Στη δεκαετία του ΄80 μια Ντακότα τύπου DC3 ”προσγειώθηκε” ξαφνικά πάνω σε ένα κτίσμα έξω από το Αιγίνιο, στην περιοχή Καταχάς. Η ιδέα για τη δημιουργία του ιδιότυπου καφέ άνηκε στο μηχανικό αυτοκινήτων κ. Ιωαννίδη και την σύζυγο του.
Tο “καφέ Αεροπλάνο” αποτελεί αναπόσπαστη ανάμνηση των καλοκαιρινών οικογενειακών εξορμήσεων από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για τις μικρότερες γενιές.
Ποια όμως η ιστορία του αεροπλάνου που βρίσκεται «προσγειωμένο» επί 3 δεκαετίες τώρα στην άκρη του δρόμου;
Για την υλοποίηση χρειάστηκε η αγορά μέσω δημοπρασίας του αεροσκάφους και η συναρμολόγηση των τμημάτων της ατράκτου, εργασία που κράτησε σχεδόν 4 χρόνια.
Επιστρατεύτηκαν γερανοί, για να συναρμολογήσουν την ατράκτο βάρους 9 τόνων, μήκους 15 μέτρων και ανοίγματος φτερών 25 μέτρων, χρειάστηκαν συνολικά 7.500 πριτσίνια και άπειρες ώρες εργασίας για να γίνει πραγματικότητα.
Ο χώρος επιβατών αποτέλεσε την καφετέρια ενώ το πιλοτήριο υπήρξε ο πλέον περιζήτητος χώρος ιδιαίτερα για τα παιδιά.
Όπως είναι φυσικό η πρωτότυπη και ιδιαίτερη αυτή καφετέρια αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διερχόμενους στα τέλη της δεκαετίας του 80’.
Ήταν μια εμπειρία εντελώς ασυνήθιστη που κράτησε για δεκαετίες.
Στα μέσα του ’00ς απασχόλησε και το αστυνομικό δελτίο, καθώς λέγεται ότι εκεί λειτούργησε οίκος ανοχής. Το χώρο συναντάμε σήμερα κλειστό και διαθέσιμο σε σελίδα μεσιτικών εργασιών.
Ο Νίκος Ασλανίδης κατέγραψε την ιστορία του καφέ Αεροπλάνο για την ΕΡΤ3 με εξαιρετικό τρόπο:
