Η δήλωση του Γραμματέα της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Ημαθίας, Σάββα Τσιχλακίδη, που αποκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα «πολιτικό ερπετό», δεν είναι απλώς μια ατυχής στιγμή.
Του Γιάννη Κοντογεώργου
Είναι ένα βαθύ πολιτικό ολίσθημα που εκθέτει όχι μόνο το άτομο, αλλά και το κόμμα που υποτίθεται πως πρεσβεύει την αναγέννηση του πολιτικού ήθους. Όταν το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να ξανασυστηθεί ως δύναμη προοδευτικής ενότητας, πώς ανέχεται φρασεολογία που θυμίζει τα πιο σκοτεινά χρόνια του κομματικού φανατισμού;
Είναι αυτή η πολιτική παιδεία που εγκρίνει η πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ; Είναι αυτό το ήθος που θέλει να προβάλλει ως νέο πρόσωπο του χώρου; Μπορεί ένα στέλεχος του κόμματος να μιλά με όρους εξύβρισης και προσβολής, χωρίς καμία θεσμική συνέπεια;
Και αν όχι, τότε πώς εξηγείται η εκκωφαντική σιωπή της Χαριλάου Τρικούπη; Γιατί, όταν η πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής, Κατερίνα Μπατζελή, διεγράφη άμεσα για ένα χαλαρό σχόλιο περί «δεξιάς πτέρυγας που τραβά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ», τώρα η ηγεσία δεν αντιδρά απέναντι σε μια ωμή, προσβλητική και πολιτικά ανήθικη τοποθέτηση; Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Αν ο πολιτικός πολιτισμός και η ενότητα της δημοκρατικής παράταξης δεν είναι απλώς συνθήματα για τις ομιλίες, αλλά αξίες για πράξη, τότε η απάντηση δεν μπορεί να είναι σιωπή. Γιατί όποιος σιωπά απέναντι στη χυδαιότητα, τη νομιμοποιεί. Και τότε το ΠΑΣΟΚ δεν χάνει μόνο πόντους αξιοπιστίας· χάνει την ψυχή του.
