Οι έννοιες καλημέρα και καλησπέρα δεν ισχύουν εδώ στον Night Agent. Εδώ, μπαίνουμε κατευθείαν στο ζουμί. Το απαιτεί το σκοτάδι. Εδώ, θα σας φέρνω όσα μαζεύω στα υπόγεια πάρκινγκ και στις σιωπηλές συναντήσεις. Σήμερα θα ξεκινήσουμε ήρεμα. Αλλά η συνέχεια… δεν θα είναι ήρεμη. Κι αυτό, είναι δέσμευση.
Κρητικό χωράφι με… άλλες καλλιέργειες
Μου λένε πως στις Αρχάνες δεν θέριζαν μόνο σταφύλια και ελιές. Ο Μύρωνας Χιλετζάκης, πρόεδρος μικρών συνεταιρισμών, με βιολογικά, τηλεοπτικά πάνελ και ωραία λόγια για τον αγρότη, φέρεται να έστησε δίκτυο που άγγιξε τα 1,7 εκατ. σε επιδοτήσεις. Δίπλα του λογιστές, δικηγόροι, στελέχη της ΕΑΣ Ηρακλείου, συνολικά 42 ονόματα. Το ελληνικό “FBI” δούλευε από το 2019 και τώρα ανοίγει παρτίδα με όλους. Κρατήστε το: στο κυβερνητικό στρατόπεδο διαμηνύουν ότι «αυτά τελειώσανε», αλλά στους διαδρόμους ψιθυρίζουν πως η υπόθεση θα έχει ακόμα πολλές καταθέσεις, πριν αρχίσουν οι πραγματικές… συγκομιδές.
Κουμπαριές, χρώματα και νεύρα στην Επιτροπή
Στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, το κλίμα μύριζε μπαρούτι πριν καν ακουστεί η λέξη “σκάνδαλο”. Η Μιλένα Αποστολάκη μίλησε για αγροτοσυνδικαλιστή “στέλεχος της ΝΔ”, ο Μακάριος Λαζαρίδης απάντησε με το δικό του χαρτί: διευθυντής ΕΑΣ Ηρακλείου, λογιστής, κουμπάρος του Νίκου Ανδρουλάκη. Η κουμπαριά δεν είναι πια μυστικό, είναι πολιτικό βάρος και για το ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ. Εγώ βλέπω κάτι άλλο: η κυβέρνηση θέλει να μείνει στο «το κράτος λειτουργεί», η Χαριλάου Τρικούπη ψάχνει άμυνες και όλοι μαζί προσποιούνται ότι η κάμερα δεν γράφει τα βλέμματα, μόνο τα πρακτικά.
Ζωή σε λειτουργία καταιγίδας
Στην ίδια αίθουσα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου παίζει σε δικό της κανάλι. “Έχω καταθέσει μήνυση”, “υπόθαλψη εγκληματία”, “θα κληθείτε να καταθέσετε”, επανάληψη σαν μάντρα. Δεν δέχεται “παρακαλώ συνεχίστε”, δεν αναγνωρίζει χρονογράφημα, μόνο προσωπική σύγκρουση. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μπαίνουν στο στόχαστρο, η Αποστολάκη κατηγορείται ότι “σύρεται”, ο πρόεδρος της Επιτροπής ότι καλύπτει. Κάτι μου λέει πως η Ζωή έχει διαβάσει καλά το manual της ζωντανής μετάδοσης: όσο η διαδικασία γίνεται reality, τόσο η ίδια μένει στο κέντρο του κάδρου. Το αν η ουσία του σκανδάλου χάνεται στον θόρυβο, αυτό θα το γράψει η συνέχεια.
Ο «Φραπές» και η σιωπή που άναψε συναγερμό
Ο Γιώργος Ξυλούρης, ο γνωστός “Φραπές”, διάλεξε την πιο παράξενη άμυνα: πήγε στην Επιτροπή και σιώπησε. Επικαλέστηκε δικαίωμα που δεν έχει – δεν είναι κατηγορούμενος – και τώρα βλέπει την Εισαγγελία να ανοίγει κατεπείγουσα έρευνα για ψευδή κατάθεση και άρνηση μαρτυρίας. Η Δίωξη Εγκλημάτων έχει ήδη πάρει εντολή, τα πρακτικά της Βουλής ταξιδεύουν στα δικαστήρια και το “δεν μιλάω” κινδυνεύει να γίνει “με συλλαμβάνουν”. Η κυβέρνηση αξιοποιεί την εικόνα: Κοινοβούλιο, Δικαιοσύνη, Αστυνομία δουλεύουν σε σειρά. Το ερώτημα είναι ποιος θα σπάσει πρώτος τη σιωπή – και με ποιο αντάλλαγμα.
Διπλό τιμόνι για τον Πιερρακάκη
Βλέπω τον Κυριάκο Πιερρακάκη να κάθεται πια σε δύο καρέκλες: πρόεδρος του Eurogroup και προεδρεύων του ESM. Ο Pierre Gramegna μιλά για “ταξίδι της Ελλάδας” από την κρίση στη σταθερότητα, το Μαξίμου το διαβάζει ως πιστοποίηση ότι η χώρα παίζει στον σκληρό πυρήνα. Στις κλειστές συζητήσεις το μήνυμα είναι απλό: “ό,τι ζήσαμε στα μνημόνια, τώρα το σχεδιάζουμε εμείς για άλλους”. Κάτι τέτοια κάνουν την αντιπολίτευση να ψάχνει αφήγημα. Γιατί όταν ο Έλληνας υπουργός κάθεται στην κορυφή του τραπεζιού των δανειστών, δύσκολα πείθεις ότι είμαστε πάλι “η χώρα του 2010”.
Χρονοκόφτης στην μπλε Κ.Ο. και στόχος τρίτη θητεία
Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ έβαλαν χρονοκόφτη: δύο λεπτά ο καθένας, ούτε λέξη παραπάνω. Το σκηνικό θυμίζει πρόβα εκλογικής βραδιάς. Όλοι επαναλαμβάνουν τρία σταθερά μοτίβα: εκλογή Πιερρακάκη, “αναπτυξιακός” προϋπολογισμός 2026, στόχος τρίτης αυτοδύναμης θητείας. Ο Χατζηδάκης μιλά για μεταρρύθμιση στις αγροτικές επιδοτήσεις, άλλοι επιμένουν στην πάταξη φοροδιαφυγής, κάποιοι βλέπουν ήδη κάλπη το 2027. Εγώ διαβάζω κάτι πιο υπόγειο: η ηγεσία ζητά πειθαρχία, ενιαίο μήνυμα και καθαρή απόσταση από τον θόρυβο της Εξεταστικής. Το σενάριο είναι γραμμένο, μένει να δούμε αν θα το ακολουθήσουν όλοι στο γράμμα.
Καραμανλής–Βενιζέλος και οι στάχτες των συνεργασιών
Η κοινή εμφάνιση Καραμανλή–Βενιζέλου στη σκηνή της “Δημοκρατίας” δεν έκαψε απλώς μια βραδιά νοσταλγίας. Έκαψε τα τελευταία σενάρια κυβερνήσεων συνεργασίας με “παλιούς εγγυητές”. Οι αγορές, μου λένε, προτιμούν σταθερότητα από περίεργα σχήματα, η κοινωνία δεν νοσταλγεί ούτε υπηρεσιακούς ούτε τεχνοκράτες τύπου Παπαδήμου. Το μήνυμα που εκπέμπει το Μαξίμου είναι σαφές: αν υπάρξει συνεργασία, θα βγει από δεύτερες ή τρίτες κάλπες – όχι από σαλόνια συνεδρίων. Οι πρώην μπορούν να γράφουν ομιλίες, αλλά το excel των εδρών θα το γεμίσει η παρούσα γενιά. Και κάποιοι δεν το έχουν ακόμα χωνέψει.
Βρετανικό μάθημα για “φορολόγηση πλουσίων”
Πίσω από τα νούμερα, η Βρετανία δίνει παράξενο μάθημα: οι πολύ υψηλά αμειβόμενοι χάνουν γύρω στο 45% του εισοδήματός τους, με τη “ψαλίδα” από τη μεσαία τάξη να φτάνει τις 16 μονάδες. Περισσότερο κι από αρκετές σκανδιναβικές χώρες, που έχουν ναι μεν υψηλούς συντελεστές αλλά πιο ισορροπημένο σύστημα. Κι όμως, κανείς στο Λονδίνο δεν θέλει να ανοίξει τη συζήτηση. Το κρατάω για τα δικά μας: εδώ όλοι υπόσχονται να “φορολογήσουν το μεγάλο πλούτο” ή να “προστατεύσουν τη μεσαία τάξη”. Λίγοι όμως εξηγούν τι σημαίνει αυτό στο τέλος του μήνα, στο εκκαθαριστικό.
Μικρά δέματα, μεγάλος πόλεμος με Shein και Temu
Στις Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να μετράνε πακέτα: από 1,9 δισ. μικρές αποστολές από Κίνα, σε 4,2 δισ. μέσα σε έναν χρόνο. Shein, Temu και τα “φθηνά θαύματα” στο στόχαστρο. Έρχεται τέλος 3 ευρώ ανά δέμα ως μεταβατικό μέτρο, πριν μπουν μόνιμοι δασμοί. Για τον χρήστη του app ακούγεται μικρό, αλλά για τις ασιατικές πλατφόρμες είναι σήμα κινδύνου. Οι Γάλλοι μιλούν ήδη για αθέμιτο ανταγωνισμό και σκοτεινά προϊόντα, οι δικοί μας μικροέμποροι ελπίζουν ότι κάτι θα αλλάξει. Κάτι μου λέει πως σύντομα η κυβέρνηση θα το πουλά ως “ασπίδα στην ελληνική αγορά”.
Τέξας, θάλασσα και ένα διαζύγιο
Ο Στέφανος Κασσελάκης περιγράφει την πρώτη του επαφή με τον Αλέξη Τσίπρα σαν μικρή πολιτική αλληγορία: δεν καταλάβαινε το “equity capital”, ρωτούσε αν “το Τέξας έχει θάλασσα”, αμφισβητούσε πώς ένας νέος πήρε καράβια χωρίς δάνειο. Σήμερα ο ένας κάνει rebranding σε βιβλία και διαλέξεις, ο άλλος χτίζει διαζύγιο με κάθε αναφορά στο παλιό κόμμα. Η λεπτομέρεια με τον χάρτη του Κόλπου του Μεξικού δεν είναι απλώς αστείο στιγμιότυπο· είναι το αφήγημα ενός χώρου που κατηγορεί τον πρώην αρχηγό του ότι δεν κατάλαβε ποτέ ούτε την αγορά ούτε τον κόσμο που ήθελε να κυβερνήσει.
Κάπου εδώ σταματάω για σήμερα. Όχι γιατί τελειώσαμε, αλλά γιατί τα υπόλοιπα είναι ακόμη… εν κινήσει. Θα επανέλθω όταν πέσει πάλι το φως και ανοίξουν τα σωστά στόματα στα λάθος μέρη, τη λάθος στιγμή.
Μέχρι τότε, τα μάτια δεκατέσσερα και τα αυτάκια τεντωμένα…
