Σε μια κίνηση που αιφνιδίασε το πολιτικό σκηνικό στο Παρίσι, ο Εμανουέλ Μακρόν επαναδιόρισε πρωθυπουργό τον Σεμπαστιέν Λεκορνί, λίγες μόλις ημέρες μετά την παραίτησή του.
Πρόκειται για τον επικεφαλής της βραχύβιας κυβέρνησης των 14 ωρών, τη συντομότερη στην ιστορία της χώρας. Παρά τις έντονες αντιδράσεις, ο πρόεδρος επέλεξε να παραμείνει πιστός στην τακτική των τελευταίων μηνών, ποντάροντας σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας για να κερδίσει χρόνο και να περάσει τον Προϋπολογισμό του 2026 πριν ξεσπάσει νέα πολιτική θύελλα.
Η πιο εύθραυστη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών
Ο Λεκορνί έχει στη διάθεσή του μόλις λίγες ημέρες για να σχηματίσει το νέο κυβερνητικό σχήμα και να παρουσιάσει τον Προϋπολογισμό στη Βουλή. Η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει το αργότερο έως την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου, με την κυβέρνηση να επιδιώκει την ψήφισή του υπό εξαιρετικά δυσμενείς πολιτικές συνθήκες.
Η νέα κυβέρνηση στηρίζεται αποκλειστικά στον λεγόμενο «κοινό πυρήνα» των κεντρώων κομμάτων του Μακρόν και ενός τμήματος της Δεξιάς, συγκεντρώνοντας μόλις 211 έδρες σε σύνολο 577. Πρόκειται για μια αριθμητική ισορροπία που δεν εξασφαλίζει βιωσιμότητα, αλλά απλώς δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσει η κοινοβουλευτική διαδικασία.
Ο Μακρόν επιμένει στο ίδιο μοτίβο
Μέσα σε έναν μόλις χρόνο έχουν καταρρεύσει τέσσερις κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς της ίδιας πολιτικής δεξαμενής, χωρίς να επιτευχθεί σταθερή πλειοψηφία. Παρ’ όλα αυτά, ο Μακρόν δείχνει να παραμένει εγκλωβισμένος στη δική του στρατηγική: επαναδιορίζει έναν έμπιστο συνεργάτη και του δίνει «λευκή επιταγή» για να συγκροτήσει μια νέα κυβέρνηση χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στην πολιτική γραμμή.
Η επιλογή αυτή θεωρείται υψηλού ρίσκου, καθώς δεν ανταποκρίνεται στην πίεση για ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις που ασκείται από μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης αλλά και από στελέχη του ίδιου του κυβερνητικού στρατοπέδου.
Πυρά από την αντιπολίτευση
Η Αριστερά (Σοσιαλιστές, Οικολόγοι, Κομμουνιστές) αντέδρασε μετωπικά, προειδοποιώντας για προτάσεις μομφής εάν δεν υπάρξει αναστολή της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού και ουσιαστικά μέτρα για την αγοραστική δύναμη. Οι ηγεσίες των κομμάτων κατηγόρησαν τον πρόεδρο ότι «παρακάμπτει τη λαϊκή ετυμηγορία» των εκλογών του 2024, όπου η Αριστερά είχε αναδειχθεί πρώτη δύναμη.
Από την πλευρά της Δεξιάς, το κόμμα Les Républicains παραμένει διχασμένο, με ένα μέρος να δείχνει διάθεση συνεργασίας και ένα άλλο να ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να στηρίξει καμία κυβέρνηση Λεκορνί, ανεβάζοντας τον βαθμό αβεβαιότητας στις κρίσιμες ψηφοφορίες.
Τριγμοί και στο προεδρικό στρατόπεδο
Αμφισβήτηση καταγράφεται και εντός του κεντρώου χώρου, όπου κορυφαία στελέχη ζητούν από τον Μακρόν να πάψει να λειτουργεί συγκεντρωτικά και να επιδιώξει ουσιαστικό διάλογο με τις άλλες δυνάμεις. Ο πρώην πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ και ο επίσης πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ εξέφρασαν ανοιχτά τη διαφωνία τους, με τον δεύτερο να τον καλεί να αποχωρήσει συντεταγμένα μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού.
Το κρίσιμο στοίχημα του Προϋπολογισμού
Η ψήφιση του Προϋπολογισμού 2026 είναι το μεγάλο στοίχημα για τη νέα κυβέρνηση. Σε περίπτωση αποτυχίας, το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών επανέρχεται δυναμικά στο τραπέζι, με τη χώρα να εισέρχεται σε ακόμη πιο αβέβαιη πολιτική φάση.
Η Γαλλία δεν διαθέτει πολυτέλεια χρόνου: οι δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας, οι πιέσεις των αγορών και η ανάγκη να τηρηθούν οι ευρωπαϊκοί κανόνες καθιστούν αναγκαία μια γρήγορη λύση. Η κυβέρνηση Λεκορνί επιχειρεί να εξασφαλίσει έστω μια ψήφο ανοχής που θα της επιτρέψει να περάσει τον Προϋπολογισμό και να αποφύγει το θεσμικό αδιέξοδο.
Ένα πολιτικό σύστημα σε παράλυση
Οι εξελίξεις στη Γαλλία αποτυπώνουν ένα πολιτικό σύστημα σε παρατεταμένη κρίση. Παρά την ύπαρξη θεωρητικά ικανής μετριοπαθούς πλειοψηφίας στη Βουλή, τα κόμματα παραμένουν εγκλωβισμένα σε διαχωριστικές γραμμές που εμποδίζουν τον σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης.
Ο Μακρόν δείχνει αποφασισμένος να κερδίσει χρόνο με το υπάρχον πλαίσιο, αλλά η αντοχή αυτής της επιλογής θα δοκιμαστεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες, όταν οι δημοσιονομικές και πολιτικές αποφάσεις θα περάσουν από το «τεστ» της Εθνοσυνέλευσης.
Η επαναφορά του Λεκορνί στην πρωθυπουργία αποτελεί μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου. Η Γαλλία μπαίνει σε μια κρίσιμη εβδομάδα, όπου η ψήφιση του Προϋπολογισμού 2026 θα κρίνει όχι μόνο την επιβίωση της κυβέρνησης αλλά και την ίδια τη σταθερότητα της χώρας. Το Παρίσι ζει ένα πολιτικό ψυχόδραμα, με την τράπουλα να ετοιμάζεται να ανακατευτεί ξανά.
