«Η εξαγγελία της κυβέρνησης για επενδύσεις 2,5 δισ. ευρώ στο νερό αποτελεί παραδοχή της διαχρονικής της αδράνειας απέναντι στο πιο κρίσιμο εθνικό αγαθό», τονίζει το ΠΑΣΟΚ σε ανακοίνωσή του.
Συμπληρώνει πως «χρειάστηκε η υδατική πίεση στην Αττική να φτάσει στο κόκκινο – με τα αποθέματα να καταρρέουν από 902 σε 377 εκατ. κυβικά μέτρα – για να ανακοινωθούν έργα “κατεπείγοντος” που θα ολοκληρωθούν το 2029».
Ακολουθεί η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ:
«Η κυβέρνηση έρχεται καθυστερημένα να διαχειριστεί μια κρίση που η ίδια προκάλεσε με την ανευθυνότητα και την απουσία στρατηγικού σχεδίου.
1. Χωρίς Εθνική Στρατηγική και Κεντρικό Φορέα
· Αντί για σχέδιο, η κυβέρνηση επιλέγει αποσπασματικά μέτρα.
· Η έλλειψη Εθνικής Στρατηγικής για το νερό και η απουσία Κεντρικού Δημόσιου Φορέα που θα βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, οδηγούν τη χώρα σε αδιέξοδο.
· Η διαχείριση του νερού απαιτεί ενιαίο σχεδιασμό, διαφάνεια και τεχνογνωσία, όχι πολιτικές σκοπιμότητες.
2. Το Κόστος στους Πολίτες
· Αντί να χρηματοδοτήσει έγκαιρα τις υποδομές με εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, η κυβέρνηση φορτώνει το κόστος στους πολίτες με αυξήσεις 2-3 ευρώ στους λογαριασμούς ύδατος.
· Το μέτρο είναι άδικο και κοινωνικά ανάλγητο.
· Απαιτούμε δίκαιη τιμολογιακή πολιτική, με κοινωνικά κριτήρια.
· Οι μεγάλοι χρήστες, βιομηχανίες και τουριστικές μονάδες που καταναλώνουν δυσανάλογα, πρέπει να επιβαρυνθούν περισσότερο.
3. Εγκατάλειψη της Περιφέρειας
· Η κυβέρνηση επικεντρώνεται σε Αττική και Θεσσαλονίκη, αφήνοντας την Περιφέρεια να «βάλει πλάτη».
· Οι άνυδρες περιοχές της χώρας μένουν εκτός σχεδίου, με πρόχειρα έργα αφαλάτωσης και χωρίς μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
· Η ανακύκλωση νερού (όπως στην Ψυττάλεια) και η αντιμετώπιση των διαρροών στα δίκτυα πρέπει να αποτελούν βασικές προτεραιότητες, όχι δευτερεύοντα σημεία.
Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας απαιτεί εθνικό σχέδιο, κοινωνική ευαισθησία και τεχνοκρατική επάρκεια.
Η κυβέρνηση οφείλει να ακυρώσει άμεσα τις αυξήσεις και να δημιουργήσει έναν Κεντρικό Δημόσιο Φορέα για το Νερό, που θα υπηρετεί το κοινωνικό συμφέρον και όχι τις επικοινωνιακές ανάγκες του Μαξίμου».
