Χαίρετε, τι μου κάνετε;
Έφτασε η ώρα του αποχωρισμού και αν ενδιαφέρεστε, εγώ είμαι πολύ καλά (αν και ολίγον «θλιμμένος»), διότι οι παρακάτω γραμμές είναι οι τελευταίες πριν μου κουνήσετε μαντίλι και μου ευχηθείτε καλές διακοπές… Και μπορεί να αποχωρήσω (μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου) με πόνο ψυχής, αλλά θα σας σκέφτομαι και θα πνίγω την «έλλειψη» σε ουζάκια, φαγάκια και μπανάκια! Κατά τα λοιπά, θα σας αφήσω σε «καλά χέρια» διότι ψυχανεμίζομαι ότι όσο εγώ θα είμαι διακοπές -το αυτό επιθυμώ και δι’ υμάς-, το παρεάκι -εννοώ το πολιτικό, με το οποίο ασχολούμαι καθ’ εκάστην- αλλά και ο Στέφανος (ο president Κασσελάκης ντεεεεε) θα ξεσαλώσει -μια και ήδη έχει ξεκινήσει- ενώ και οι εντός Βουλής αντιπολιτευόμενοι θα δώσουν τα ρέστα τους, μπας και καταφέρουν τίποτα μέχρι τη ΔΕΘ… Όπως και να έχει, πιστεύω ότι όταν επιστρέψω θα έχω πλούσιο υλικό, αλλά μέχρι, στις τελευταίες αυτές γραμμές θα κάνω το καλύτερο δυνατόν…
Πριν ξεκινήσω έχω ένα ερώτημα:
Εσείς χαλάκι πήρατε και πήγατε στην ημέρα γιόγκας του Κινήματος Δημοκρατίας ή είσαστε τίποτις παρακατιανοί; (αν θέλετε μου απαντάτε, αλλιώς αφήστε με να φαντάζομαι ό,τι θέλω!)
Ξεκινώ με δυό-τρία κουιζάκια διότι αφενός έχουν πιάσει οι ζέστες (ξέρετε τι εννοώ) και αφετέρου θέλω να σας αφήσω μεγαλόπρεπα και γαργαλιστικά, διότι όπως έμαθα τα της προηγούμενης εβδομάδας σας έδωσαν τροφή για σκέψη…. Κλείνοντας εδώ πρέπει να πω ότι «χορηγός» των περισσότερων κουτσομπολιών είναι ο αγαπημένος φίλος, συνάδελφος και συναγωνιστής «ΜΠ», για τον οποίο πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία και όλοι με ρωτάτε ποιος είναι. Με πόνο ψυχής πρέπει να πω ότι θα καθυστερήσω λίγο την «αποκάλυψή του» διότι αφενός είναι ομορφόπαιδο (σύμφωνα πάντα με τη «Χ» σχέση του) και φοβάμαι μη μου τον ματιάσετε και αφετέρου, διότι αν τον αποκαλύψω θα τον χάσω από «χορηγό» και, που να τρέχω καλοκαιριάτικα να βρω άλλον τόσο καλό… Οπότε όσο καθυστερώ τόσο εσείς θα έχετε «τροφή για σκέψη»! Στα δικά μας τώρα:
Την περασμένη εβδομάδα, το βράδυ, εθεάθη πρώην πολιτικός «μπαμπάς» στο «Yellow» στην Κηφισιά με τη -σημαντικά νεότερη- σύζυγό του (και εκεί τα έπινε ο ΜΠ). Μέχρι εδώ λοιπόν, όλα καλά! Έμαθα όμως ότι είχαν προσκληθεί και τα παιδιά του (ο ένας πασίγνωστος πολιτικός) τα οποία αρνήθηκαν να πάνε, διότι, όπως μου είπε η ίδια πηγή (ο ΜΠ δηλαδή για να μην ξεχνιόμαστε), δεν έχουν και τις καλύτερες των σχέσεων… Ονόματα δεν λέμε καλοκαιριάτικα, για να μην ανεβάσουμε και άλλο το θερμόμετρο!
Τώρα θα πιάσω λίγο το συνάφι μας αν και ξέρω ότι πολλοί συνάδελφοι θα με βρίσετε (δε βαριέσαι… εγώ στη ζωή μου έχω ένα ρητό: «χτύπα κι’ άλλο θα τ’ αντέξω»).
Λοιπόοοοοοον… Σε γνωστό εκδοτικό συγκρότημα υψηλά ιστάμενο στέλεχος (δεν λέμε αν είναι άντρας ή γυναίκα) έχει πάρει υπό την «προστασία» του, χαμηλά ιστάμενο στέλεχος (νεοπροσληφθέν) σε σημείο τα παλαιότερα μεσαία -προς υψηλά- ιστάμενα στελέχη να γκρινιάζουν… Για να μην παρεξηγούμαστε δεν υπάρχει τίποτα ερωτικό σε αυτή τη «συμπάθεια», απλά υπάρχει γκρίνια για τη… διάκριση. Και η γκρίνια φτάνει σε σημείο «θλίψης» όταν από το σούπερ στέλεχος ακούγεται η φράση: «Αυτόν/ην, μη μου τον/την πειράξετε!» Και κάπως έτσι… πάρτους κάτω τους «θλιμμένους».
Για το επόμενο του σιναφιού μας έχω να πω μόνο λίγες λέξεις, διότι, αν μιλήσω παραπάνω θα βάλω «μπουρλότο»:
Κάποιοι σε γνωστό εκδοτικό συγκρότημα προσπαθούν να «ψήσουν κατάσταση», μεσαίου προς υψηλά ιστάμενου στελέχους, «σχεσούλα» με τσετσένα αυτονομίστρια… Και εδώ τελειώνω γιατί θα φάμε πολύ ξύλο!
Στα δικά μας τώρα (μπας και σοβαρευτούμε) και στη «σοβαρή» πολιτική επικαιρότητα:
Το ότι τα «έσπασαν» οι σύντροφοι Αντώναρος και Κασσελάκης είναι γνωστό… Προχθές λοιπόν, ο πρώτος έκανε ένα «τιτίβισμα» στο οποίο, μεταξύ άλλων, έγραψε:
«Άλλωστε το τι πραγματικά ζήτησα από τον @skasselakis δεν το βρήκε κανείς μέχρι τώρα. Ας το πάρει το ποτάμι. Ήθελα να με προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2030. Και απαιτούσα αυτό να γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και μάλιστα σε συμβολαιογράφο της δικής μου επιλογής», λέει.
Το πήρανε όλοι, λοιπόν, και το αναπαρήγαγαν, για να έρθει την επομένη μια διάψευση από τον Ευάγγελο Αντώναρο, που -ούτε λίγο ούτε πολύ- έλεγε ότι έκανε «πλακίτσα».
Το σημαντικό είναι ότι «τσιμπήσαμε όλοι»… Το τραγικό είναι ότι τσιμπήσαμε επειδή τους έχουμε ικανούς αυτούς τους τύπους για όλα! Όσο σκέφτομαι ότι ο ένας ήθελε να γίνει πρωθυπουργός και ο άλλος υπήρξε η «φωνή» μιας ολόκληρης κυβέρνησης, τείνω να πιστέψω ότι γλιτώσαμε από του Χάρου τα δόντια!
Για να με σέβεστε και να σέβομαι και τον εαυτό μου βάζω (από καραμπόλα) και ολίγον ΟΠΕΚΕΠΕ…
Το λέω αυτό διότι το τελευταίο διάστημα επανήλθε στην επικαιρότητα ο Λευτέρης Αυγενάκης και όχι για καλό λόγο… Την πρώτη φορά που έγινε διάσημος ήταν με το επεισόδιο στο αεροδρόμιο, που του στοίχισε «τη θέση στο τραπέζι», και τη δεύτερη φορά με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, που -όπως φαίνεται- οι φουρτούνες θα είναι αρκετές… Εμείς τον «πιάσαμε» στη Βαλαωρίτου με τη σύζυγό του και παρέα, να πίνει καφέ και να συζητάει χαμηλόφωνα. Τι έλεγαν δεν το μάθαμε, αλλά την Παρασκευή έδωσε συνέντευξη και τα είπε «όλα». Τα είπε όμως όλα; Ιδού η απορία!
Πρέπει να ομολογήσω κάτι τις: Στην οικογένεια Κασσελάκη χρωστάω ένα μεγάλο μέρος του μισθού μου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό… Πάνω από ένα χρόνο μου δίνουν «τροφή» και όπως όλα δείχνουν θα μου δίνουν για πολύ καιρό ακόμα
Και δεν το λέω μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε δικαστικό μια και οι (δικαστικές) διαμάχες της οικογένειας δεν φαίνεται να τους «βγαίνουν», διότι μετά τον Στέφανο, ο οποίος καταδικάστηκε για το «πόθεν έσχες», σειρά πήρε ο μπαμπάς Θόδωρος ο οποίος έχασε μια μάχη στο ΣτΕ, με τη λυπητερή να γράφει 12 εκατομμυριάκια! Η ιστορία είναι ότι ο Θεόδωρος Κασσελάκης φέρεται να είχε προσπαθήσει να μην πληρώσει τον φόρο που του είχε επιβάλει η ΔΟΥ Πειραιά. Και αυτό, διότι εμφανιζόταν ως ενοικιαστής της βίλας όπου έμενε, η οποία στα χαρτιά ανήκε σε μια offshore με έδρα τη Λιβερία, η οποία στην πραγματικότητα ανήκε στον ίδιο και τη σύζυγό του κατά 50%. Αφού δεν το ’χετε σαν οικογένεια, τι το παλεύετε;
Πριν από λίγες ημέρες είχαμε και έναν «σεσμούλη»… Τοπικό, πολύ τοπικό, εκεί στην Χαρ. Τρικούπη 50, που από πράσινο το κτίριο έγινε κίτρινο… σαν το λεμόνι!
Όσο για μένα χάλια τα νεύρα μου! Το κτίριο του ΠΑΣΟΚ άλλαξε χρώμα διότι, μετά το «πάντρεμα» του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά, μπορεί να μην έχει καλό τέλος (για το ΠΑΣΟΚ βεβαίως-βεβαίως)… Μια και τα βρήκαν στο κείμενο για την Προανακριτική, οι γνωρίζοντες λένε (κάποιοι δε προεξοφλούν) ότι είναι το «πρώτο» βήμα. Και εάν κάνουν το δεύτερο, τότε «κλάψ’ τα Χαράλαμπε»! Η πράσινη φυλή θα βρεθεί πάλι στην τρίτη θέση… Εκεί να δεις γλέντια!
Πάω στο καφενείο της Βουλής που εκεί γίνονται και «θαύματα»… (μην ξεχνάτε τη συνάντηση Ντόρας-Σαμαρά πριν από λίγα χρόνια, ασχέτως αν δεν πήγε καλά γενικώς)
Το παρακάτω λοιπόν, το διάβασα κάπου και είπα να το διασταυρώσω, διότι πολύ μου άρεσε: Την περασμένη εβδομάδα και μετά από καιρό, ο Μάκης Βορίδης βρέθηκε στο καφενείο της Βουλής όπου συναντήθηκε με πάνω από 20 βουλευτές, οι οποίοι του εξέφρασαν τη στήριξή τους. Μέσα σε αυτούς τους βουλευτές ήταν και ένας κεντροαριστερός, ο οποίος είπε δυνατά: «Θέλω να το ακούσουν και οι δημοσιογράφοι που είναι εδώ. Διάβασα τη δικογραφία και δεν καταλαβαίνω, γιατί σε κατηγορούν; Επειδή εφάρμοσες την τεχνική λύση; Θα μας τρελάνουν;». Ήταν ενδιαφέρουσα στιγμή, δε λέω, όμως τι θα γίνει τη στιγμή της ψηφοφορίας θα σας γελάσω και δεν το θέλω.
Είμαστε και μείς ρε φίλε (οι γραφιάδες εννοώ)… Ένα «τσακ» να γίνει και το κάνουμε «λύσσα». Σκύβουμε μπας και μας χτυπήσει κατακούταλα καμιά θεωρία συνομωσίας στο κεφάλι…
Τις προηγούμενες ημέρες, βουίξανε διάφορα sites για τη συνάντηση Καραμανλή – Πιερρακάκη. Και πραγματικά το έκαναν «λύσσα» με τις θεωρίες συνωμοσίας… Χαλαρώστε, συνάδελφοι! Αφενός οι δυο τους έχουν μια πολύ καλή σχέση από παλιά και αφετέρου ο πρώην πρωθυπουργός είναι πρόεδρος του ΔΣ της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΕ και πήγε στο ΥΠΟΙΚ για να συζητήσει για εξαγωγές και διάφορα γραφειοκρατικά ζητήματα, που δυσκολεύουν αυτό το κομμάτι της επιχειρηματικότητας. Και για την ιστορία, δεν έγινε καμίας μορφής πολιτική συζήτηση! Έλεος…
Δε θέλω να γίνω μάντης κακών αλλά το καμπανάκι οφείλω να το χτυπήσω, και όποιος καταλάβει κατάλαβε:
Διότι, βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά για τη Σαντορίνη. Κάτι οι σεισμοί, κάτι η περσινή χρονιά, έχουν χαθεί κοντά στις 300.000 αφίξεις. Το ίδιο έχει πάθει και η Μύκονος, μια και το Trip Advisor (ο παγκοσμίου φήμης ταξιδιωτικός οδηγός) την περσινή χρονιά έριξε το «νησί των ανέμων» από τα 5 αστέρια στα 3,2. Και δεν φταίει το νησί, διότι είναι πανέμορφο όπως και η Σαντορίνη. Φταίνε οι επιχειρηματίες, οι οποίοι έπεσαν στο βάζο με το μέλι και το άδειασαν! Και φυσικά οι απαιτητικοί ξένοι επισκέπτες δεν το άφησαν να περάσει έτσι, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να δυσφημίσουν τα δύο «αστέρια» του τουρισμού μας. Το «ότι πληρώνεις, παίρνεις» έχει γίνει βίβλος για τους επισκέπτες μια και όλα αυτά που έχουμε περάσει ως πλανήτης την τελευταία δεκαετία μας έκαναν να σκεφτούμε ότι τα λεφτά δεν είναι για πέταμα… Δεν είμαι κακός άνθρωπος, οπότε αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όλα διορθώνονται, αρκεί να το θελήσουν οι ντόπιοι και οι τοπικοί άρχοντες. Και να καταλάβουν ότι δεν απευθύνονται σε ηλίθιους δισεκατομμυριούχους που δεν θα δώσουν σημασία αν πληρώσουν έναν καφέ 15€ και μια χωριάτικη 50€!
Με τούτα και με κείνα
«η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα, του αποχωρισμού η ώρα»!
Σας αφήνω «θλιμμένος», η αλήθεια είναι αλλά πρέπει και εγώ
όπως και εσείς να φορτώσουμε μπαταρίες μια τα καλύτερα
έρχονται από Σεπτέμβρη…Εύχομαι ολόψυχα, καλό καλοκαίρι, καλά να περάσετε ό,τι και αν κάνετε και φυσικά…
…φιλιά στο σπίτι και καλή σταδιοδρομία!