που αργότερα θα πιτσιλιζόταν με αίμα, έπαιζε δυνατά και κανείς δεν φανταζόταν ότι επρόκειτο να γίνει στόχος της πιο αιματηρής από τις συντονισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις εκείνης της νύχτας. Ηταν απορροφημένος πάνω στη σκηνή και υπέθεσε ότι ο ήχος «ποπ, ποπ, ποπ» ήταν μέρος της παράστασης – ίσως ένα πυροτέχνημα.
Θεατές αναρωτιούνται αν επρόκειτο για ειδικά εφέ, για κάποιο ηχείο που φυσούσε ή ακόμα και για θόρυβο από ένα πάρτι γενεθλίων στο μπαρ δίπλα. Δευτερόλεπτα αργότερα, όταν η μπάντα σταματά να παίζει και εκείνος φεύγει τρέχοντας από τη σκηνή, το κοινό κατάλαβε πως επρόκειτο για επίθεση. Σύμφωνα με μάρτυρες, οι πρώτοι που χτυπήθηκαν ήταν οι άνθρωποι κοντά στο μπαρ στο πίσω μέρος του χώρου.
Οι τρεις βαριά οπλισμένοι άνδρες αρχίζουν να πυροβολούν τον κόσμο και να σκορπούν το θάνατο. Ένας εφιάλτης που κρατά 20 λεπτά, και μετά μια τρίωρη μαρτυρική ομηρία.
Μια σφαγή δυόμισι ωρών με 89 νεκρούς και δεκάδες άλλους τραυματίες, πριν οι ένοπλοι ανατιναχθούν ενεργοποιώντας τις ζώνες αυτοκτονίας τους, μετά από αστυνομική επίθεση.
Οι δράστες πέφτουν νεκροί
«Οι αστυνομικοί ήταν αυτοί που μπήκαν μέσα με τα φορεία. Στο τέλος δεν είχαμε καν αρκετά φορεία, οπότε πήραν τα μεταλλικά κάγκελα της περίφραξης και έβαλαν επάνω τους ανθρώπους. Βγήκαν έξω και έφτιαξαν ένα διάδρομο ώστε οι τραυματίες να συγκεντρωθούν σε ένα σημείο. Εκεί οι πυροσβέστες ανέλαβαν τους ανθρώπους, τους περιέθαλψαν και τους διακόμισαν στα νοσοκομεία», περιγράφει ο Κριστόφ Μολμί, πρώην αρχηγός των Ειδικών Δυνάμεων BRI.
Ο τραγικός απολογισμός των συντονισμένων χτυπημάτων είναι 130 νεκροί και πάνω από 400 τραυματίες.
Σε τηλεοπτική δήλωση τα μεσάνυχτα, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έκλεισε τα σύνορα της Γαλλίας.
Περίπου 1.500 στρατιώτες αναπτύχθηκαν στους δρόμους του Παρισιού για να υποστηρίξουν την αστυνομία. Ταυτόχρονα ενεργοποιήθηκαν τα σχέδια έκτακτης ανάγκης: το plan blanc, για τη διαχείριση αυξημένου αριθμού θυμάτων στην περιοχή Ιλ ντε Φρανς, και το plan rouge, για την αντιμετώπιση κρίσεων σε όλη την πόλη. Στο Παρίσι επιβλήθηκε για πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια απαγόρευση κυκλοφορίας.
Οι πτήσεις προς τα αεροδρόμια Σαρλ ντε Γκωλ και Ορλύ κυρίως δεν επηρεάστηκαν, αν και η American Airlines ανέβαλε προσωρινά τα δρομολόγια προς την πόλη. Κλείσιμο υπέστησαν αρκετοί σταθμοί του μετρό στα 10ο και 11ο διαμερίσματα, ενώ τα τρένα Eurostar προς Λονδίνο συνέχισαν να λειτουργούν με ελάχιστους επιβάτες.
Πριν από την επίθεση, οι γαλλικές αρχές ασφαλείας βρίσκονταν σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας, μετά την επίθεση στα γραφεία του Charlie Hebdo και ένα εβραϊκό παντοπωλείο τον Ιανουάριο οπότε είχαν σκοτωθεί δεκαεπτά άνθρωποι.
Όλα τα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια παρέμειναν κλειστά την επόμενη μέρα, αθλητικές διοργανώσεις ακυρώθηκαν και η Ντίσνεϊλαντ έκλεισε για πρώτη φορά από το 1992. Ο Πύργος του Άιφελ έκλεισε επ’ αόριστον, σιωπηλό μνημείο στους νεκρούς της φονικής νύχτας.
Αγριότητες στην ομηρία των Γάλλων μέσα στο Μπατακλάν
Την απόλυτη κτηνωδία έζησαν στα χέρια των τζιχαντιστών τα θύματα των μακελάρηδων που βρήκαν φρικτό θάνατο στα γεγονότα του Νοεμβρίου στο Παρίσι.
Νέα στοιχεία που βλέπουν τότε, το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι, οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους που αιματοκύλησαν το Μπατακλάν- έναν από τους στόχους τους- σφαγίασαν τα θύματά τους με τρόπο που δεν τον χωράει ο ανθρώπινος νους: Σε πολλούς έβγαλαν τα μάτια και άλλους τους ευνούχισαν.
«Τους έκοψαν τους όρχεις για να τους βάλουν στο στόμα των θυμάτων». Αυτό αναφέρει σε έκθεσή της η γαλλική κοινοβουλευτική επιτροπή που έχει επιφορτιστεί με την έρευνα για τις τρομοκρατικές επιθέσεις.
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε ο επικεφαλής των ερευνών και νομοθέτης, Ζορτζ Φενέχ, στην εξεταστική επιτροπή της γαλλικής εθνοσυνέλευσης, επικαλούμενος την ηλεκτρονική απομαγνητοφώνηση με μαρτυρίες 200 ωρών, μέσα στο Μπατακλάν βρέθηκαν διαμελισμένα πτώματα .
Ένας πατέρας, ανέφερε για τον γιο του πως ήταν ξεκοιλιασμένος και με τους όρχεις στο στόμα του. Ο ερευνητής Κριστιάν Σεν κατέθεσε πως ορισμένα από τα πτώματα που βρέθηκαν στο Μπατακλάν ήταν ακρωτηριασμένα από τις εκρήξεις και τα όπλα. «Πολλοί από τους αστυνομικούς δεν κρατήθηκαν. Έκαναν εμετό αντικρίζοντας το θέαμα».
Η δίκη των 20 για την τρομοκρατική επίθεση
Στη δίκη των 20 ανδρών που κατηγορούνται για συνενοχή στις τρομοκρατικές επιθέσεις, οι επιζώντες από το μουσικό κέντρο Μπατακλάν, όπου 90 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, άρχισαν να αφηγούνται τη μακρά νύχτα τρόμου και θανάτου.
Περιέγραψαν πως ήταν ξαπλωμένοι στον κύριο όροφο της αίθουσας συναυλιών, περιτριγυρισμένοι από νεκρούς και ετοιμοθάνατους, ανίκανοι να κινηθούν επειδή ο παραμικρός ήχος ή χειρονομία προκαλούσε μια έκρηξη πυροβολισμών από τους δολοφόνους.
«Πέθαναν κοιτάζοντάς με»
Ένας από τους επιζώντες είχε μια ερώτηση για τους κατηγορούμενους. Στράφηκε προς το γυάλινο κουτί που φιλοξενεί τους υπόπτους. «Και εσείς, κύριοι», είπε μιλώντας ήρεμα, «που έχετε πολεμήσει τον τζιχάντ, έχετε κοιτάξει ποτέ στα μάτια κάποιου που αιμορραγεί αργά μέχρι θανάτου; Πέθανε κοιτάζοντάς με».
«Καταλαβαίνω την οργή σας. Αλλά δεν επιτεθήκατε στη Γαλλία», συνέχισε, αναφερόμενος στον συχνά επαναλαμβανόμενο ισχυρισμό του Ισλαμικού Κράτους, ότι οι δολοφονίες του Νοεμβρίου ήταν σε αντίποινα για τους θανάτους αμάχων που προκλήθηκαν από γαλλικά αεροσκάφη στη Συρία. «Επιτεθήκατε σε αθώους, άοπλους ανθρώπους σε μια συναυλία».
Δεν υπήρξε καμία απάντηση.
«Δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα άθλιο μικρό δωμάτιο»
Μια νεαρή γυναίκα εξήγησε πώς, παγιδευμένη μαζί με άλλους δραπέτες σε μια βρώμικη τουαλέτα καμαρίνι, έσπασε την οροφή με γροθιά και οδήγησε την ομάδα των επιζώντων που κατέφυγαν στη σοφίτα του Μπατακλάν.
«Δεν ήθελα να πεθάνω σε ένα άθλιο μικρό δωμάτιο», είπε, «και να είμαι παντού στην πρώτη σελίδα της τοπικής εφημερίδας».
Η κατάθεση του μοναδικού τρομοκράτη που επέζησε
«Μου είπαν να πάω σε ένα καφέ στο 18ο διαμέρισμα (σ.σ. στα βόρεια του Παρισιού). Μπήκα, παρήγγειλα κάτι να πιω, κοίταξα τον κόσμο γύρω μου και είπα “δε θα το κάνω”. Δεν φοβήθηκα. Απλά δεν ήθελα να τους σκοτώσω. Ήταν σοκ για μένα, αλλά ο Αμπαούντ (σ.σ. ο θεωρούμενος ως εγκέφαλος των επιθέσεων) κατάφερε να με πείσει. Τελικά δέχθηκα και είπα “ΟΚ, θα το κάνω”».
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Σαλάχ Αμπντεσλάμ, το μοναδικό τζιχαντιστή που επιβίωσε από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου και σήμερα βρίσκεται στη φυλακή με τις κατηγορίες για τρομοκρατία και ανθρωποκτονίες. Στην αρχή της δίκης ο 32χρονος, γεννημένος στο Βέλγιο, Γάλλος, είχε δηλώσει με υπερηφάνεια ότι ήταν «στρατιώτης» του Ισλαμικού Κράτους.
