Οι ηλεκτρονικές απάτες παραμένουν σε επίπεδα μάστιγας για τα ελληνικά νοικοκυριά, παρά τα αυστηρότερα φίλτρα των τραπεζών. Σύμφωνα με την Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (Οκτώβριος 2025), μόνο στο α’ εξάμηνο του έτους καταγράφηκαν περίπου 200.000 ύποπτες συναλλαγές απάτης, συνολικής αξίας 12,3 εκατ. ευρώ.
Παρότι ο αριθμός των κρουσμάτων στο εσωτερικό της χώρας δείχνει σημάδια σταθεροποίησης –καθώς οι ελληνικές τράπεζες εφαρμόζουν πολλαπλές επαληθεύσεις και ισχυρό 3D Secure– η εικόνα επιδεινώνεται όταν η κάρτα «ταξιδεύει» στο εξωτερικό. Το μεγαλύτερο μέρος των περιστατικών εντοπίζεται σε ηλεκτρονικά καταστήματα του εξωτερικού, όπου τα συστήματα ασφάλειας είναι χαλαρότερα από τα ελληνικά πρότυπα.
Το πρόβλημα είναι οι online συναλλαγές χωρίς φυσική κάρτα
Η Τράπεζα της Ελλάδος διαχωρίζει τρεις διαύλους συναλλαγών με κάρτα:
- ΑΤΜ,
- POS,
- και CNP συναλλαγές (“card-not-present”), δηλαδή αγορές εξ αποστάσεως μέσω διαδικτύου, τηλεφώνου ή ταχυδρομείου χωρίς φυσική παρουσία κάρτας.
Τα επίσημα στοιχεία για το α’ εξάμηνο του 2025 είναι αποκαλυπτικά:
• 2.767 ύποπτες συναλλαγές απάτης σε ΑΤΜ
• 19.000 σε POS
• 177.000 σε αγορές από απόσταση (CNP)
Η αντίστοιχη ζημιά ανέρχεται σε:
• 1,3 εκατ. ευρώ σε ΑΤΜ
• 1 εκατ. ευρώ σε POS
• 9,9 εκατ. ευρώ σε online συναλλαγές
Με απλά λόγια, πάνω από 8 στα 10 ευρώ που χάνονται, χάνονται στο διαδίκτυο.
Λιγότερα περιστατικά, αλλά πιο “ακριβά”
Ο αριθμός των περιστατικών απάτης με κάρτες μειώθηκε οριακά κατά 1%, ενώ η αξία των δόλιων συναλλαγών αυξήθηκε κατά 6%. Ο δείκτης συχνότητας απάτης διαμορφώθηκε περίπου σε 1 συναλλαγή απάτης ανά 6.000 συναλλαγές.
Η Τράπεζα της Ελλάδος υπολογίζει ότι η συνολική ζημιά αντιστοιχεί στο 0,02% της αξίας όλων των συναλλαγών με κάρτες, δηλαδή σε 1 ευρώ απάτης ανά 4.600 ευρώ συναλλαγών. Ένας δείκτης που μοιάζει αμελητέος στα στατιστικά, αλλά είναι τραγικός για τον πολίτη που βλέπει τον λογαριασμό του να αδειάζει.
Πού χτυπούν οι επιτήδειοι
ΑΤΜ: Αύξηση 9% στον αριθμό και 26% στην αξία των περιστατικών σε σχέση με το β’ εξάμηνο του 2024. Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν χρήση χαμένης ή κλεμμένης κάρτας, με ζημιά 1,3 εκατ. ευρώ.
POS: Πτώση της αξίας κατά 19% και του αριθμού κατά 13%. Οι τράπεζες εφαρμόζουν πλέον real-time έλεγχο συναλλαγών, περιορίζοντας τις απάτες με φυσική παρουσία.
Ηλεκτρονικές αγορές (CNP): Ο αριθμός των περιστατικών παρέμεινε στα ίδια επίπεδα, αλλά η ζημιά αυξήθηκε κατά 7%, αγγίζοντας τα 9,9 εκατ. ευρώ. Οι περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζονται σε e-shops του εξωτερικού με χαμηλά επίπεδα ταυτοποίησης.
Ποιος πληρώνει τη ζημιά
Το 62% της ζημιάς το σηκώνουν οι ίδιοι οι κάτοχοι καρτών.
Το 31% οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών (καταστήματα, ηλεκτρονικές πλατφόρμες).
Και μόλις το 7% οι εκδότριες τράπεζες.
Παρότι το τραπεζικό σύστημα εμφανίζει τους δείκτες απάτης ως «χαμηλούς» και «ελεγχόμενους», ο τελικός χαμένος παραμένει ο πολίτης.
Η νέα κανονικότητα του “πλαστικού χρήματος”
Οι ενεργές κάρτες πληρωμών στην Ελλάδα έφτασαν τα 21,6 εκατομμύρια τον Ιούνιο 2025, σημειώνοντας άνοδο 5,3% σε σχέση με τον Δεκέμβριο 2024.
Οι προπληρωμένες κάρτες αυξήθηκαν κατά 39% (2,4 εκατ. κάρτες), καθώς πλέον μεγάλο μέρος κρατικών επιδομάτων και ενισχύσεων καταβάλλεται μέσω αυτών.
Ο συνολικός αριθμός συναλλαγών ανήλθε σε 1,325 δισ., αξίας 57 δισ. ευρώ. Ο μέσος αριθμός συναλλαγών ανά κάρτα έπεσε στις 61 (από 65), ενώ η μέση αξία συναλλαγών ανά κάρτα μειώθηκε κατά 9%, στα 2.631 ευρώ.
Η χώρα έχει πλέον μετατραπεί σε οικονομία “card-first”. Και αυτό σημαίνει πως το «ψηφιακό ριφιφί» έχει μπει στο πορτοφόλι όλων.
Η σκληρή αλήθεια
Η απάτη δεν είναι πια εξαίρεση· είναι το κόστος του να είσαι online.
Οι πολίτες γίνονται στόχος πιο εξελιγμένων ψηφιακών επιθέσεων, ενώ οι συναλλαγές μέσω διαδικτύου αυξάνονται εκρηκτικά.
Τα 11,5 εκατ. ευρώ που χάθηκαν μέσα σε μόλις έξι μήνες δεν είναι «στατιστικό λάθος», αλλά πραγματικά λεφτά, αποταμιεύσεις, οικογενειακοί προϋπολογισμοί.
Και όσο περισσότερες κοινωνικές παροχές δίνονται μέσω ηλεκτρονικών πορτοφολιών και προπληρωμένων καρτών, τόσο πιο ευάλωτο γίνεται το σύστημα.
Η προστασία του πολίτη περνά πλέον μέσα από τη διαρκή επαγρύπνηση — και την ψυχρή συνειδητοποίηση ότι το πορτοφόλι του, ψηφιακό ή μη, βρίσκεται μόνιμα στο στόχαστρο.
