Πιστοί θα είμαστε στο ραντεβού μας, αφού καθημερινά όπως όλα δείχνουν, όλο και κάτι μου έρχεται ως «απόρρητη» πληροφορία. Ε κι εγώ δεν κρατιέμαι, πρέπει να τα… μοιραστώ.
Αργυρός, φήμες και υποψηφιότητες
Και επειδή ο Night Agent αγαπά τις γέφυρες με την ποπ κουλτούρα: στο Νότιο Τομέα κυκλοφόρησε η φήμη ότι γνωστός τραγουδιστής ετοιμάζεται να κατέβει υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, μετά τα ραντεβού που μετέδωσαν εδώ οι special agents της Political και δη ο εκδότης, Νίκος Καραμανλής, ο αρχιspecial agent. Βουλευτές και πολιτευτές ταράχτηκαν – δεν είναι και λίγο να σου φέρνουν γεμάτα στάδια πάνω από την κάλπη σου. Το Μαξίμου, όπως μαθαίνω, έσπευσε να σβήσει τη φωτιά: καμία συζήτηση, κανένα ενδιαφέρον από τον καλλιτέχνη. Εγώ κρατάω μικρό καλάθι βέβαια, γιατί όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και… φωτιά. Κι επειδή ένα τέτοιο όνομα του καλλιτεχνικού κόσμου, μόνο… χρήσιμο θα μπορούσε να είναι, για πολλούς λόγους, ειδικά στα Νότια. Οπότε για εμένα, ας μην αποκλειστεί τίποτα ακόμα…
Business class διαδοχής
Μαθαίνω ότι στα πολύ κλειστά δωμάτια των ισχυρών επιχειρηματιών παίζεται ήδη το επόμενο σενάριο: Μητσοτάκης άλλη μια θητεία, μετά Βρυξέλλες, και στο Μαξίμου Πιερρακάκης. Το μοντέλο τους είναι απλό: 42 ετών, διεθνές κύρος μέσω Eurogroup, καλή φήμη στις αγορές, μηδενικές “βαλίτσες” παλιού κομματισμού. Στο excel των σεναρίων, σοβαρή εναλλακτική βλέπουν μόνο σε έναν ανανεωμένο χώρο του ΠΑΣΟΚ – αλλά το προϊόν, λένε, είναι φθαρμένο. Πολλοί κοιτούν ήδη πέρα από το 2027, αλλά στην πράξη, ο Μητσοτάκης είναι αυτός που καθορίζει και θα συνεχίζει να καθορίζει το πολιτικό παιχνίδι, όντας εν τοις πράγμασι, το μεγαλύτερο πολιτικό κεφάλαιο εν ενεργεία στη χώρα αυτήν την περίοδο.
Φοροδιαφυγή, ΦΠΑ και το τρίγωνο Χατζηδάκης–Πιερρακάκης–Πιτσιλής
Στα χαρτιά του υπουργείου βλέπω έναν αριθμό που δεν τον λες αδιάφορο: μείωση κενού ΦΠΑ 61% σε σχέση με το 2017, 9% το 2024 – όσο περίπου ο ευρωπαϊκός μέσος όρος. Ο Χατζηδάκης το περιγράφει ως «όσα δεν έγιναν σε όλη τη Μεταπολίτευση έγιναν 2019–2025». Στο παρασκήνιο, όμως, καταγράφεται και κάτι άλλο: η συνέχεια. Πιερρακάκης και Πιτσιλής συνεχίζουν τη σκληρή γραμμή, με 11 μέτρα, διασύνδεση 400.000 ταμειακών με POS, myDATA, και έσοδα σχεδόν 2 δισ. από ΦΠΑ σε δύο χρόνια. Εγώ βλέπω να χτίζεται αφήγημα: πατάμε τη φοροδιαφυγή, ελαφραίνουμε τη μεσαία τάξη, κρατάμε όρθιο το κοινωνικό κράτος. Κάποιοι το λένε τεχνοκρατία, άλλοι το λένε… εκλογική επένδυση.
Δεύτερη ευκαιρία για χρεωμένους – και για την οικονομία
Στις λεπτομέρειες των νόμων κρύβονται τα πιο ενδιαφέροντα ψιθυριστά. Νέα διάταξη για την πτώχευση χωρίς ποινική ομηρία: δημοσιεύεται η απόφαση ή η καταχώριση στο Μητρώο Φερεγγυότητας και παύουν αυτόματα οι διώξεις για Εφορία και ΕΦΚΑ. Αν η πτώχευση κλείσει κανονικά, το αξιόποινο σβήνει. “Το κράτος δεν ποινικοποιεί την οικονομική δυσκολία”, είπε ο Πιερρακάκης – και αυτό δεν περνά απαρατήρητο σε αγορά και τράπεζες. Συν ότι έρχεται voucher έγκαιρης προειδοποίησης: ειδικοί σύμβουλοι, σχέδια διάσωσης, ακόμα και ψυχολογική στήριξη για όσους “πνίγονται”. Βλέπω μια κυβέρνηση που θέλει να δείχνει σκληρή στους μπαταχτσήδες, αλλά γενναιόδωρη με όσους πραγματικά λύγισαν.
«Μη σκίσεις κανένα καλσόν» και η τοξικότητα της Τοξικότητας
Στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ η ατμόσφαιρα πάει να γίνει πιο θεατρική κι από Επίδαυρο. Ο Άδωνις βαφτίζει τη διαδικασία «θλιβερή» λόγω παρουσίας Κωνσταντοπούλου, την κατηγορεί ότι ζει για τη φασαρία και την τοξικότητα, αλλά ταυτόχρονα της αναγνωρίζει ότι είναι έξυπνη, επιμελής και μαχητική. Το πραγματικό θέμα; Η φράση «μη σκίσεις κανένα καλσόν», που γύρισε μπούμερανγκ στο δημόσιο διάλογο. Βλέπω έναν υπουργό που ξέρει ότι η γραμμή είναι λεπτή: χρειάζεται σκληρή κριτική σε συμπεριφορές, αλλά χωρίς να χαρίζει πάτημα για παραποίηση του μηνύματος. Στο τέλος, όμως, μένει η αίσθηση ότι κάποιοι επενδύουν πλήρως στην ένταση – και άλλοι στο αποτέλεσμα.
Το ΠΑΣΟΚ, το 22% και ο φόβος του Τσίπρα
Στα πράσινα πηγαδάκια, η φράση «αν ήμασταν στο 22%, δεν θα γύριζε ο Τσίπρας» έχει γίνει κάτι σαν ανεπίσημο μότο. Ο Οδυσσέας το είπε ευθέως, η Νάντια το επιβεβαίωσε on air: το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει όσο θα ήθελε, και η επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν δικής τους αδυναμίας. Στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη φοβούνται νέο σχήμα γύρω από τον Τσίπρα που θα τους ξαναστείλει τρίτους, ενώ στο παρασκήνιο μαθαίνω ότι ο πρόεδρος ήδη μετράει ποιοι βουλευτές δεν χρειάζεται στην επόμενη λίστα. Εγώ απλώς βλέπω ένα κόμμα που αναλύει σωστά το πρόβλημα, αλλά δεν έχει βρει ακόμη πώς θα βγει από το 15–17%.
Κατρούγκαλος, Ιθάκη και το “τέλος” ενός κόμματος
Στον χώρο της Αριστεράς, ακούω κάτι που μέχρι χθες θα φάνταζε ιεροσυλία: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει τον πολιτικό του κύκλο». Ο Γιώργος Κατρούγκαλος το είπε καθαρά, σπρώχνοντας τον Σωκράτη Φάμελλο στην πιο δύσκολη γωνία: πώς ηγείσαι ενός κόμματος που –κατά ομολογία δικών σου– δεν μπορεί να πυροδοτήσει εξελίξεις; Την ίδια ώρα, αποθεώνει το νέο βιβλίο του Τσίπρα ως “καταλύτη”, μιλά για ανάγκη συνεργασιών και παραδέχεται ότι κανένα υπάρχον κόμμα, ούτε το ΠΑΣΟΚ, δεν αποτελεί μόνο του εναλλακτική λύση. Για το ασφαλιστικό, πάντως, παραμένει αμετανόητος. Εγώ ακούω το μήνυμα πίσω από τις λέξεις: ο χώρος ψάχνει νέο σχήμα με παλιά υλικά.
Κουίζ – Η “ήσυχη” επιστροφή και η μάχη του Βόρειου Τομέα
Σε έναν ιδιαίτερα δύσκολο εκλογικό χάρτη βλέπω μια πρώην υφυπουργό που έμεινε εκτός σχήματος, αλλά δεν έμεινε εκτός μάχης. Στήριξε ανοιχτά το Μαξίμου στα τηλεοπτικά πάνελ, κράτησε χαμηλούς τόνους, δεν παραπονέθηκε δημόσια. Τώρα, συνεργάτες του πρωθυπουργού συζητούν σοβαρά την επιστροφή της σε υφυπουργικό πόστο, ως αντίβαρο σε έναν βουλευτή που δεν θεωρείται απολύτως “σταθερός” και ενόψει σκληρής μάχης στον Βόρειο Τομέα. Στόχος; Να περάσει ξεκάθαρο μήνυμα ότι το σύστημα επιβραβεύει την πίστη στη γραμμή και θέλει δύο δυνατές γυναίκες στην κάλπη της ίδιας περιφέρειας.
