Σε ηλικία 81 ετών άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς, το βράδυ της Τρίτης (21/10) ο πασίγνωστος τραγουδιστής Διονύσης Σαββόπουλος, ο οποίος έδινε τη δική του μάχη με τον καρκίνο τα τελευταία 4 χρόνια.
Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση
Μόλις πέντε μήνες πριν τον θάνατό του, τον Μάιο, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε παραστεί στο Μουσείο Μπενάκη για την προβολή του ντοκιμαντέρ του Λάκη Παπαστάθη, «Χαίρω πολύ, Σαββόπουλος», συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, Άσπα Σαββοπούλου.
Σε βίντεο από εκείνη την ημέρα, αναφέρεται στον Λάκη Παπαστάθη και τον χαρακτήρα του. Πιο συγκεκριμένα, ακούγεται να λέει: «Ο Λάκης δεν είχε αυτό το ύφος, καθόλου. Το αντίθετο. Ήταν πάρα πολύ χαμηλόφωνος, διακριτικός, ευγενής».
Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», ο συνθέτης περιέγραφε τη σχέση του με τη σύζυγό του, εξηγώντας πώς τη γνώρισε. «Ήταν μια περίοδος ταλαιπωρίας, αλλά κάθε εμπόδιο σε καλό. Γιατί έτσι γνώρισα την γυναίκα που θα γινόταν η γυναίκα της ζωής μου. Ήταν μαθήτρια της τρίτης λυκείου τότε. Αμίλητη και κλειστή σαν όστρακο. Και τόσο όμορφη, που το βράδυ φωσφόριζε. Αλλά εγώ τότε τρέκλιζα ακόμη και μια με τους μπάφους, μια με τις απογοητεύσεις, δεν καταλάβαινα τον ρόλο που θα έπαιζε στη ζωή μου αυτό το πλάσμα», έγραφε χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης.
Ο ίδιος αποκάλυψε πως η νεαρή μαθήτρια θα γινόταν αργότερα η σύζυγός του και θα έμενε μαζί της για 57 ολόκληρα χρόνια. Οι δυο τους παντρεύτηκαν στις 18 Οκτωβρίου 1967 και απέκτησαν δύο γιους, τον Ρωμανό και τον Κορνήλιο.
Tο βιογραφικό
Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος, ύστερα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Ο αγαπημένος δημιουργός νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο «Υγεία», στο καρδιολογικό τμήμα, και άφησε την τελευταία του πνοή στις 9.10 το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου, από ανακοπή καρδιάς.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε ο πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών – εκείνων που γράφουν οι ίδιοι τη μουσική και τους στίχους τους, ερμηνεύοντας με τη δική τους φωνή τα τραγούδια τους.
Η μουσική του, βαθιά προσωπική και ταυτόχρονα συλλογική, συνδύασε τη μακεδονική λαϊκή παράδοση με την αμερικανική folk του Μπομπ Ντίλαν και τις επιρροές του Φρανκ Ζάπα, δημιουργώντας ένα απολύτως ελληνικό, μοναδικό ηχητικό σύμπαν.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη.
Το 1963 μετακόμισε στην Αθήνα, εγκαταλείποντας τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για να ακολουθήσει το κάλεσμα της μουσικής.
Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις, το κοινό διέκρινε έναν νέο, διαφορετικό ήχο και μια φωνή που συνδύαζε ποίηση, κοινωνικό σχόλιο και ευφυές χιούμορ.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1964 και παρέμεινε πολιτικά και κοινωνικά ενεργός σε όλη του τη διαδρομή.Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, για τις πεποιθήσεις του και τους στίχους του.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο, ενώ τα τραγούδια του —άλλοτε πολιτικά, άλλοτε ρομαντικά και συχνά σατιρικά— απέκτησαν διαχρονικό χαρακτήρα.
Το 1986–1987 παρουσίασε την τηλεοπτική εκπομπή «Ζήτω το Ελληνικό Τραγούδι», μέσα από την οποία ανέδειξε μια ολόκληρη γενιά δημιουργών και επαναπροσδιόρισε τη σχέση του κοινού με το ελληνικό τραγούδι.
Ήταν παντρεμένος με την Ασπασία Αραπίδου (γνωστή ως Άσπα, μούσα πολλών τραγουδιών και παραστάσεών του), με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τον Κορνήλιο (γενν. 1968) και τον Ρωμανό (γενν. 1972), καθώς και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
Το Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα στις 24 Νοεμβρίου 2017, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη γλώσσα, τη μουσική και την πολιτιστική ταυτότητα της χώρας.
