Ο Αιμίλιος Χειλάκης άνοιξε την καρδιά του σε πρόσφατη συνέντευξή του, μιλώντας για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια, από τότε που ξεκίνησε να αναλαμβάνει την ευθύνη παραγωγών στο θέατρο σε ηλικία μόλις 29 ετών. Παρά τα εμπόδια, συνεχίζει ακούραστα να επενδύει σε αυτό το όραμα, αδιαφορώντας για τα υλικά αποκτήματα. Όπως παραδέχεται, προτιμά να ρισκάρει δημιουργικά στη σκηνή παρά να επενδύει σε ακίνητα ή να αποκτά ιδιοκτησίες.
Στην ίδια κουβέντα, ο γνωστός ηθοποιός μίλησε και για τις προσωπικές αλλαγές που έκανε στον τρόπο ζωής του. Αναφέρθηκε στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από το κάπνισμα και στη νέα του σχέση με τη γυμναστική, την οποία ξεκίνησε σταθερά μόλις τον τελευταίο χρόνο. Όπως δήλωσε το πρωί της Δευτέρας στην εκπομπή «Buongiorno», χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως κοινωνιστή.
«Από πέρσι τον Σεπτέμβρη ξεκίνησα να γυμνάζομαι για να μπορώ να ανταπεξέλθω στην καλοκαιρινή παράσταση που θα είμαι μόνος επί 1 ώρα και 20 λεπτά στη σκηνή. Είναι απαραίτητο μετά τα 50 να γυμνάζεσαι για να μην έχεις τους μικρούς καθημερινούς πόνους, κάτι μικρούς πόνους που είχα στο σβέρκο, εξαφανίστηκαν. Το φάρμακο είναι αυτό. Μέχρι τα 45 μου αρνιόμουν κατηγορηματικά να κάνω γυμναστική, από τεμπελιά. Μάλιστα, είχα θεωρητικοποιήσει την τεμπελιά μου ότι δε χρειάζομαι γυμναστική. Είχα επαναπαυθεί αλλά νομίζω ότι αν αρχίσεις να ασχολείσαι με το ευ ζην σου, θα σε ανταμείψει ο ίδιος σου ο εαυτός», είπε αρχικά για τις αλλαγές που έχει κάνει τελευταία, θέλοντας να ανταμείψει τον εαυτό του και να μπορεί να ανταπεξέλθει στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις.
Παράλληλα, αποκάλυψε πώς κατάφερε να απεξαρτηθεί από το τσιγάρο, μια συνήθεια που τον συνόδευε για δεκαετίες.
«Είχα κακές συνήθειες, κάπνιζα μέχρι τα 49 μου. Δεν καπνίζω τα τελευταία 6 χρόνια. Έκανα μεγάλο δώρο στον εαυτό μου, πάντα ήθελα να το κόψω και κάτι συνέβη και το έκοψα μαχαίρι. Έκανα το τσιγάρο αυτά της νέας γενιάς και αηδίασα τόσο πολύ, που λέω θα κάνω κάθε μέρα αυτό το τσιγάρο μέχρι να κόψω το κανονικό. Όταν μια μέρα αρρώστησα και ανέβασα πυρετό μόλις σκέφτηκα ότι πρέπει να καπνίσω αυτή την αηδία το σταμάτησα. Πρέπει να συνδέουμε το τσιγάρο με κάτι αρνητικό και όχι με κάτι θετικό. Πριν το συσχέτιζα με κάτι καλό, σαν επιβράβευση. Ξέρεις τώρα από τι παίρνω επιβράβευση; Από τους δικούς μου ανθρώπους», δήλωσε ακόμα ο γνωστός ηθοποιός.
Στη συνέχεια, μίλησε για την παράσταση «Μόνος με τον Άμλετ» που ετοιμάζεται να ανεβάσει αυτό το καλοκαίρι, περιγράφοντας μια προσωπική εμπειρία που τον οδήγησε να αναλάβει το όλο εγχείρημα εξ ολοκλήρου: «Το 2013 κάποιος (σ.σ. συνεργάτης) μου με άφησε στο θέατρο και έμεινα ξεκρέμαστος. Τότε είπα θα πάρω την ευθύνη και θα το κάνω μόνος μου. Πρέπει να σηκώσεις τον εαυτό σου, να πάρεις την ευθύνη του κύρους σου. Είναι η ζωή, θα πέσεις, αν πέσεις δεν τελείωσε η ζωή. Αυτό μας λέει και η παράσταση, αν πέσεις υπάρχει πράξη, δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη πράξη από το να αναλάβεις ένα ολόκληρο θεατρικό έργο μόνος σου».
Κλείνοντας, τόνισε τη σημασία που έχει για εκείνον η προσωπική ευθύνη και η αφοσίωση στις αξίες του, ακόμη και με οικονομικό κόστος: «Από τα 29 μου, κάνω παραγωγές στο θέατρο και καταστράφηκα οικονομικά, πάντα αναλάμβανα την ευθύνη μου. Όταν αποτύγχανε η δουλειά πάντα πλήρωνα τους συνεργάτες μου και έχανα λεφτά. Προτιμούσα να χάνω χρήματα κάνοντας θεατρικές παραγωγές, να πληρώνω τον κόσμο, παρά να χτίζω σπίτια. Είναι η ιδεολογία μου τέλεια, προτιμώ να κάνω πράγματα για τους άλλους, είναι “κοινωνιστής”, δηλαδή είμαι εδώ και μιλάμε, πρέπει να σε κοιτάω στα μάτια. Αν κάποιος δεν σε κοιτάει στα μάτια, δεν είναι εδώ μαζί σου. Αυτό είναι το πρώτο σημάδι κοινωνισμού, να σε κοιτάει ο άλλος στα μάτια και να σε ακούει, δημιουργούμε μια συνθήκη, μια παρέα».
