Ο πατέρας του 2χρονου αγοριού που έχασε τη ζωή του μετά από επίθεση πίτμπουλ στη Ζάκυνθο δεν μπορεί να κρύψει τον πόνο και την οργή του. Απαντώντας στις κατηγορίες ότι άφησε μόνο του το παιδί, ξεκαθάρισε με ένταση: «Να εγκαταλείψω εγώ το παιδί μου;».
Στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Το Πρωινό» τη Δευτέρα 8/12 ξέσπασε για την παραπληροφόρηση και τις αντιδράσεις του κοινού: «Τα έχουν κάνει όλοι μπάχαλο. Ο καθένας λέει ό,τι θέλει, μερικοί γελάνε, μερικοί βρίζουν… Δεν ξέρω ποιον να πρωτοστηρίξω» δήλωσε. Και συνέχισε:
«Μερικοί λένε λυπάμαι, μερικοί λένε φταίνε οι γονείς που δεν έχουν ευθύνη για τα παιδιά και τα χίλια δυο» υπογράμμισε ο πατέρας του αγοριού που κατέληξε μετά την επίθεση του πίτμπουλ που ζούσε στην αυλή του σπιτιού τους.
Όταν η δημοσιογράφος τον ρώτησε «όλο αυτό έγινε από την κακιά την τύχη, έτσι δεν είναι;» αυτός απάντησε: «Ναι από την τύχη για να καταστρέψει εμένα».
«Δεν ξέρω ποιον να πρωτοστηρίξω»
Όπως δήλωσε τα άλλα δύο παιδιά του και η γυναίκα του που είναι σε κατάσταση σοκ έχουν βγει από το νοσοκομείο.
«Δεν ξέρω ποιον να πρωτοστηρίξω. Εμένα; Τον πατέρα μου; Τον αδερφό μου; Τη γυναίκα μου; Τα παιδιά μου; Απλά κάνω ότι είμαι καλά και τα χάνω. Τίποτα άλλο» είπε.
Όπως εξήγησε, το παιδί ήταν μέσα στα πόδια τους, γεμάτο ζωντάνια και χαρά για τη βροχή. Αφού κατέβασε γρήγορα τα πράγματα από το αυτοκίνητο, άκουσε ξαφνικά τη μικρή να φωνάζει. Τόνισε με έμφαση ότι ποτέ δεν άφησε το παιδί μόνο του στο σπίτι, όπως κάποιοι ισχυρίστηκαν.
«Επειδή έβρεχε και εγώ έκανα άλλες δουλειές, πήγαμε γρήγορα να κατεβάσουμε τα πράγματα. Το παιδί ήταν μέσα στα πόδια μας, ήταν πολύ ζωηρός και του άρεσε η βροχή όπως έριχνε σταγόνες.
Έφυγα από το αμάξι δέκα μέτρα δεν ήταν και πήγα μέσα και άφησα τα πράγματα πάνω στον καναπέ και τα υπόλοιπα τα πήρε η γυναίκα μου και μετά άκουσα τη μικρή να φωνάζει, αυτό μόνο» υποστήριξε ο πατέρας.
«Λάτρευε τα ζώα, το πίτμπουλ δεν είχε δημιουργήσει πρόβλημα»
Με δάκρυα στα μάτια, η μητέρα του 2χρονου, Ρόμπι που μετακόμισε με την οικογένεια στην Ελλάδα από το Άντοβερ του Χαμπσάιρ, μίλησε στην Daily Mail αναφέροντας πως: «Ήταν το όνειρο κάθε μητέρας, το πιο γλυκό παιδί που μπορείς να φανταστείς».
«Λέγαμε ότι ακόμη και όσοι δεν αγαπούν τα παιδιά τον λάτρευαν. Ήταν ξεχωριστός και όλοι τον αγαπούσαν – ο πατέρας του, εγώ και όλη η οικογένεια.
Ήταν ένα όμορφο αγοράκι, πάντα χαμογελαστό, και ήταν χαρά να είσαι κοντά του – μας έδινε απίστευτη ευτυχία.
Λάτρευε τα ζώα που έχουμε εδώ -γάτες, άλογα και σκυλιά- και το πίτμπουλ δεν είχε δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα πριν από το Σάββατο, όταν έγινε το κακό».
«Πιστεύω πως οι κυνηγοί τρόμαξαν τον σκύλο»
«Ο άντρας μου είχε σώσει τον σκύλο, και τον είχαμε δεμένο στην αυλή με αλυσίδα δέκα μέτρων. Η αυλή συνορεύει με δάσος, όπου εκείνη την ώρα γινόταν κυνήγι».
«Ακούγονταν πυροβολισμοί, υπήρχαν κι άλλα σκυλιά, και οι κυνηγοί χρησιμοποιούσαν σφυρίχτρες. Πραγματικά πιστεύω ότι αυτό τρόμαξε τον σκύλο και τον έκανε να επιτεθεί.»
Η μητέρα συνέχισε: «Δεν είχε δείξει ποτέ επιθετικότητα από τότε που τον πήραμε. Τον άφηνε να του γαργαλάει την κοιλιά, να τον χαϊδεύει, και τον έγλειφε στο πρόσωπο, έπαιζε συνέχεια μαζί του».
«Κάτι απλά… άλλαξε μέσα του. Στα 30 δευτερόλεπτα που μπήκαμε μέσα για να τακτοποιήσουμε τα ψώνια πήγε κοντά του και τελείωσαν όλα. Τον άρπαξε ή τον ταρακούνησε… φαίνεται σαν να τον δάγκωσε μόνο μία φορά».
