Ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής είναι ο θεμελιωτής της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας και εκείνος που έβαλε τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Ο ίδιος ο Μακεδόνας πολιτικός είχε πει προς τον δεύτερο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τσάτσο, πως «για να κυβερνήσει με Δικαιοσύνη, στέγνωσε τη ψύχη του».
Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτελεί η συμπλήρωση 27 χρόνων από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος απεβίωσε στις 23 Απριλίου 1998. Ο κατά πολλούς «Εθνάρχης», αν και δεν καταγόταν από «πολιτικό τζάκι» αλλά από μια αγροτική επαρχιακή οικογένεια, κατάφερε να σημείωσε πολλές μεγάλες εθνικές επιτυχίες και να προβεί σε μεταρρυθμίσεις που καθόρισαν τη λειτουργία αλλά και την πορεία της χώρας, στο βάθος του χρόνου.
Παρόλο που επί πρωθυπουργίας του η οικονομική ανάπτυξη της χώρας κυμαινόταν γύρω στο 7%, πίσω μόνο από την ισχυρή Ιαπωνία, και μετέπειτα η χώρα μεταξύ ίσων εισήλθε στην ΕΟΚ, εντούτοις πάντα οι παρατάξεις των οποίων ηγούνταν είχαν να αντιμετωπίσουν τον λαϊκισμό. Ποιος, άλλωστε, λησμονεί το γεγονός ότι, κατά την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της χώρας μας στην ΕΟΚ στο Ζάππειο, στις 28 Μαΐου 1979, το ΠΑΣΟΚ δεν παρέστη στη «φιέστα» -όπου «φιέστα», υπογραφή Συνθήκης Προσχώρησης και φρασεολογία χρησιμοποιημένη από τις φίλα προσκείμενες εφημερίδες στο Κίνημα για την τελετή που έγινε στο Ζάππειο- και φίλοι και στελέχη του κόμματος υιοθετούσαν το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»;
Ο Καραμανλής, όντας γέννημα θρέμμα της ελληνικής γης, εισήγαγε πολιτική και εφάρμοσε μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, με στόχο την άνοδο του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα και την ταυτόχρονη ισχυροποίηση της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ήταν εκείνος που, παρά το προσωπικό και πολιτικό κόστος, κοίταζε την αποκατάσταση και την εγκαθίδρυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, το αδιάβλητο των θεσμών και της Δικαιοσύνης. Για να επιτευχθούν όμως όλα τα παραπάνω, δεν δίστασε να έρθει σε κόντρα με υψηλόβαθμα στελέχη του ίδιου του κόμματός του, να μην υποκύψει σε συμφέροντα και μικροπολιτική και να αντικρούσει τον λαϊκισμό της αντιπολίτευσης.
Εξάλλου, φράσεις και ατάκες του έχουν μείνει ανεξίτηλες στη σύγχρονη πολιτική σκηνή του τόπου. Πολλές φορές, μάλιστα, χρησιμοποιούνται και στην καθημερινότητα των πολιτών. Ενδεικτικά, η φράση «Έξω πάμε καλά, μέσα δεν πάμε καλά», που είχε ειπωθεί το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου 1976, όταν ο Καραμανλής είχε επιστρέψει στην Αθήνα μετά από εξαήμερη περιοδεία στις Βρυξέλλες, το Παρίσι και τη Βιέννη, στο πλαίσιο ένταξης της χώρας στην ΕΟΚ. Συγκεκριμένα, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν σχετικά με τα αποτελέσματα των επαφών του με τους ξένους ηγέτες και ο Έλληνας πρωθυπουργός επέλεξε να απαντήσει με το παραπάνω, για να δείξει την κριτική που δεχόταν η κυβέρνηση από την αντιπολίτευση και τον Τύπο. Επίσης, μια άλλη ατάκα που έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη του Έλληνα είναι πως «Η Ελλάς μετεβλήθη σε απέραντο φρενοκομείο».
Ηγέτες όπως ο Καραμανλής δεν βγαίνουν συχνά στην πολιτική σκηνή. Χρέος μας να φυλάσσουμε τα κεκτημένα των προγόνων μας.
Γράφει ο Στρατής Κοκκινέλλης
Φιλόλογος-δημοσιογράφος
