Η νέα δημοσκόπηση του «Protagon» και της «RealPolls» αποτυπώνει ενισχυμένη δυναμική για τη Ν.Δ. στον απόηχο των πρόσφατων ενεργειακών συμφωνιών, που ανακοινώθηκαν στη Σύνοδο για τη Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία.
Παράλληλα, η σταδιακή αποδυνάμωση του ενδιαφέροντος γύρω από την υπόθεση των Τεμπών, φαίνεται να λειτουργεί υπέρ του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ενισχύει εκ νέου τη θέση του.
Αντίθετα, οι δείκτες για τα κόμματα των Τσίπρα και Σαμαρά εμφανίζονται μάλλον απογοητευτικοί, χωρίς σημάδια ανόδου.
Πώς αξιολογούν οι ψηφοφόροι τις ενεργειακές συμφωνίες που υπέγραψε η Ελλάδα στη Σύνοδο για τη Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία;
Πόσους πόντους έδωσαν στην κυβέρνηση σε μια δύσκολη πολιτική συγκυρία γι’ αυτήν και ενώ ούτε καν τα μέτρα της ΔΕΘ δεν απέδωσαν;
Πόσο πολύ επηρεάζει τα κόμματα και το δημοσκοπικό σκηνικό το σχεδόν περιοδικό φούσκωμα και ξεφούσκωμα της υπόθεσης των Τεμπών;
Και ποια είναι τελικά η απήχηση του κατ’ ουσίαν προαναγγελθέντος «κόμματος Τσίπρα», εν μέσω, μάλιστα, μιας χωρίς προηγούμενο επικοινωνιακής καταιγίδας για το βιβλίο του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, και ποια για το πιθανολογούμενο, μετά και την πολυσυζητημένη συνέντευξη της περασμένης Κυριακή, «κόμματος Σαμαρά»;
Τα ευρήματα της έρευνας της «RealPolls» για το «Protagon» της τρίτης της νέας κοινοβουλευτικής χρονιάς –διεξήχθη το διήμερο 9-10 Νοεμβρίου, σε δείγμα 1.765 ατόμων–, δίνουν σαφείς απαντήσεις.
Περιγράφουν μια δημοσκοπική συνθήκη, η οποία συνεχίζει μεν να αποτελεί πηγή προβληματισμού για το Μέγαρο Μαξίμου –16 μήνες από τις επόμενες κάλπες, εφόσον αυτές έχουν προσδιοριστεί για την άνοιξη του 2027, το κυβερνών κόμμα παραμένει, στην πρόθεση ψήφου έστω, κάτω από το ψυχολογικό όριο του 25%– , αλλά δείχνει πλέον και δρόμους προς τα λεγόμενα «πολιτικά ξέφωτα»: το αποτύπωμα των μεγάλων ενεργειακών συμφωνιών του Ζαππείου εκτινάσσει τη ΝΔ πάνω από το 30% στην πρόβλεψη αποτελέσματος για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού.
Την ίδια ώρα στην αντιπολίτευση, αν και δεν υπάρχουν εντυπωσιακές ανακατατάξεις, παρατηρείται μια σημαντική υποχώρηση της Πλεύσης Ελευθερίας τώρα που υπόθεση του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι –υπόθεση όπου πρωταγωνίστησε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο η Ζωή Κωνσταντοπούλου– έφυγε από το προσκήνιο και παράλληλα άνοδος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής: τα δύο αυτά κόμματα, παραδόξως ή μη, φαίνεται να αντλούν από κάποιες ίδιες δεξαμενές ψηφοφόρων.
Από την άλλη, το μιντιακό υπερθέαμα με το βιβλίο (και το «νέο κόμμα») του Αλέξη Τσίπρα πλήττει τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στην πρόθεση ψήφου πλησιάζει το όριο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, μολονότι ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός δεν βλέπει τα ποσοστά αποδοχής του να βελτιώνονται· τουναντίον μειώνονται, όπως συμβαίνει και με τον Αντώνη Σαμαρά, η επανεμφάνιση του οποίου δεν φαίνεται να βλάπτει σε κρίσιμο βαθμό τη ΝΔ.
Πίνακας Ι
Στην πρόθεση ψήφου (Πίνακας I), η Νέα Δημοκρατία μετρήθηκε στο 24,2%, καταγράφοντας άνοδο 0,4% σε σύγκριση με την προηγούμενη μέτρηση, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έφτασε ξανά στο διψήφιο, 10%, κερδίζοντας 1,4% από τον Οκτώβριο.
Η υποχώρηση της Πλεύσης Ελευθερίας στο 6,1% (από 7,6%) έδωσε την ευκαιρία στην Ελληνική Λύση να περάσει στην τρίτη θέση με 7,5% στην πρόθεση ψήφου (από 7,2%). Πέμπτο είναι το ΚΚΕ με 6% (από 5,7%) και στην έκτη θέση (!) αναρριχήθηκε η Φωνή της Λογικής με 4,3% (από 3,8%), κερδίζοντας από την υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο 3,5% (από 4,5%) και του ΜέΡΑ25 στο 3,2% (από 4,4%).
Αξιοσημείωτη είναι και η αύξηση της αδιευκρίνιστης ψήφου που μετρήθηκε στο 18% (από 16,3%), αλλά και η απάντηση των ερωτηθέντων «Αλλο κόμμα» που έφτασε το 7,8%, από 6,6% τον Οκτώβριο και 3,9% τον Σεπτέμβριο.
Στην πρόβλεψη εκλογικού αποτελέσματος (Πίνακας ΙΙ), η ΝΔ σπάει το φράγμα του 30% και φτάνει στο 30,6% κερδίζοντας σχεδόν τρεις μονάδες από το 27,7%,. Το ΠΑΣΟΚ καταγράφει και αυτό κέρδη είναι στο 13,9% από το 10,4% του Οκτωβρίου.
Η ανοδική τάση αποδίδεται στην απομάκρυνση της ατζέντας από την υπόθεση τον Τεμπών και την πτώση της Πλεύσης ελευθερίας κατά τρεις ολόκληρες μονάδες (από το 10,4% στο 7,6%). Μεγάλη είναι πτώση και του ΣΥΡΙΖΑ, στο 5,6% από το 6,9% του Οκτωβρίου, εξαιτίας του παράγοντα Τσίπρα.
Πίνακας ΙΙ
Στα δεξιά του πολιτικού φάσματος η Ελληνική λύση ενισχύεται κατά μία μονάδα στο 9,8% από το 8,7%. Ανοδικές τάσης καταγράφονται και στην Φωνή Λογικής στο 5,9% από το 5,3%, ενώ το ΜέΡΑ25 καταγράφει σημαντική πτώση στο 4,3% από το 6,9%.
Καθώς το αποτύπωμα των ενεργειακών συμφωνιών του Ζαππείου είναι εμφανές στον δημοσκοπικό χάρτη, αναζητήθηκε η άποψη των πολιτών τόσο ως προς αυτές καθαυτές τις συμφωνίες, όσο και γενικά ως προς την γεωστρατηγική πολιτική της κυβέρνησης –και εδώ αποκαλύπτεται μια μεγάλη αντίφαση.
Οι πρόσφατες συμφωνίες που ανακοινώθηκαν πανηγυρικά κατά Σύνοδο για τη Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία (6-7 Νοεμβρίου) έχουν ευρεία στήριξη. Ως προς την ανακοίνωση για τις γεωτρήσεις της αμερικανικής ExxonMobil στο Ιόνιο (Πίνακας ΙΙΙ), το 58,3% (30,5% «σίγουρα ναι» και 27,8% «μάλλον ναι») κρίνει ότι αποτελεί θετικό βήμα για τα εθνικά συμφέροντα.
Πίνακας ΙΙΙ
Ως προς τις συμφωνίες ώστε η Ελλάδα να λειτουργήσει ως κόμβος διαμεταγωγής του αμερικανικού LNG (Πίνακας IV), το 57,7% (30,6% «σίγουρα ναι» και 27,1% «μάλλον ναι») τις αξιολογούν θετικά.
Πίνακας IV
Παράλληλα, ένα 45,4% (15,1% σίγουρα και 30,3% μάλλον) απαντά θετικά στο ερώτημα αν οι συγκεκριμένες συμφωνίες θα μας «προστατεύσουν από την τουρκική απειλή» (Πίνακας V).
Πίνακας VI
Ωστόσο –και εδώ είναι μια μεγάλη αντίφαση– το 62,5% των ερωτηθέντων (21,7% «μάλλον όχι» και 40,8% «σίγουρα όχι») δηλώνουν ότι, κρίνοντας από τις επιλογές της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική, η Ελλάδα δεν βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» (Πίνακας VI). Mόνο το 34,8% (16,3% «σίγουρα ναι» και 18,5% «μάλλον ναι») απαντούν θετικά.
Πίνακας VI
Παρ’ ολ’ αυτά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρείται σε ποσοστό 30% μακράν ο καλύτερος στην προάσπιση των εθνικών συμφερόντων σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής (Πίνακας VII). Δεύτερος έρχεται ο Κώστας Αλ. Καραμανλής με 18% και τρίτος ο Αλέξη Τσίπρας με 13,7%. Ο Αντώνης Σαμαράς, με 6,5%, βρίσκεται κάτω και από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Πίνακας VII
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 33,7% (Θετικά – Μάλλον Θετικά) έναντι 31,3% (Μάλλον αρνητικά – Αρνητικά) αξιολογεί θετικά την μέχρι τώρα δραστηριότητα της Κίμπερλι Γκιλφόιλ ως πρεσβευτού των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία είναι συνδεδεμένη άμεσα με της επίτευξη των ενεργειακών συμφωνιών (Πίνακας VIII).
Η οικονομική κατάσταση και τα θέματα καθημερινότητας όπως είδαμε και στην έρευνα του Οκτωβρίου αποτελούν το κριτήριο επιλογής κόμματος για επτά στους 10 Έλληνες. Ξεκινώντας με αυτή την βάση προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε το πόσο οι πολίτες θεωρούν ότι η κυβέρνηση έναντι της αντιπολίτευσης στο σύνολο της μπορεί να δώσει λύσεις σε έναν αριθμό θεμάτων καθημερινότητας.
Είναι ενδεικτικό το ότι σε όλα τα θέματα προηγείται η κυβέρνηση της αντιπολίτευσης αλλά, πρώτο σε ποσοστά βγαίνει ότι κανένας από τους δύο δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Είναι δε χαρακτηριστικό πως ακόμα και για τις ενεργειακές συμφωνίες και παρόλο τον θετικό τους αντίκτυπο, οι πολίτες δεν θεωρούν ότι θα βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση (Πίνακας IX): To 56,7% απάντησε αρνητικά στο ερώτημα.
Πίνακας IX
Σε κάθε περίπτωση οι πολίτες θεωρούν τον κ. Μητσοτάκη καλύτερο ανάμεσα στους τέσσερις τελευταίους εκλεγμένους πρωθυπουργούς της χώρας στην αμεσότητα στην επίλυση προβλημάτων, με 31,8% και με τον κ. Τσίπρα να έρχεται δεύτερος στο 21,3%. Η καλύτερη επίδοση του κ. Μητσοτάκη, σε σύγκριση πάλι με τους τελευταίους τέσσερις εκλεγμένους πρωθυπουργούς, είναι στον τομέα των μεταρρυθμίσεων όπου εκεί η επίδοση του είναι στο 38,8% με τον δεύτερο τον κ. Τσίπρα στο 17,9% (Πίνακας X).
Αρνητικά είναι τα νέα ευρήματα σχετικά με την απήχηση τόσο του κ. Τσίπρα όσο και του κ. Σαμαρά αναφορικά με τα φημολογούμενα σχέδιά τους για δημιουργία κόμματος.
Ο κ. Σαμαράς (Πίνακας XI) μετρά ένα συνολικό ποσοστό 10,4% στην πιθανότητα κάποιος να ψηφίσει ένα κόμμα με αυτόν αρχηγό (3,8% «πολύ πιθανό» και 6,6% «αρκετά πιθανό»), ενώ τον περασμένο Οκτώβριο το σύνολο ήταν 11,1% (4,1% «πολύ πιθανό» και 7% «αρκετά πιθανό»). Σχεδόν τρεις στους τέσσερις Ελληνες πάντως (ποσοστό 73,4%) δηλώνουν ότι δεν είναι καθόλου πιθανό να τον ψηφίσουν.
Ως προς το πολυσυζητημένο «κόμμα Τσίπρα» (Πίνακας XII), μόνο ένα 17,6% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι είναι πιθανό να το ψηφίσουν (9,9% «πολύ πιθανό» και 7,7% «αρκετά πιθανό»), ενώ το 67,9% δηλώνει κάθετα ότι δεν θα το ψηφίσει.
Στην αντίστοιχη έρευνα του Οκτωβρίου, ένα κόμμα με αρχηγό τον κ. Τσίπρα θα ψήφιζε το 20,6% (11,3 «πολύ πιθανό» και 9,3% «αρκετά πιθανό»), ενώ «καθόλου πιθανό» δήλωνε το 65%.
Τέλος, τον Νοέμβριο επαναφέραμε την ερώτηση: «Στο υποθετικό σενάριο που όλα τα κόμματα είχαν για αρχηγό διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που έχουν τώρα, ποιο κόμμα θα ψηφίζατε;» (Πίνακας ΧIII). H εικόνα δεν αλλάζει.
Σε περίπτωση που η ΝΔ άλλαζε αρχηγό θα είχε μόνο οριακά οφέλη, ενώ το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ θα εκτινασσόταν στο 16,5% στην πρόθεση ψήφου και ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερδιπλασίαζε τα ποσοστά του. Αντιθέτως όλα τα αρχηγικά-προσωποπαγή κόμματα (Ελληνική Λύση και κυρίως Πλεύση Ελευθερίας, Κίνημα Δημοκρατίας, Φωνή Λογικής, ΜέΡΑ25) θα εξαϋλωνόταν.
