Η χημική σύνθεση της… «στεναχώριας»
Τα δάκρυα είναι ξέσπασμα, είναι στεναχώρια, είναι συγκίνηση, είναι και απλά αντηλιακό που μπήκε στο μάτι, ή κρεμμύδια για τη σούπα. Ωστόσο, κυλώντας πάνω στο μάγουλό μας και φτάνοντας στα χείλη μας η γεύση τους είναι αρκετά αλμυρή, λες και μόλις ήπιαμε νερό από τη θάλασσα.
Τείνουν να είναι αλμυρά γιατί τα δάκρυα μας δεν είναι απλά νερό, αλλά ένα μείγμα νερού, πρωτεϊνών, λιπιδίων και — ναι — αλατιού. Περιέχουν κυρίως χλωριούχο νάτριο, το ίδιο δηλαδή συστατικό που υπάρχει και στο αλάτι που βάζουμε στο φαγητό. Αυτό το αλάτι βοηθά στην ισορροπία των υγρών του οργανισμού μας και παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των κυττάρων.
Τα δάκρυα όμως δεν υπάρχουν μόνο για να εκφράζουν συναίσθημα. Ο οργανισμός μας τα παράγει συνεχώς για να προστατεύει τα μάτια μας, να τα ενυδατώνει και να απομακρύνει ερεθιστικές ουσίες. Ορισμένα δάκρυα είναι αντανακλαστικά (π.χ. όταν μπει κάτι στο μάτι), άλλα είναι συναισθηματικά και άλλα βασικά, δηλαδή αυτά που υπάρχουν μονίμως για να κρατούν τα μάτια μας σε καλή κατάσταση.
Η αλμυρή γεύση είναι απλώς μια παρενέργεια της χημικής τους σύνθεσης. Και παρόλο που μπορεί να μην είναι ευχάριστη όταν τυχαίνει να τα γευτούμε, στην πραγματικότητα δείχνει ότι το σώμα μας κάνει πολύ καλά τη δουλειά του.
Οπότε την επόμενη φορά που θα δακρύσεις — για οποιονδήποτε λόγο — θυμήσου: αυτά τα μικροσκοπικά “κύματα” αλατιού είναι μικρές σταγόνες φροντίδας από τον ίδιο σου τον οργανισμό.
