Οι εκλογές, είτε αφορούν τη Βουλή, είτε την Ευρωβουλή, είτε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν είναι μια τυπική διαδικασία, ούτε μια ευκαιρία διαμαρτυρίας χωρίς συνέπειες. Είναι η κορυφαία πράξη δημοκρατικής ευθύνης των πολιτών, γιατί μέσα από την ψήφο τους καθορίζουν ποιοι άνθρωποι θα τους εκπροσωπούν, θα νομοθετούν, θα διαπραγματεύονται και θα μιλούν στο όνομά τους.
Τα πρόσφατα περιστατικά βίαιης και αντικοινοβουλευτικής συμπεριφοράς από εκλεγμένους αξιωματούχους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ξυλοδαρμό δημοσιογράφου από ευρωβουλευτή, δεν είναι μεμονωμένα «ατυχήματα». Είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής ανοχής. Μιας κοινωνικής λογικής που επιβραβεύει τη φήμη, το επάγγελμα ή την επιθετική δημόσια εικόνα και αδιαφορεί για τον χαρακτήρα και τη θεσμική συγκρότηση.
Στα δημόσια αξιώματα δεν χρειάζονται «γνωστά πρόσωπα» αλλά άνθρωποι που γνωρίζουν να σέβονται τη δημοκρατία, τον διάλογο και τη διαφορετική άποψη.
Στην αυτοδιοίκηση δεν αρκεί να είναι κάποιος δημοφιλής στη γειτονιά ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Χρειάζονται ενσυναίσθηση, διοικητική επάρκεια, ψυχραιμία και αίσθηση ευθύνης απέναντι σε ολόκληρη την τοπική κοινωνία.
Γιατί είναι άλλο πράγμα να είσαι γνωστός και άλλο να είσαι κατάλληλος. Η πολιτική δεν είναι χώρος αυτοπροβολής, ούτε πεδίο εκτόνωσης προσωπικών συμπλεγμάτων. Απαιτεί ψυχραιμία, σεβασμό στους θεσμούς, ανεκτικότητα στη διαφορετική άποψη και, πάνω απ’ όλα, βαθιά συνείδηση ότι εκπροσωπείς ανθρώπους με διαφορετικές ανάγκες και αγωνίες.
Οι πολίτες οφείλουν να εξετάζουν το παρελθόν, τη στάση ζωής, τον δημόσιο λόγο και τη συμπεριφορά των υποψηφίων. Να αναρωτιούνται αν αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια σε ένα Κοινοβούλιο, σε ένα δημοτικό συμβούλιο ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει μόνο από ακραίες φωνές. Κινδυνεύει και από την επιπολαιότητα της επιλογής. Η ευθύνη λοιπόν δεν βαραίνει μόνο όσους εκλέγονται.
Βαραίνει και όσους επιλέγουν να μην ελέγχουν, να μην κρίνουν και να μην απαιτούν.
Αν θέλουμε μια Βουλή και μια αυτοδιοίκηση με σοβαρότητα, ήθος και αποτελεσματικότητα, οφείλουμε πρώτα να ψηφίζουμε με αυτά τα κριτήρια. Διαφορετικά, τα φαινόμενα που μας σοκάρουν σήμερα θα επαναλαμβάνονται και με τη δική μας υπογραφή. Η ψήφος δεν είναι παιχνίδι. Είναι ευθύνη. Και τα αποτελέσματά της τα ζούμε όλοι.
Καλή χρονιά με «σκέψεις» που εμπνέουν, ιδέες που αξίζει να ειπωθούν και επικοινωνία με ουσία!
του Θανάση Παπαμιχαήλ
Επικοινωνιολόγος, Συγγραφέας Οδηγών
Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α)
