Η Μαρία Καρυστιανού μάς έχει… μπερδέψει για τα καλά και, μαζί της, έχει μπει σε ρυθμούς παραπολιτικού και η ευρύτερη πολιτική σκηνή.
Με ανάρτηση–φωτιά διέψευσε τα δημοσιεύματα περί «ιδρυτικής διακήρυξης» νέου πολιτικού φορέα, μιλώντας για fake news, επαίσχυντη στοχοποίηση και αφήνοντας ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο νομικών κινήσεων. Ξεκάθαρα λόγια.
Μόνο που λίγες ώρες νωρίτερα, η ίδια μιλούσε για μεγάλη κοινωνική αντίδραση απέναντι στη διαφθορά, για ανάγκη σοβαρής οργάνωσης και για το πώς ένα τέτοιο κίνημα θα μπορούσε –υπό προϋποθέσεις– να εξελιχθεί ακόμη και σε πολιτικό κόμμα, κάτι «υγιές και καινούργιο» έξω από τα υπάρχοντα σχήματα. Κάπως έτσι, τα φρύδια σηκώθηκαν, τα σενάρια πήραν φωτιά και ο Πλακιάς συνέχισε να ρίχνει τα γνωστά του… καρφιά. Το αποτέλεσμα; Μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, με πολλά «όχι» δημοσίως και ακόμη περισσότερα «μήπως» στο παρασκήνιο.
Στο ίδιο πολιτικό κλίμα, και ενώ η νευρικότητα απλώνεται δεξιά κι αριστερά, εξελίσσεται και το παρασκήνιο γύρω από τον βουλευτή που προκάλεσε έντονη ανησυχία. Από την πλευρά Τσίπρα, το μήνυμα λέγεται πως είναι απολύτως σαφές: ούτε να ακούν το όνομά του. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κρίνονται τοξικές και εκτός κλίματος, ενώ παλαιότερες τοποθετήσεις για ομοφυλόφιλους και μετανάστες λειτουργούν ως κόκκινο πανί για κάθε σενάριο προσέγγισης.
Έτσι, σύμφωνα με όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, ο βουλευτής Λέσβου μένει πολιτικά… άστεγος και αναζητά αλλού στέγη. Και όταν οι πόρτες της Αμαλίας κλείνουν ερμητικά, μία φαίνεται να μένει ορθάνοιχτη: εκείνη της Ελληνικής Λύσης του Κυριάκου Βελόπουλου. Τυχαίο; Μάλλον όχι.
