Πολύ καλημέρα, καλησπέρα και καλή βραδιά!
Και εκεί που όλα ήταν καλά και περίμενα με αγωνία να κλείσω το απίθανο (για μια ακόμα φορά) φύλλο του «Π» και να πάω να ρημαδοφάω, ένα τηλεφώνημα, μου τάραξε την ευαίσθητη ψυχούλα μου: «Κλείνεις; Μην κλείσεις ακόμα γιατί ο μεγάλος τα έκανε Κούνγκι… Πέντε παραιτήσεις!» Παρήγγειλα σαλάτα (μου έφερε ο Νίκος και κέρασμα μια κασερόπιτα), ξήλωσα την απίθανη -για μια ακόμα φορά- πρώτη σελίδα και πάμε πάλι από την αρχή! Ένα είναι βέβαιο φίλοι μου και συναγωνιστές μου: Εμείς δεν θα πλήξωμεν και εγώ θα έχω δουλίτσα! Βέβαια εγώ το είχα πει από το πρωί αλλά ποιος με άκουγε… και επειδή -ως γνωστόν- όταν σου διαψεύδουν κάτι, σίγουρα στο τέλος γίνεται, είχα κάνει κάτι ψιλοκουμάντα, αλλά η ουσία είναι ότι «βόσκησα» σαλάτα με νερό και όχι μεζεδάκια με μπύρα! Αυτά έχει η άτιμη κοινωνία… Κλείνω εδώ τον (γκρινιάρικο) πρόλογο και πάμε παρακάτω…
Αν ήμουν «θεσμικός» θα έπρεπε να ξεκινήσω με τις παραιτήσεις! «Θεσμικός» όμως δεν είμαι και αν ξεκινούσα από αυτές θα ήταν σα να κλέβω εκκλησία, οπότε το καταγράφω ως είδηση:
Πρώτον, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα μας απασχολεί για πολύ καιρό διότι πάμε προς τη ΔΕΘ οπότε όλοι με αυτό θα ασχοληθούν μπας και αποκρούσουν τον τυφώνα «Τσοβόλα δωσ’ τα όλα» που ψυχανεμίζομαι ότι έρχεται. Δεύτερον, βγήκε την Πέμπτη η δικογραφία με πολύ ενδιαφέροντες διαλόγους και ονόματα, οπότε η συνέχεια προδιαγεγραμμένη και τρίτον, ο μεγάλος (ο ΚΜ ντεεεεεε) έχει αποδείξει ότι και «κρύο αίμα» είναι και δεν του πολυαρέσουν σκάνδαλα, σκανδαλάκια, ή ακόμα και σκιές, οπότε είμαι σχεδόν βέβαιος (είναι σα να τον βλέπω) την Πέμπτη το βράδυ σήκωσε το τηλέφωνο πήρε τους «ενδιαφερόμενους» έναν-έναν και τους είπε: «Ξέρω ότι σκέφτεσαι να παραιτηθείς… Εγώ μέσα στην καρδιά μου σε έχω, αλλά στηρίζω απόλυτα την απόφασή σου! Αύριο που θα μου στείλεις την επιστολή παραίτησης θα την κάνω δεκτή»… Και κάπως έτσι θα τελείωνε το σεμνό αυτό τηλεφώνημα. Ανασχηματισμό δεν είχαμε και ανασχηματισμός μας βρήκε, (έτοιμο τον είχε ο ΚΜ τον Θάνο) μικρούλης μεν αλλά «μάζευε κι ας είναι και υφυπουργοί»…
Όπως είπα λοιπόν παραπάνω δεν είμαι «θεσμικός», είμαι όμως οπαδός του έρωτα, της αγάπης των συνεργασιών και ενίοτε και της γελοιοποίησης (αρκεί να είναι σε υπερθετικό βαθμό)
Γι’ αυτό και θα ξεκινήσω με «έρωτα και γελοιοποίηση», αφού κανείς δεν μπορεί να τους αντισταθεί (να τα λέμε και αυτά). Εχω ως αρχή μου σε αυτή την ενότητα να μην μου κλέβουν τη δόξα οι φωτογραφίες, οπότε δεν βάζω! Όμως σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση , διότι η συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζει το «μεγάλο αφεντικό» του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε και το «μεγάλο αφεντικό» του πλανήτη Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι χαριεντίζονται σε μία από τις σημαντικότερες Συνόδους των τελευταίων δεκαετιών, αυτή του ΝΑΤΟ. Ο πρώτος έβγαλε μια γλώσσα από το Ιράν μέχρι τη Γάζα και ο δεύτερος απήλαυσε -όπως όλα έδειξαν- το «καμάκι»… Και επειδή ο δεύτερος είναι στοργικός «πατερούλης» (daddy αγγλιστί), έδωσε φυσικά τις συμβουλές του στα παιδάκια που λέγονται ευρωπαϊκά κράτη… Υποψιάζομαι ότι ήθελε να πει «sugar daddy», αλλά μάλλον η Ευρώπη είναι γηραιά (όπως και εκείνος πια)…
Δεν μας έφτανε ο ΟΠΕΚΕΠΕ και τα ΝΑΤΟϊκά σαλιαρίσματα, έχουμε και άλλα… επειδή η κυρία του -διασήμου- κυρίου (πολιτικού στο επάγγελμα) έκανε διάφορα όμορφα! Τι νομίζατε βρε, ότι θα σας άφηνα χωρίς αίνιγμα… Έλα τώρα, μη σκέφτεστε τέτοια ανάρμοστα για μένα!
Λοιπόοοοον, ο καλός φίλος και συνάδελφος ΜΠ μού ψιθύρισε πως υπάρχει πρόβλημα με τη γυναίκα ενός «υπερσούπερ» προβεβλημένου πολιτικού και τα οικονομικά της, τα οποία είναι ολίγον «περίεργα» (τι «ολίγον» δηλαδή, αλλά λέμε τώρα…). Το έμαθε, λοιπόν, το «boss» και είναι εξαιρετικά προβληματισμένος, αφενός διότι ο «προβεβλημένος» είναι αγαπημένος του, αφετέρου διότι έχει ήδη αρκετά προβλήματα και αν «σκάσει» και αυτό… άσ’ τα να πάνε! Εγώ το στόμα μου το κρατάω κλειστό, για τους «αντιπάλους» δεν ξέρω. Ίδωμεν…
Επαναλαμβάνω ότι θεσμικός δεν είμαι αλλά την αποψάρα μου τη λέω! Δια τούτο έχω να δώσω συμβουλή εκεί στην Κουμουνδούρου και θα καταλάβετε παρακάτω γιατί την δίνω απλόχερα…
Στην παρούσα φάση λοιπόν, θα πρότεινα στον ΣΥΡΙΖΑ (με αφορμή τον ΟΠΕΚΕΠΕ) να μην αρχίσει τα «να παραιτηθεί η κυβέρνηση» και τα «εκλογές τώρα», διότι πού και πού πρέπει να προσέχουμε τι ευχόμαστε!
Γιατί το λέω; Διότι συνηθίζουμε να λέμε για πλάκα «και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα», όμως τώρα είναι πιο πραγματικό από ποτέ, αφού στην Κουμουνδούρου γίνεται της «αποχώρησης», από τον Σπίρτζη και τους άλλους πρώην «πράσινους» έως τους 50 της Οργάνωσης Μελών Πεντέλης… Και πάνω που λέμε ότι η κατάσταση δεν μπορεί να γίνει χειρότερη, γίνεται! Η τελευταία δημοσκόπηση της Interview δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός Βουλής, την ώρα που το -λέμε και καμιά σαχλαμάρα- κόμμα Κασσελάκη είναι εντός. Και εδώ έχει πρακτική εφαρμογή η ρήση που λέει πως όταν βουλιάζει το καράβι, πρώτα φεύγουν τα ποντίκια …
Όμως η Αριστερά έχει πολυεργαλείο το οποίο δεν το έχει ακόμα αναγνωρίσει και ακούει στον κωδικό “CAT” (Cool Alexis Tsipras) ή αλλιώς γατούλης
Βέβαια όλα αυτά τα θριαμβευτικά για τον Αλέξη δεν με συμφέρουν αλλά θέλω να είμαι δίκαιος! Το λέω αυτό διότι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω… Ποτέ όμως δεν σκέφτηκα ούτε να γράψω βιβλίο, ούτε να γίνω συγγραφέας (γραφιάς και πολύ μου είναι!). Εμαθα, λοιπόν, ότι ο Αλέξης ετοιμάζεται να γράψει βιβλίο και έτσι το έψαξα λίγο. Μίλησα, με έναν φίλο (του ορθόδοξου ΣΥΡΙΖΑ, όχι του εκσυγχρονιστικού) που έχει επικοινωνία με τον πρώην πρωθυπουργό και μου είπε ότι το βιβλίο είναι σε «εξέλιξη» και θα αφορά τα χρόνια των μνημονίων! Κάνει κόμμα, κάνει Ίδρυμα, κάνει παραγοντιλίκια, κάνει και τον συγγραφέα; Θα σας γελάσω! Το σίγουρο είναι (και δεν θα σταματήσω να το λέω) ότι πήρα τη ζωή μου λάθος, αλλά όταν μεγαλώσω θα γίνω cool Alexis!
Παραμένω σε αριστερό (συνεχίζω να λέω καμιά σαχλαμάρα για να γεμίζω γραμμές) περιβάλλον με ολίγον από Τσίπρα διότι είναι σα να μην πέρασε μια μέρα…
Προχθές νομίζω ήταν η επέτειος του περιβόητου δημοψηφίσματος του Τσίπρα. Και όχι, μη φανταστείτε ότι γιορτάζουμε το δημοψήφισμα… Την κωλοτούμπα γιορτάζουμε! Αιντε, εγώ θα σας τα λέω όλα;
Θα μου πείτε γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι αύριο Κυριακή, διεξάγονται εκλογές για τη νέα ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Το τέλειο είναι ότι οι κάλπες θα είναι υβριδικές, «είδος» το οποίο πριν από μερικά χρόνια η Κουμουνδούρου το έστελνε στο «πυρ το εξώτερον»…
Πιστός στις αξίες ο σύντροφος Παύλος (ο Πολάκης ντεεεε), ο οποίος αναδημοσίευσε μια αντιστασιακή άποψη που έλεγε: «Όσοι δώσαμε μάχες από το πεζοδρόμιο έως το Κοινοβούλιο, γνωρίζουμε πως η Αριστερά δεν είναι απομακρυσμένο ψηφιακό πεδίο. Είναι χώρος που αναπνέει με το σώμα, την πράξη, την απόφαση του προσώπου που στέκεται μπροστά στην ιστορική του επιλογή», αλλά στο τέλος είπε: «Συνυπογράφω!». Το σημαντικό είναι ότι οι αρχές μπορεί να φεύγουνε, αλλά οι κωλοτούμπες μένουν…
Βαρέθηκα να ασχολούμαι με τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε πάω δύο στενά παρακάτω στο πολυαγαπημένο μου ΠΑΣΟΚ…
Προχθές λοιπόν, βρέθηκα με φίλους, άσχετους με το επάγγελμα και με την πολιτική (υγιείς ανθρώπους δηλαδή), και πιάσαμε κουβέντα για την επέτειο του θανάτου του Αντρέα και άλλα τέτοια για την περίοδο «ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια»! Κάποιος, λοιπόν, από τους παρευρισκόμενους έβγαλε στο κινητό του τη φωτογραφία του προέδρου Νίκου και είπε: «Καλά που υπάρχει και το “Σαν Σήμερα” γιατί αλλιώς…». (Είναι ευγενικός άνθρωπος και δεν συνέχισε τη φράση του! Θα τον μιμηθώ και θα το παίξω ευγενής και εγώ…)
Και τώρα κλείνω την εβδομάδα με μια και μόνο λέξη: «ΖΩΑΡΑ»!
Τι είναι αυτό το κορίτσι! Σίφουνας… Και φυσικά μιλάω για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία βάραγε τις πόρτες και φώναζε έξω από το γραφείο της Ειδικής Γραμματείας (εκεί όπου βρίσκεται η δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ), για τις κλειδωμένες πόρτες. Της άνοιξαν κάποια στιγμή και απαιτούσε (σχεδόν ουρλιάζοντας) να δει τη δικογραφία πριν ανακοινωθεί. Το σόου συνεχίστηκε και στην αίθουσα της Βουλής… Τελικά είναι μεγάλο προσόν να έχεις σύντροφο ηθοποιό!
Επειδή πολύ μίλησα σας αφήνω να κάνετε τη δική σας «ζωάρα»
με θερμότατες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ευχές…
Φιλιά στο σπίτι και καλή σταδιοδρομία!
