Τη δική του άποψη για την οικονομική κρίση, για την υπαγωγή της χώρας σε μνημόνια, αλλά και για το δημοψήφισμα του 2015, καταθέτει ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde, με αφορμή τη συμπλήρωση 7 χρόνων από την έξοδο από τα μνημόνια.
Στην συνέντευξη, ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κρίση για τρεις βασικούς λόγους: δυσλειτουργικό παραγωγικό μοντέλο, γενικευμένη διαφθορά και πελατειακό κράτος. Η κρίση αυτή ήταν μια σύγχρονη Οδύσσεια για τον ελληνικό λαό. Όπως η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη μετά από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι, η έξοδος από τα διεθνή οικονομικά προγράμματα το 2018 σηματοδοτεί την είσοδο της Ελλάδας σε μια νέα εποχή. Ωστόσο, η συντηρητική κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που προσέφερε το τέλος της χρηματοδοτικής στήριξης της χώρας».
Μιλά για το δημοψήφισμα του 2015 σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ήρθε η ώρα να αποκαλύψω την αλήθεια και να διορθώσω ορισμένους μύθους που κυκλοφορούν για το 2015. Είναι αλήθεια ότι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, οι οποίοι δεν συμμετείχαν όλοι στις διαπραγματεύσεις, δεν μίλησα για αυτή τη δραματική περίοδο για την Ελλάδα, αν και ήμουν ο κύριος πρωταγωνιστής. Γι’ αυτό και γράφω ένα βιβλίο, το οποίο θα εκδοθεί μέχρι το τέλος του έτους».
Ακολούθως αναφέρει:
– Όταν ανέλαβα την ηγεσία της κυβέρνησης, τα δύο πρώτα προγράμματα ενίσχυσης είχαν αποτύχει να διορθώσουν την κατάσταση. Η συντηρητική κυβέρνηση μας είχε αφήσει ένα χρέος που αντιπροσώπευε το 180% του ΑΕΠ, και άδεια ταμεία.
– Με αυτό το δημοψήφισμα, ήθελα να επιτύχω ένα καλύτερο αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό. Ήταν ένας τρόπος, μέσω μιας μορφής δραματοποίησης, να επιτύχω παραχωρήσεις από τους πιστωτές. Και το πετύχαμε εν μέρει, η Ελλάδα μπόρεσε να αναδιαρθρώσει το δημόσιο χρέος της, γεγονός που της επέτρεψε να βγει από το διεθνές πρόγραμμα τον Αύγουστο του 2018 και να ανακτήσει την οικονομική της αυτονομία.
– Χάρη σε αυτό που οι πολιτικοί μου αντίπαλοι αποκαλούν «κωλότουμπα», η Ελλάδα είναι σήμερα μια κανονική χώρα που δεν βρίσκεται πλέον υπό διεθνή εποπτεία και δεν αφήνει τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να της υπαγορεύουν τις πολιτικές της. Είμαι λοιπόν περήφανος που έκανα αυτή την επιλογή.
Εξαπολύει επίθεση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη υποστηρίζοντας: «Έχουμε επιστρέψει σε μία γενικευμένη διαφθορά. Το σκάνδαλο των ευρωπαϊκών γεωργικών επιδοτήσεων που ξέσπασε πρόσφατα, είναι αρκετά ενδεικτικό. Η τρέχουσα ανάπτυξη ωφελεί μόνο μία μειοψηφία. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές του έτους, μόνο ένας στους πέντε Έλληνες ζει καλά, το 45% του πληθυσμού έχει οικονομικές δυσκολίες και το 35% είναι χρεωμένο».
Κάνει σύγκριση με την δική του πρωθυπουργία και προβλέπει δύσκολη εξέλιξη: «Ας θυμηθούμε ότι το 2015 καταφέραμε να αναδιαρθρώσουμε το χρέος και να επωφεληθούμε από χαμηλά επιτόκια μέχρι το 2032. Αυτό δεν θα ισχύει πλέον μετά και, για να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της, θα χρειαστεί υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Με το παρόν παραγωγικό μοντέλο, θα είναι δύσκολο. Παρά την πολύ ισχυρή πίεση των πιστωτών, η κυβέρνησή μου επέλεξε να επιβαρύνει τους πλουσιότερους με το βάρος της λιτότητας και μείωσε τις ανισότητες. Υπό την συντηρητική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2019, οι ανισότητες αυξάνονται. Μεταξύ 2015 και 2019, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων αυξήθηκαν κατά 45%, ενώ μειώθηκαν κατά 2,7% για το 10% των πλουσιότερων. Αντίθετα, μεταξύ 2019 και 2023, τα εισοδήματα του 10% των φτωχότερων μειώθηκαν κατά 8,1%, ενώ τα εισοδήματα του 10% των πλουσιότερων αυξήθηκαν κατά 13%». Το πρόγραμμα που εφάρμοσα μεταξύ 2015 και 2019 οδήγησε σε δημοσιονομικές περικοπές και φόρους ύψους 8,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, έναντι 44 δισεκατομμυρίων για τα δύο προηγούμενα. Το 84% του βάρους της λιτότητας επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων διεθνών οικονομικών προγραμμάτων. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά του κ. Μητσοτάκη ή του κ. Bayrou, θέλει να προστατεύσει τις ελίτ με κάθε κόστος. Αυτή είναι μία από τις μεγάλες διαφορές με την Αριστερά, η οποία, αντιθέτως, ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών, των πιο αδύναμων και της μεσαίας τάξης».
Για το ενδεχόμενο της επιστροφής του με την δημιουργία νέου κόμματος αναφέρει: «Προς το παρόν, γράφω το βιβλίο μου. Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο».
Όσο για το αν του λείπει η εξουσία απαντά: «Όχι, ποτέ δεν διψούσα για εξουσία. Αλλά μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους».
