Τρεις πολιτικές της κυβέρνησης φέρνουν δίκαιη και δυναμική ανάπτυξη
«Κάτι αλλάζει και στην ελληνική αγορά εργασίας», γράφει σε ανάρτησή του ο υπουργός Επικρατείας ‘Ακης Σκέρτσος, και συνεχίζει: «Τρεις πολιτικές της κυβέρνησης που στηρίζουν τόσο τα δικαιώματα και τα εισοδήματα των μισθωτών εργαζομένων όσο και την υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, δημιουργούν μέρα με τη μέρα μια νέα πιο δίκαιη και πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη αγορά εργασίας στη χώρα μας.
Η πραγματικότητα είναι ότι διαχρονικά η ελληνική αγορά εργασίας χαρακτηριζόταν από χαμηλές επίσημες αμοιβές, υψηλό μερίδιο αδήλωτης εργασίας, δομική υψηλή μακροχρόνια ανεργία, περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης σε νέους, γυναίκες, ΑμεΑ, ηλικιωμένους, χαμηλούς δείκτες ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης και λιγοστές ευκαιρίες ανέλιξης για τους outsiders.
Όλα τα παραπάνω οδηγούσαν σε μια καχεκτική, ρηχή και άδικη αγορά εργασίας για την οποία τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι άνεργοι συμπολίτες μας, και ειδικότερα οι νέοι, είχαν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται. Τι άλλαξε τα προηγούμενα χρόνια και τι είναι αυτό που οδηγεί στον μετασχηματισμό της ελληνικής αγοράς εργασίας;», διερωτάται ο υπουργός Επικρατείας και απαντά παραθέτοντας τα σχετικά στοιχεία:
«Είναι πολλές οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, θα σταθώ σε τρεις από αυτές που αποτελούν πραγματικά τους καταλύτες για την αναδιάταξη της εγχώριας αγοράς εργασίας ώστε σταδιακά να γίνει πιο ανοιχτή, εξωστρεφής, δίκαιη, με περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης και καλύτερες αμοιβές:
* η ψηφιακή κάρτα εργασίας
* η μετατροπή της Επιθεώρησης Εργασίας σε ανεξάρτητη αρχή, και
* η στοχευμένη πολιτική μείωσης τόσο των ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών και εργαζόμενων όσο και της φορολογίας των επιχειρήσεων.
Οι τρεις αυτές πολιτικές – μαζί με την αναδιάρθρωση της ΔΥΠΑ, τις επενδύσεις σε προγράμματα κατάρτισης, τις νέες ρυθμίσεις στήριξης των οικογενειών και της ισότητας στο χώρο της εργασίας – εντόπισαν ότι οι διαχρονικές στρεβλώσεις του ελληνικού εργασιακού περιβάλλοντος οφείλονταν:
* στο υψηλό μη μισθολογικό κόστος που αναγκάζει μέρος των επιχειρήσεων να στρέφεται στην αδήλωτη εργασία
* στην απουσία ενός αξιόπιστου και ανεξάρτητου μηχανισμού ελέγχων στην αγορά εργασίας και
* στην αδύναμη αξιοποίηση της τεχνολογίας για πιο συστηματικούς, στοχευμένους και αποτελεσματικούς ελέγχους».
Σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας, «το γεγονός ότι πλέον εφαρμόζεται μια ισορροπημένη πολιτική που ενδυναμώνει τόσο τον κόσμο της εργασίας όσο και την υγιή επιχειρηματικότητα, αποδεικνύεται από τρία στοιχεία που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση:
* τη ραγδαία πτώση της ανεργίας από το 2019 έως σήμερα με την αντίστοιχη άνοδο της απασχόλησης με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
* την εκρηκτική αύξηση των δηλωμένων υπερωριών σε όλους τους κλάδους της οικονομίας που συνεπάγεται τον περιορισμό της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας, και
* τη σημαντική αύξηση των ελέγχων που πραγματοποιούνται από την πλέον ανεξάρτητη Επιθεώρηση Εργασίας.
Αρκεί να πούμε ότι οι έλεγχοι της Επιθεώρησης Εργασίας έχουν αυξηθεί κατά 46%:
* 2019: 54.294 έλεγχοι με 8.473 πρόστιμα ύψους 33,7 εκ. ευρώ
* 2024: 79.290 με 16.766 πρόστιμα ύψους 51,3 εκ. ευρώ.
Όπως και ότι οι δηλωθείσες υπερωρίες χάρη στην ψηφιακή κάρτα εργασίας εξασφαλίζουν καλύτερα εισοδήματα και νομιμότητα στην εργασία περίπου 2 εκ. εργαζομένων:
* στον τουρισμό η αύξηση των δηλωμένων υπερωριών αγγίζει το 1.000%,
* στην εστίαση το 130%
* στη βιομηχανία το 85%
* στο λιανεμπόριο το 92%
Κάτι τελευταίο, μαζί με τους πίνακες και τα στοιχεία που τεκμηριώνουν αυτή τη σιωπηρή επανάσταση που αναδιατάσσει την ελληνική αγορά εργασίας με έναν τρόπο που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά στο παρελθόν:
Η μέτρηση και μόνον η μέτρηση είναι αυτή που δίνει τελικά και τις πολιτικές απαντήσεις για το ποια είναι η πολιτική παράταξη που στέκεται στην πράξη δίπλα στον κόσμο της εργασίας αλλά και του υγιούς επιχειρείν – ναι είναι η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας – και ποιοι είναι εκείνοι μονίμως φωνασκούντες από την αντιπολίτευση που μόνο στα λόγια υποστηρίζουν τους εργαζόμενους αλλά στην πράξη ποτέ δεν εφάρμοσαν αποτελεσματικές πολιτικές για την προστασία τους από την εργοδοτική αυθαιρεσία», υπογραμμίζει ο ‘Α. Σκέρτσος και κλείνει την ανάρτησή του ως εξής:
«Η Ελλάδα αλλάζει. Με επιμονή, σχέδιο, σύγκρουση με κάθε αρτηριοσκληρωτική λογική που στερεί αναπτυξιακές ευκαιρίες από τον τόπο μας και τους ανθρώπους του αλλά και διαρκή προσπάθεια αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου υπέρ των πραγματικά ευάλωτων».
